به گزارش همشهری، چند روز قبل چوپان جوانی که ساکن روستای «علی‌آباد ۸۰۰متری» در منطقه ریگان کرمان است به طرز عجیبی مفقود شد. او آن روز گله گوسفندان را به چرا برده و به روستا برگشته بود اما هیچ‌کس از وی اطلاعی نداشت. گله گوسفندان همراه سگ نگهبان در ورودی روستا رها شده بودند اما معلوم نبود چه بلایی بر سر چوپان آمده است. خانواده چوپان جوان روز اول اعتنایی به مفقود شدن او نکردند و احتمال دادند که او بعد از رساندن گوسفندان به روستا به دیدن دوستانش رفته باشد اما هرچه انتظار کشیدند خبری از او نشد. یک روز بعد درحالی‌که بارش باران موجب جاری شدن سیل در منطقه شده بود خانواده چوپان مفقود شدن او را به هلال احمر گزارش کردند و از امدادگران برای یافتن او کمک خواستند.
خبرهای رسیده از سیل، خانواده این چوپان را نگران کرده بود. آنها ابتدا به پرس‌وجو از دوستان او و اهالی روستا پرداختند اما هیچ‌کس چوپان را ندیده بود. در این شرایط بود که چندین تیم از هلال احمر جست‌وجوهای خود را در منطقه آغاز کردند. مهمترین فرضیه امدادگران گرفتار شدن چوپان در سیلاب بود. از سویی این امکان نیز وجود داشت که او برای در امان ماندن از باران‌های سیل‌آسا در محلی پناه گرفته باشد.
در همین شرایط بود که تیم‌های جست‌وجو همراه با تیم‌های محلی راهی روستاهای پایین‌دست شدند تا شاید ردی از مرد مفقود شده پیدا کنند. درحالی‌که ۴روز از آغاز این عملیات می‌گذشت مأموران توانستند مرد چوپان را که به طرز شگفت انگیزی خودش را به روستای گزحمید رسانده بود پیدا کنند. شواهد نشان می‌داد روستاییان پیکر بی‌رمق چوپان را در نزدیکی روستا پیدا کرده و او را از مرگ نجات داده بودند. اما در این مدت چه بر سر چوپان گمشده آمده بود؟
یکی از اهالی روستای گزحمید که این چوپان را پناه داده بود گفت: در نزدیکی روستا این مرد را دیدم که روی زمین افتاده بود و رمقی نداشت. او قادر به صحبت کردن نبود و کشان کشان او را به خانه بردم و از او مراقبت کردم. هیچ کدام از اهالی روستا او را نمی‌شناختند اما معلوم بود که او گم شده است.
چوپان جوان که ۴شبانه روز سخت را گذرانده بود درحالی‌که به سختی صحبت می‌کرد درباره ماجرا گم‌شدنش به امدادگران گفت: ۴روز قبل گله گوسفندان را به روستایمان رساندم اما درست همان موقع باران بارید و وقتی پشت سرم را نگاه کردم دیدم در یک قدمی سیل هستم.
برای اینکه خودم را نجات دهم روی یک بلندی رفتم اما سیل راه رفتنم به خانه را بسته بود. به همین دلیل تصمیم گرفتم مسیر را دور بزنم و از راه دیگری به خانه برگردم اما شب شد و در تاریکی و سیلاب راه را گم کردم. او ادامه داد: کم‌کم بی‌حال شدم و نمی‌دانستم باید چه کار کنم. شب اول را در بیابان گذراندم و امیدوار بودم که بتوانم هر طور که شده خودم را به خانه برسانم یا اینکه از طرف خانواده‌ام کمکی بیاید اما هرچه صبر کردم فایده‌ای نداشت. روز دوم با وجود اینکه ۲روز بود چیزی نخورده بودم و حال خوبی نداشتم به راهم ادامه دادم تا اینکه به روستایی رسیدم اما قبل از آنکه کسی را پیدا کنم بیهوش شدم اما وقتی چشمانم را باز کردم دیدم در خانه‌ای هستم.
یکی از روستاییان من را به خانه‌اش برده و پناه داده بود. آنها در این ۲روز از من نگهداری کردند و جانم را نجات دادند. محمد حیدری‌پور، معاون امداد و نجات هلال احمر استان کرمان در این‌باره به همشهری گفت: با وجود اینکه ماجرا مفقود شدن این چوپان دیر به همکارانم اطلاع داده شد اما آنها در قالب چند تیم جست‌وجوهای‌شان را آغاز کردند تا اینکه سرانجام این مرد را در روستای گزحمید پیدا کردند. وی ادامه داد: با اینکه روستاییان او را از مرگ نجات داده بودند اما شرایط او مطلوب نبود که بعد از انجام رسیدگی‌های پزشکی وی به خانواده‌اش تحویل داده شد.
- 12
- 1
