کور شدن چشم پسر تهرانی در شوخی کودکانه

پسر جوانی که در یک شوخی  کودکانه چشم دوستش را کور کرده است، باید مجازات شود.

این پسر دیروز پای میز محاکمه ایستاد و ابراز پشیمانی کرد .

کورشدن چشم

رسیدگی به این پرونده از ۱۱ آبان سال ۹۷ به دنبال انتقال پسر ۲۰ ساله ای به نام  هومن به بیمارستان آغاز شد .چشم چپ وی  به شدت آسیب دیده بود و تحت عمل جراحی قرار گرفت  اما بینایی اش را از دست داد.

دو روز بعد وی از دوستش آرمان شکایت کرد و گفت که او با چوب به چشم اش زده و موجب نابینایی شده است .

به این ترتیب آرمان بازداشت شد و در حالی که ابراز پشیمانی می کرد جرمش را گردن گرفت .

در دادگاه

 آرمان دیروز در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد .

در ابتدای جلسه هومن  در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: آن روز با دوستم از خانه بیرون رفتم تا کتاب کمک درسی بخرم. در پارک مرزداران آرمان را با چند نفر از دوستانش دیدم  که دور آتش نشسته بودند. آن ها مشروب خورده بودند و حال طبیعی نداشتند.  آرمان از من خواست برایش سیگار بخرم .من برای  او سیگار خریدم و به پارک برگشتم، اما او ناگهان شروع به فحاشی کرد.

 وی ادامه داد: آرمان که مست بود و حالش را نمی فهمید به سمت من چوب پرتاب کرد.ما هیچ خصومتی با هم نداشتیم و قبلا هم آرمان چندبار با من و دیگر دوستان مان شوخی کرده بود.  من از ترس پشت بوته ها رفتم و پنهان شدم اما به محض این که سرم را بالا آوردم تا به او  اعتراض کنم، چوبی را از فاصله ۵ متری به سمت من پرتاب کرد که به چشم چپم  خورد.

هومن که خیلی ناراحت بود گفت:  چشم چپم کور شده است و پزشکان گفته اند باید به زودی تخلیه شود و به جای آن پروتز بگذارم  که هزینه‌اش بسیار سنگین است .جوانی ام تباه شده و این ماجرا تأثیر بدی در روحیه ام  گذاشته است.من روز اول در شوک این ماجرا بودم و به همین دلیل هم دو روز بعد اعلام شکایت کردم. اگر پزشکی قانونی اعلام کند امکان قصاص چشم وجود ندارد دیه می خواهم.

سپس آرمان در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: من و هومن از سال‌ها قبل با هم دوست بودیم .ما هیچ خصومتی با هم نداشتیم،  او را دوست داشتم وبه همین دلیل هم با او  شوخی می‌کردم .آن روز  هم هیچ دعوایی در کار نبود .من  مست بودم و به شوخی به سمت او  چوب پرتاب کردم که ناخواسته به چشم اش برخورد کرد .

وی  در حالی که سرش را پایین انداخته بود گفت : من  خودم با اورژانس تماس گرفتم و با آمبولانس  او را به بیمارستان رساندم. حالا هم  واقعاً از این ماجرا شرمنده هستم و تقاضای بخشش دارم.اگر هومن با دریافت دیه موافقت کند حاضرم دیه را به او بپردازم.

بنابر این گزارش، در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند .