قسمت ترسناک سناریوی گاوخونی رسید

به گزارش فارس، شاید شما علاقه زیادی به ماهی‌گیری دارید و یا دوست دارید در کنار رودخانه در محیطی آرام و با آرامش استراحت کنید و شاید دوست دارید در دل طبیعت پرندگان مهاجر و بومی یک محل را به نظاره بنشینید، قایق سواری و یا تماشای نی‌زار هم می‌تواند برای برخی‌ها جالب و هیجان انگیز باشد؛ اگر همه این‌ها یا بعضی از این موارد  و یا بسیاری از شکل‌های طبیعی یک منظره را دوست دارید می‌توانید یک خواب رویایی را با حضور در تالاب گاوخونی اصفهان تجربه کنید، البته به شرط آنکه بتوانید زمان را به بیش از ۱۵ سال به عقب برگردانید.

از این همه اشک و آه فقط یک اشک جرعه‌ای از کام تالاب را آب بخشید

بیش از ۱۵ سال قبل و بعد از این‌که زاینده‌رود خشک شد، چراغ تالاب گاوخونی هم خاموش شد؛ در این مدت سال‌ها یکی پس دیگری سپری شدند و حق‌آبه این تالاب در سال‌های تر سالی و خشک سالی نادیده گرفته شد، تالابی که حق‌آبه‌اش سر از جای دیگر در آورد، نفس‌های حیاتش به شماره معکوس افتاد، هرکس مرگ این تالاب را می‌بیند احیای آن را مطالبه می‌کند و حتی بسیاری از دوست‌داران و علاقه‌مندان به طبیعت این اتفاق را ظلم به طبیعت دانسته و برای مرگ این عروس طبیعت در  سال‌های نه چندان ‌دور اشک می‌ریزند، هر چند که هیچ اشکی جز اشک آسمان در فروردین ۹۷ نتوانست کام این تشنه را جرعه‌ای آب ببخشد و فقط این باران بهاری و سیلاب ها بود که به صورت محدود فقط حجم کمی از آب را وارد تالاب ساخت.

واقعیت تلخی که کاش خواب بود

حسین شمس مرد ۵۰ ساله ای است که در گفت‌وگو با فارس در مورد حال و هوای تالاب گاوخونی می گوید: اگر بخواهم در مورد زیبایی تالاب حرف بزنم، نمی‌توانم آن را وصف کنم، اما گروه گروه توریست‌ها به این مکان می آمدند.

او می‌گوید: شب‌ها تالاب در زیر مهتاب مورد علاقه بسیاری از توریست‌ها بود و روزها هم بسیاری از گردشگران در این تالاب به تماشای آن می‌رفتند.

شمس اضافه می‌کند: در تالاب برخی چه برای تفریح و حتی گاهی به عنوان شغل به ماهی‌گیری می پرداختند و ماهی‌های بزرگی هم صید می‌شد، بازار جمع کردن نی و شغل‌هایی که با نی وسایل می‌ساختند هم رواج داشت.

حسین شمس با اشاره به حیواناتی مانند روباه که در حاشیه تالاب زندگی می کرد، بیان می‌کند: دسته دسته‌های چند ده هزارتایی پرندگان در تالاب تماشایی بود؛ خصوصاً پروازهای دسته جمعی پرندگان که اکثر مردم فقط در تلویزیون همچین چیزی می‌بینند.

او در مورد وضعیت فعلی تالاب با سکوت نسبتا طولانی می‌گوید: من که باورم نمی‌شود هنوز و بیشتر شبیه خواب است، کاش هم خواب بود و بیدار که می‌شدیم همه چیز تمام می‌شد، هر چه بود از بین رفت و هیچ کس هم کاری نکرد و تل خاکی از آن باقی مانده است.

آری فتیله گاوخونی پایین کشیده شده و چراغ حیاتش خاموش، اما مرگ تالاب پایان یک واقعیت تلخ طبیعی نیست، به هم خورردن نظم طبیعت، هشدارهایی از این تالاب را برای ذراتی که از این تالاب وارد هوا می‌شود را آغاز کرد، موضوعی که اگر دیده نشود بسیاری از استان‌ها از آن آسیب می‌بینند و دودش در چشم همه می‌رود.

سرانجام گردشگری منطقه شرق اصفهان وابسته به احیای گاوخونی است

سید رحمان دانیالی در این رابطه اظهار کرده است: محیط ‌زیست استان اصفهان واقعاً مغفول مانده است و بحث‌های زیست‌محیطی یکی از معضلات استان است؛ به‌طوری‌که حتی حل مسائل گردشگری و میراث فرهنگی تا زمانی که مسائل زیست‌محیطی حل نشود سرانجام مطلوبی نخواهد داشت.

مدیر کل محیط سابق محیط زیست استان اصفهان ادامه داد: تالاب گاوخونی به غول خفته معروف است که توجه نکردن به آن معضلات زیست‌محیطی تکان‌دهنده‌ای را به دنبال خواهد داشت.

امروز از تالاب جذاب گذشته شور زاری بیشتر نمانده و ذرات نمک است که چشم را در افق به سفیدی می برد، حتی با وجود نمک هم این تالاب چشم زخم خورد و این سناریوی تلخ، درام و احساسی، اکنون با بازی غول خفته این تالاب به قسمت ترسناک خود رسیده است.