گونه‌ جدیدی از مارها در پاراگوئه کشف شدند

به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، این گونه ی جدید توسط محققان سازمان غیر دولتی "پارا لا تیرا" (Para La Tierra) با همکاري سازمان "Guyra Paraguay" و موسسه تحقیقات بیولوژیکی پاراگوئه (Instituto de Investigación Biológica del Paraguay) توصیف شده است. به گفته ی آنها این مار متعلق به سرده "فالوتریس" (Phalotris) بوده که دارای ۱۵ گونه نیمه زیرزمینی است که در مرکز آمریکای جنوبی پراکنده شده اند. این گروه از مارها به دلیل ترکیب رنگ چشمگیرشان که شامل الگوهای قرمز، سیاه و زرد است، مورد توجه قرار گرفته اند.

"ژان پل بروارد" (Jean- Paul Brouard)، یکی از محققین این تحقیقات هنگامی که در حال حفر چاله ای در منطقه "رانچو لاگونا بلانکا" (Rancho Laguna Blanca) در سال ۲۰۱۴ بود بطور تصادفی با یک مورد از این گونه های جدید برخورد کرد.

او به همراه همکارانش "پل اسمیت" (Paul Smith) و "پیر کاچیالی" (Pier Cacciali) این کشف را در مجله دسترسی آزاد "Zoosystematics and Evolution" توضیح داد و این گونه جدید را به افتخار "شاون آریل اسمیت فرناندز" (Shawn Ariel Smith Fernández) و "الا بتانی اتکینسون" (Ella Bethany Atkinson)، دو کودکی که همزمان با تأسیس سازمان "پارا لا تیرا" در سال ۲۰۰۸ متولد شدند، "فالوتریس شاونلا" (Phalotris shawnella) نامیدند.

آن ها الهام بخش بنیانگذاران این سازمان شدند تا برای حفاظت از حیات وحش پاراگوئه تلاش کنند، به این امید که برای فرزندانشان دنیای بهتری به ارث بگذارند.

مار "فالوتریس" جدید جذابیت خاصی دارد و با سر قرمزش در ترکیب با یقه زردرنگ، نوار جانبی سیاه و فلس های شکمی نارنجی با لکه های سیاه نامنظم از سایر گونه های سرده خود قابل تشخیص است. این مار، بومی جنگل های "سرادو" (Cerrado) در شرق پاراگوئه است.

نادر بودن شدید اینگونه، نویسندگان را بر آن داشت تا باتوجه به دسته بندی های حفاظتی اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) آنرا بعنوان گونه ای "در خطر انقراض" در نظر بگیرند که به این معنی است که در صورت عدم اتخاذ تدابیر لازم برای حفاظت از آن، این گونه در معرض خطر انقراض قریب الوقوع قرار دارد.

این گونه را تنها میتوان در مقصد گردشگری معروف" لاگونا بلانکا" یافت، منطقه ای که به عنوان مکانی مهم برای حفاظت از دوزیستان و خزندگان اعلام شده است.

نویسندگان این مقاله می گویند: کشف این گونه بار دی گر نیاز به حفاظت از محیط طبیعی در این منطقه از پاراگوئه را نشان می دهد. "لاگونا بلانکا" برای مدت ۵ سال بعنوان ذخیره گاه طبیعی در نظر گرفته شده بود، ولی در حال حاضر هیچ حفاظتی از آن نمی شود. حفظ این مکان باید به عنوان یک اولویت ملی در نظر گرفته شود.