به گزارش جام‌جم آنلاین، از اوایل سال ۹۱ زنان و دخترانی که تعداد آنها به ۴۰ نفر می‌رسید با حضور در پلیس آگاهی تهران از پستچی قلابی شکایت کردند. با تحقیق از این شاکیان مشخص شد زمانی که آنها در خانه تنها بوده‌اند، مرد موتورسواری مقابل خانه‌هایشان آمده و با ادعای این‌که پستچی است از آنها خواسته در آپارتمان را باز کنند تا بسته‌هایشان را تحویل دهد.
در مرحله بعدی، شاکیان به گمان این‌که گفته‌های آن مرد صحت دارد در را بازکرده و زمانی که مقابل در آپارتمان رفته‌اند تا بسته‌های پستی را دریافت کنند، آن مرد به زور وارد خانه‌هایشان شده و آنها را مورد آزار و اذیت قرار داده است.
تحقیقات ماموران آغاز و معلوم شد متهم فراری مامور اداره پست نبوده و با جعل این عنوان به جرایم سیاهش دست زده است. متهم تحت‌تعقیب پلیس قرار گرفت تا این‌که بعد از گذشت چند ماه در مخفیگاهش شناسایی و بازداشت شد.
مرد آزارگر، بعد از دستگیری و مواجهه حضوری با شاکیان پرونده، سکوت خود را شکست و به آزار و اذیت ۴۰ زن و دختر جوان اعتراف کرد و روانه زندان شد. پرونده مرد آزارگر سرانجام به اتهام افساد فی‌الارض به دادگاه کیفری ارسال شد که این دادگاه صالح به رسیدگی نبود و پرونده این بار برای ادامه رسیدگی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب ارجاع شد که قاضی این دادگاه مرد آزارگر را به اعدام در ملأعام محکوم کرد.
متهم به رای اعتراض کرد و پرونده اش به دیوان عالی کشور ارسال شد که قضات این بار درباره مواردی از تحقیق، نقض گرفته و پرونده به شعبه دیگری از دادگاه انقلاب ارسال شد.
این بار متهم در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب محاکمه و به اعدام محکوم شد، اما این رای هم به‌دلیل نقص‌هایی در پرونده در دیوانعالی کشور تائید نشد و پرونده برای رسیدگی به شعبه هم عرض ارسال شد و متهم برای سومین بار پای میز محاکمه قرار می‌گیرد.
- 16
- 5
