باران طلا و اورانیوم در منظومه شمسی بارید

به گزارش مهر به نقل از نیواطلس، البته این برخورد در گذشته‌های بسیار دور رخ داده و اگر امروزه چنین رویدادی تکرار شود، نتیجه آن درخشش آسمان در شب به گونه‌ای بی سابقه در همه اعصار خواهد بود.

ستاره‌های نوترونی باقی مانده‌های ستاره‌های عظیمی هستند که پس از انفجار ابرنواخترهای متنوعی را شکل می‌دهند. نتیجه این رویداد پراکنده شدن فلزات سنگین در فواصل بسیار دوردست است.

هسته ستاره‌های نوترونی از چگالی بین دو تا سه برابر بیشتر از خورشید برخوردار است و ادغام یا برخورد این ستاره‌ها نیز به تولید موج‌های گرانشی عظیمی منجر می‌شود که از چند سال قبل با استفاده از امکانات موجود در برخی رصدخانه‌ها قابل کشف کردن هستند.

پژوهش‌هایی که در دانشگاه‌های کالیفرنیا و فلوریدا در این زمینه صورت گرفته نشان می‌دهد بخش زیادی از اورانیوم و طلای پراکنده در منظومه شمسی حاصل برخورد ستاره‌های نوترونی است و تلاش برای تخمین قدمت این مواد از سوی دانشمندان ادامه دارد. بررسی‌های اولیه از برخورد ستاره‌های نوترونی به یکدیگر در ۴.۶ میلیارد سال قبل خبر می‌دهد.