به گزارش ایران، این پرونده از ۲۸ شهریور سال ۸۹ به دنبال تماس با پلیس مبنی بر کشف جسد زن ناشناسی به نام بهار در خانه‌اش تحت رسیدگی قرار گرفت.پس از حضور مأموران در محل جنایت مشخص شد که این زن به قتل رسیده است. در ادامه تلفنی در کنار مقتول پیدا شد که بررسی تماس‌های آن نشان می‌داد این زن با یک شماره که متعلق به مردی افغانستانی به نام «نظر» است بیش از ۳۰ بار تماس داشته است. با این سرنخ «نظر» به عنوان متهم اصلی دستگیر شد.اما او در بازجویی‌ها اتهام قتل را رد کرد و گفت: نمی‌دانم چه‌کسی او را کشته است.
من فقط برای خرید مواد مخدر با بهار در ارتباط بودم. به این ترتیب کیفرخواست علیه «نظر» صادر و پرونده برای صدور رأی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. اما بازهم متهم اتهام قتل را نپذیرفت اما با توجه به مدارک موجود در پرونده و از آنجا که خانواده بهار شناسایی نشد، متهم با درخواست دادستانی به قصاص محکوم شد.رای دادگاه مورد اعتراض متهم قرار گرفت و دیوانعالی کشور نیز اعتراض را پذیرفت و نواقصی را به پرونده وارد دانست.
مراجعه اولیای دم پس از ۶ سال/ با گذشت ۶ سال از این جنایت، زن سالخورده‌ای با مراجعه به دادگاه مدعی شد، بهار دختر اوست.
این زن به قضات شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران گفت: چند روز قبل که پسرم برای پیگیری کاری به ثبت احوال رفته بود، متوجه مرگ بهار شد. دخترم ۱۰ سال قبل ازدواج کرد و از مشهد به تهران آمد اما یکسال بعد از همسرش جدا شد. از او خواستم در مشهد بماند اما قبول نکرد و به تهران رفت که دیگر از او خبری نداشتیم.
حالا هم به عنوان اولیای دم درخواست دیه دارم.قضات دادگاه برای بررسی ادعای این زن، پرونده را به دادسرا بازگرداندند و پس از استعلام از ثبت احوال ادعای او تأیید شد. از طرفی پس از محاکمه دوباره متهم پرونده، قضات دریافتند «نظر» بیگناه است و او را تبرئه کردند.با توجه به اینکه هیچ سرنخ دیگری برای کشف متهم اصلی این جنایت به دست نیامد و مادر مقتول نیز خواستار دریافت دیه از صندوق بیت المال بود قاضی عبدالهی رئیس شعبه چهارم دادگاه کیفری با درخواست او موافقت کرد و پرونده مختومه اعلام شد.
معصومه مرادپور
- 18
- 5
