به گزارش خبرآنلاین، این شهاب با نام CNEOS ۲۰۱۴- ۰۱- ۰۸ شناخته می شود. این شهاب سنگ (Meteorite) در ۸ ژانویه ۲۰۱۴ فرود آمد، ولی تا هفته گذشته مقامات دولتی منشأ این سنگ فضایی را تائید نکرده بودند.
این شهاب سنگ در سال ۲۰۱۹ توسط امیر سراج بعنوان "میان ستاره ای (interstellar)" یعنی چیزی که از ماوراء منظومه شمسی کشف شده، شناخته شد. سراج در مورد این فرآیند برای ساینتیفیک آمریکا نوشت. او پیش از این حادثه، در حال مطالعه بر روی اولین شهاب میان ستاره ای شناخته شده به نام Oumuamua بود که در اکتبر ۲۰۱۷ شناسایی شد.
تلسکوپ هابل بزرگترین هسته دنباله داری که تاکنون توسط ستاره شناسان دیده شده است را تائید می کند.
چهارشنبه گذشته، یادداشتی از سوی ژنرال جان شاو نیروی فضایی ایالات متحده (United States Space Force) در توییتر منتشر شد که رسما این یافته ها را تأیید کرد و گفت: «تخمین سرعت گزارش شده به ناسا به قدری دقیق است که یک مسیر میان ستاره ای را نشان دهد».
مقامات از یافته های سراج و تیمش و همچنین اطلاعاتی که از وزارت دفاع آمريکا گرفته شده، برای تأیید رسمی این اتفاق استفاده کردند.
سراج در مجله علمی آمریکایی نوشت: شهاب ۲۰۱۴ اکنون یکی از سه شهاب بِین ستاره ای است که [بعد از Oumuamua و Borisov( میان ستاره ای های دیگر)] کشف شده است. او گفت که امیدوار است تحقیقات بیشتری در مورد چنین شهاب های بین ستاره ای انجام گیرد تا علوم مررتبط با این کشفیات گسترش یابد.
او نوشت: ما در حال حاضر در حال بررسی این موضوع هستیم که آیا یک مأموریت به انتهای اقیانوس (Ocean) آرام در سواحل جزیره مانوس، به امید یافتن قطعاتی از شهاب ۲۰۱۴، میتواند مثمر ثمر باشد یا نه.
- 14
- 5
