درگیری مرگ بار با همسایه به خاطر صدای بلند

مردی که متهم است همسایه اش را به خاطر صدای بلند به قتل رسانده، پای میز محاکمه رفت و ادعا کرد احتمالا مقتول به خاطر بی توجهی به درمان جانش را از دست داده است. به گزارش خبرنگار ما، این مرد جوان متهم است سال ۹۵ در یک درگیری خونین باعث زخمی شدن مقتول و سپس مرگ او شده است. طبق کیفرخواست صادره مقتول با ضربه ای که بر بدنش وارد شده بود، دچار عفونت شده و سپس فوت کرده است. در جلسه رسیدگی به این پرونده که در دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد، ابتدا کیفرخواست علیه متهم خوانده شد و برای متهم درخواست مجازات کرد. سپس پدر و مادر مقتول در جایگاه قرار گرفتند و خواستار صدور حکم قصاص شدند. مادر مقتول گفت:من چند سال است که در عزای پسرم هستم. متهم بی دلیل پسرم را زد و باعث مرگش شد. پسر من بسیار جوان بود. او پسر سربه زیری بود. می توانید از همه همسایه ها تحقیق کنید.

او بچه خوبی بود و بی دلیل او را به قتل رسانده اند. من درخواست مجازات دارم و به هیچ وجه هم گذشت نمی کنم. وقتی نوبت به متهم رسید، او در جایگاه حاضر شد و خاطرنشان کرد:من اتهام قتل را قبول ندارم. ماجرای این پرونده به چهار سال قبل برمی گردد. شب حادثه اواخر شب صدایی از خیابان آمد. من می خواستم بخوابم؛ اما صدا خیلی بلند بود و ایجاد مزاحمت می کرد. سرم را از پنجره بیرون کردم و به مقتول گفتم صدایش را قطع کند. گفتم صدایت نمی گذارد بخوابیم. نمی دانم او از چه موضوعی عصبانی و ناراحت بود و عربده می زد.

وقتی من اعتراض کردم، ناراحت شد و به من فحش داد. من از فحش هایش خیلی ناراحت شدم و دیگر نتوانستم خودم را کنترل کنم. با چاقویی که از آشپزخانه برداشتم، از خانه خارج شدم و به خیابان رفتم. تصورم این بود که مقتول می ترسد و فرار می کند اما او این کار را نکرد بلکه ایستاد و با درگیری و فحاشی من را عصبانی تر کرد. در یک لحظه اصلاً نفهمیدم چه شد که چاقو را به سمتش پرت کردم و بعد دیدم غرق در خون شد. متهم در پاسخ به این سؤال که چرا مقتول را به بیمارستان نرساند و فرار کرد، بیان کرد:من فرار نکردم. آنجا ایستاده بودم ولی پیش از اینکه من اقدامی بکنم همسایه ها او را به بیمارستان بردند.

من هم آنجا بودم. اینکه می گویند فرار کردم دروغ است. وقتی پلیس آمد من آنجا بودم. اما نمی دانم چرا من را چند روز بعد دستگیر کردند. چون متهم حالش خوب شد و به خانه برگشت من با وثیقه آزاد شدم؛ ولی چهار ماه بعد دوباره دستگیرم کردند. این جوان در ادامه خاطرنشان کرد:در مدتی که مقتول بیمارستان بود حالش خوب بود اما بعد زخمش عفونت کرد و به خاطر عفونتی که وارد خونش شد، جانش را از دست داد. ضربه من ضربه کشنده ای نبود. اگر کشنده بود که همان اول جانش را از دست می داد.

او ضربه خورد و حالش بد شد و او را به بیمارستان بردند. آنجا هم خوب و مرخص شد. من فکر می کنم او چون به سلامتش اهمیت نداد این اتفاق برایش افتاد. اگر درمان زخمش را پیگیری میکرد این اتفاق نمی افتاد. متهم افزود :من چهار سال است که در زندان هستم. بارها هم درباره تعیین تکلیف نامه نوشته ام. در نظریه پزشکی قانونی هم ضربه کشنده تشخیص داده نشده بلکه عفونت ناشی از زخم باعث مرگش شده است. اگر مقتول سهل انگاری نمی کرد، حالا زنده بود. وقتی قضات از متهم پرسیدند انگیزه اش از ضربه ای که زد، چه بود، متهم بیان کرد:نمی دانم.

قاضی به متهم خاطرنشان کرد:اینکه کسی در خیابان فحاشی می کند و خطابش هم تو نیستی چرا باید تو را عصبانی کند و به گفته خودت با کارد او را بزنی؟

متهم سکوت کرد و گفت:من واقعا نمی دانم چرا چنین کاری کردم و قصدم قتل نبود. پس از گفته های متهم وکیل مدافع او در جایگاه قرار گرفت و خواستار بررسی پرونده پزشکی مقتول درخصوص دلیل تامه مرگ و قصورهای احتمالی شد. در پایان هیئت قضات برای تصمیم گیری وارد شور شدند.