به گزارش بازار به نقل از آی‌اف‌ال‌ساینس، در اقدامی پیشگامانه، یک ربات مأموریت خود را برای تکمیل اولین سفر به دور دنیا با یک وسیله نقلیه خودران زیرآبی آغاز کرد. این ربات گلایدر خودران که با نام مستعار «ردوینگ» شناخته می‌شود، صبح روز ۱۰ اکتبر از اسکله‌ی مؤسسه اقیانوس‌نگاری وودزهول در ماساچوست آمریکا به آب انداخته شد تا سفر حماسی خود را آغاز کند.
مأموریت ربات خودران زیرآبی قرار است بیش از پنج سال طول بکشد و مسافتی حدود ۷۳ هزار کیلومتر را با سرعت متوسط ۰٫۷۵ گره دریایی طی کند. مسیر این ربات، یادآور سفر تاریخی «ماژلان» بین سال‌های ۱۵۱۹ تا ۱۵۲۲ است؛ نخستین سفر ثبت‌شده به دور زمین که از اسپانیا آغاز شد، به جزایر قناری رسید، از اقیانوس اطلس تا آمریکای جنوبی پیش رفت، از تنگه‌ی ماژلان در جنوب قاره گذشت، اقیانوس آرام را پیمود، به فیلیپین و جزایر ادویه (مولکاس) رسید و از طریق اقیانوس هند و دماغه‌ی امید نیک در جنوب آفریقا به اسپانیا بازگشت.
اولین مقصد مهم ربات، جزیره‌ی گران کاناریا در مجمع‌الجزایر قناری اسپانیا خواهد بود و پس از آن به کیپ‌تاون در جنوبی‌ترین نقطه‌ی آفریقا می‌رسد. سپس از اقیانوس هند به سمت استرالیای غربی و بعد به سمت نیوزیلند حرکت می‌کند. در ادامه‌ی مسیر، با عبور از جریان مداری قطب جنوب در زیر نوک آمریکای جنوبی، طولانی‌ترین بخش سفر خود را تا جزایر فالکلند در اقیانوس اطلس جنوبی طی خواهد کرد. پس از آن، احتمالاً در برزیل و کارائیب توقف می‌کند و در نهایت، به سواحل شرقی ایالات متحده بازمی‌گردد.
گلایدر که با نام رسمی «سنتینل اسلوکام» شناخته می‌شود، توسط شرکت تله‌داین مارین و دانشگاه راتگرز ساخته شده و به عنوان پیشرفته‌ترین گلایدر زیردریایی تجاری توصیف می‌شود. ردوینگ برخلاف زیردریایی‌های سنتی، به جای استفاده‌ی مداوم از موتور و پروانه، با استفاده از نیروی گرانش و شناوری در آب سر می‌خورد. این ربات با تنظیم دقیق شناوری خود، در جریان‌های اقیانوسی حرکت و انرژی بسیار کمی مصرف می‌کند. البته، این ربات به یک سیستم پیشران دوگانه نیز مجهز است تا در صورت نیاز بتواند از جریان‌های قوی عبور کند.
گلایدر سنتینل اسلوکام که با نام مستعار ردوینگ نیز شناخته می‌شود، نسل جدیدی از رباتیک اقیانوسی را به نمایش می‌گذارد.
هدف اصلی مأموریت، جمع‌آوری مداوم داده‌های مربوط به شوری، عمق و دمای آب است تا آنچه دانشمندان آن را «نمایی سه‌بعدی از اقیانوس» می‌نامند، ساخته شود. چنین اطلاعاتی می‌تواند به پیش‌بینی دقیق‌تر شکل‌گیری طوفان‌ها، درک بهتر تأثیرات تغییرات اقلیمی بر سیستم‌های اقیانوسی و بررسی سلامت اکوسیستم‌های دریایی کمک کند.
ربات هر ۸ تا ۱۲ ساعت به سطح آب می‌آید تا داده‌های جمع‌آوری‌شده را از طریق ماهواره به مرکز کنترل ارسال کند. همچنین، ردوینگ به یک سیستم ردیابی ماهی مجهز است که می‌تواند حیوانات دریایی برچسب‌گذاری‌شده را شناسایی کند و دیدی بی‌سابقه از مهاجرت‌های طولانی آن‌ها فراهم آورد.
اسکات گلن، استاد دانشکده‌ی علوم دریایی و ساحلی دانشگاه راتگرز و یکی از سرپرستان مأموریت، می‌گوید: «آغاز سفر ردوینگ، لحظه‌ای تاریخی برای علم اقیانوس‌شناسی است. ربات اقیانوس‌های جهان را سفر خواهد کرد و داده جمع‌آوری می‌کند و ما این کار را با همراهی دانشجویان، مربیان و همکاران بین‌المللی در هر مرحله از راه انجام می‌دهیم.»
البته موفقیت مأموریت به هیچ وجه تضمین‌شده نیست. ردوینگ در طول سفر پنج ساله خود با چالش‌های متعددی از جمله گیر افتادن در تورهای ماهیگیری، عبور از مسیرهای شلوغ کشتیرانی و مقابله با سخت‌ترین شرایط اقیانوسی روبرو خواهد شد. با این‌حال، تیم این پروژه به توانایی‌های خود و قابلیت‌های این گلایدر پیشرفته اطمینان دارد.
- 18
- 5
