کمی گرمای اضافه می‌تواند به معنای مرگ مرجان‌ها باشد

دیواره بزرگ مرجانی با توجه به گرم شدن کره زمین در معرض خطر قرار دارد. اما به نظر می‌رسد که این رویداد جدید، اولین بار نیست که برای دیواره بزرگ مرجانی رخ می‌دهد. بر اساس پژوهشی که هفته‌ی گذشته در ژورنال Nature Geoscience منتشر شد، دیواره بزرگ مرجانی، طی ۳۰ هزار سال اخیر، پنج فاجعه مرگبار را تجربه کرده است که همه‌ی این فجایع به تغییرات ناگهانی سطح دریا یا تغییرات زیست‌محیطی مرتبط بوده‌اند. اما درحالی‌که به نظر می‌رسد، این موضوع امید بخش است و دیواره بزرگ مرجانی می‌تواند از این فاجعه جدید هم به سلامت عبور کند، اما این طور نیست.

پژوهشگران در پژوهشی که به تازگی منتشر کرده‌اند، اشاره کرده‌اند که جریان فعلی تغییرات اقلیمی، دیواره بزرگ مرجانی را وارد حیطه‌ی نامشخص خواهد کرد که احیای دوباره اگر غیر ممکن نباشد، دشوار خواهد بود. 

جودی وبستر از دانشگاه سیدنی به همراه همکارانش، برای شناسایی تغییرات دیواره بزرگ مرجانی، یک دهه را صرف تجزیه و تحلیل هسته‌های فسیلی جمع‌آوری شده از ۱۶ ناحیه در نزدیکی شهرهای کنز و مکای در كوئينزلند کرده‌اند. آن‌ها با بررسی شواهد زمین‌شناسی و زیست‌شناسی، توانستند پنج رویداد جداگانه را شناسایی کنند که طی آن دیواره بزرگ مرجانی نزدیک به مرگ بوده‌ است.

دو مورد از این فجایع، قبل از آخرین بیشینه یخچالی حدود ۳۰ تا ۲۲ هزار سال قبل رخ داده است. در این دوره، رشد صفحات یخی منجر به کاهش سطح دریا شد که دیواره بزرگ مرجانی را بی‌حفاظ باقی گذاشت. بعد از دوره بیشینه حداکثر یخچالی در ۲۰ هزار سال قبل، یخچال‌های طبیعی شروع به عقب‌نشینی کردند و سطح دریا به صورت ناگهانی بالا رفت. دو رویداد مشابه افزایش سطح دریا هم بین ۱۷ تا ۱۳ هزار سال قبل رخ داد.

افزایش ناگهانی سطح دریا به همراه افزايش ناگهاني ميزان رسوبات، پژوهشگران را به این نتیجه رسانده است که مرجان‌ها در این دوره، در شن و ماسه غرق شده بودند. آخرین رویداد مرگبار دیواره بزرگ مرجانی هم به ۱۰ هزار سال قبل بازمی‌گردد که در آن افزایش قابل‌توجه میزان رسوبات، موجب کاهش شدید کیفیت آب روی دیواره مرجانی شد.

تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت‌های انسانی چندین برابر شدیدتر از چیزی است که دیواره بزرگ مرجانی قبلا از آن جان سالم به در برده

آندره داوتون، پژوهشگری از دانشگاه فلوریدا که در این پژوهش جدید حضور نداشت، از پژوهشگران این تیم به دلیل بهره بردن از رویکرد چند رشته‌های دقیق ستایس کرد و گفت یافته‌های جدید، زمینه‌ای قوی برای تفسیر باقی گذاشته است. اما او همچنین به Earther گفت که این پژوهش نتوانسته شواهدی فراهم کند که نشان دهد دیواره بزرگ مرجانی می‌تواند تغییرات سریعی که هم اکنون تجربه می‌کند، از آلودگی تا افزایش دمای و اسیدی شدن آب دریا را تحمل کند.

در واقع، همانطور که در این پژوهش به آن اشاره شده، سرعت کنونی گرم شدن اقیانوس (حدود ۰٫۷ درجه سانتی‌گراد در طی یک قرن) فراتر از آستانه‌ای است که دیواره بزرگ مرجانی طی ۳۰ هزار سال گذشته تجربه کرده و همانطور که رویدادهای اخیر نشان داده، کمی گرمای اضافه می‌تواند به معنای مرگ مرجان‌ها باشد.

در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، چند رویداد سفید شدگی ناشی از آب‌های گرم اقیانوسی، موجب مرگ حدود نیمی از مرجان‌های دیواره بزرگ مرجانی شده است. این آسیب به‌قدری شدید بود که پژوهشی که اخیر در ژورنال Nature منتشر شد، نشان داد که اکوسیستم دیواره بزرگ مرجانی برای همیشه تغییر کرده است.

کمی گرمای اضافه می‌تواند به معنای مرگ مرجان‌ها باشد

کیم کوب، پژوهشگری از مؤسسه فناوری جورجیا که در این پژوهش حضور نداشته است، به Earther گفت:باید بتوانیم از این پژوهش برای جمع‌آوری سرنخ‌هایی از نحوه مقاومت دیواره بزرگ مرجانی به تغییرات اقلیمی گذشته استفاده کنیم.

اما کوب، با احتیاط از مقایسه بین گذشته و حال صحبت کرد. او گفت: خبر بد اینکه تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت‌های انسانی چندین برابر شدیدتر از چیزی است که دیواره بزرگ مرجانی قبلا از آن جان سالم به در برده. بنابراین واقعا وارد یک وضعیت غیر قابل بازگشت شده‌ایم.

فرید کریمی