مردم ايران هر روز هزينه برخي اقدامات مسئولان را پرداخت مي‌كنند و اين رويه به نظر مي‌رسد كه پاياني نيز ندارد و حتي برجام و ساير اقدامات توانايي رفع اين مسائل را ندارند. در همين راستا چندي پيش یونس ژائله سعدآباد، عضو اتاق بازرگانی ایران در اظهاراتي گفته بود كه به خاطر تحريم تولیدکنندگان نمی‌توانند به مواد اولیه مورد نیاز خود که در گذشته تهیه می‌کردند، برسند. به همین جهت مجبور به جایگزین کردن مواد اولیه‌ای هستند که کیفیت پایین‌تری دارد. بدون شک افت کیفیت در بيشتر کالاها اتفاق افتاده است.
در این میان شاهد کاهش کیفیت روغن، گندم و شیرخشک هستیم. تنها راهکار برای این موضوع فاصله گرفتن از اقتصاد دولتی و قطع یارانه کالاهای اساسی است. امیدوارم حداقل دولت در این شرایط تجارت آزاد و اقتصاد آزاد را دنبال کند. اقتصاد دولتی دیگر جواب نمی‌دهد. اکنون می‌بینیم کالاهایی که یارانه دولتی می‌گرفتند اکنون شرایط بدتری از نظر کیفی دارند. هرچند به اين اظهارات توجهي نشد ولي زنگ هشداري بود كه هر دلسوزي در ايران بايد در برابر عاملان آن بايستد و فرياد بزند كه با آينده اين كشور چه مي‌كنيد؟! اين سه محصولي كه به زبان آورده شده و كيفيت آن زير سوال رفته است از كالاهاي اساسي در زندگي همه ايرانيان است؛ شيرخشكي كه مادران به كودكان خود مي‌دهند زماني كه كاهش كيفيت داشته باشد، چه به روزگار كودك مي‌آورد و آينده آن‌ها را با چه بحراني روبه‌رو مي‌كند؟!
گندمي كه قوت قالب بيشتر مردم ايران برگرفته از آن است، چرا بايد افت كيفيت داشته باشد؟! اين رويه با تغذيه مردم كشور ما چه مي‌كند؟! روغن نيز در بسياري از غذاهاي ايراني مصرف و امروز اعلام مي‌شود كه افت كيفيت پيدا كرده و اين به معناي بحران‌سازي براي آينده ايرانيان است. افت كيفيت اين محصولات در ميان سكوت مسئولاني انجام گرفته است كه مدعي حمايت از حقوق ملت ايران در برابر دشمنان هستند ولي بي‌شك اين رويه خود دشمني روشن با آينده ميليون‌ها ايراني است. در ادامه و براي بررسي اين وضعيت به سراغ مسعود رضایی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شوراي اسلامي رفتيم كه مشروح گفت‌وگوي اين مقام مسئول با«قانون» را در ادامه مي‌خوانيد.
خبرهايي منتشر شده است كه كيفيت مواد غذايي اساسي به دلايلي كاهش يافته است. نظر شما درباره اين اقدامات چيست؟
افت کیفیت محصولات غذایی به دلیل بحث تحریم ها و عدم توانایی تولید کننده برای واردات مواد اولیه، از لحاظ اخلاقی مشکل دارد. این درست نیست که یک تولید کننده به دلیل بحث تحریم ها و عدم امکان واردات مواد اولیه، بخواهد کم کاری کند یا کم فروشی را مبنای فعالیت خود قرار دهد، تنها به این دلیل که به خاطر تحریم ها قادر به واردات مواد اولیه برای تولید محصولات غذایی نیست. در مجموع هرگونه کم کاری تولید کننده های محصولات غذایی به دلیل اینکه با جان و سلامت افراد در ارتباط هستند، از لحاظ اخلاقی درست نیست و مسئولیت دارد.
به نظر شما تحريم‌ها بيشتر تاثير دارند يا مديريت كشور؟
باید قبول کرد که با خروج ترامپ از برجام و تحریم‌های یک جانبه علیه ایران، تولید کنندگان اکنون با مشکلات زیادی سر و کار دارند و قادر نیستند تا با کیفیت قبلی مواد غذایی را تولید کنند؛ اما این هم دلیل خوبی برای بازی با جان انسان‌ها نیست و من فکر می کنم اگر کسی توانایی تولید محصول با کیفیتي ندارد، کارخانه خود را تعطیل کند بسيار بهتر از این است که بخواهد محصولی نامرغوب به دست مردم برساند.
توليد اين محصولات چه مشكلاتي را براي كشور ايجاد مي‌كند؟
استفاده از مواد نامرغوب برای تولید محصولات‌غذایی می‌تواند سلامت جامعه را تهدید کند و مجلس نیز اگر با این موضوع مواجه شود، حتما با تولیدکننده ها برخورد خواهد کرد. اما در کل با وجود نهادهایی مثل تعزیرات باید نظارت‌های بیشتری بر کارخانه‌های مواد غذایی صورت گیرد. تعزیرات باید بر رفتار تولید کننده‌های مواد غذایی سرکشی و هرگونه اشکالی در کار تولید کننده را متوقف کند. مجلس نیز می تواند در صورت گزارش تخلفات از سوی تعزیرات، قانون گذاری کند و خلأ قانونی را پر کند. بنده این هشدارها را به صورت بیانی به مسئولان داده‌ام، اما مهم‌تر از هشدارهای بیانی این است که نظارت‌ها افزایش یابد و عملکرد تولید کننده‌ها بهتر شود؛ چرا که اگر کنترلی در زمینه کیفیت محصولات غذایی وجود نداشته باشد، بي‌شك این بحث به سلامت جامعه ورود می‌کند و جان مردم به خطر می افتد.
به نظر شما اين رويداد براي آينده مردم خطر ساز نيست؟
اما در مجموع باید گفت که برخی از اتفاقات به صورت ناخواسته و پیش بینی نشده، ایجاد می‌شوند و به نظر می‌رسد که مسئولان برای روزهای بحرانی خود را آماده نکرده‌اند. افت کیفیت برخی از محصولات غذایی با روی کار آمدن تحریم‌ها اگر صحت داشته باشد، اتفاقی شبیه به جنگ است که غیر قابل پیش بینی بوده و کسی برای آن برنامه ریزی نکرده بود. مثل جنگ که غیر منتظره آمده است و به طور دقیق نمی‌توان گفت که در روزهای آینده چه پیش خواهد آمد، تا برای آن برنامه‌ریزی کنیم. به هر حال اکنون یک جنگ اقتصادی اتفاق افتاده است و شاید به خوبی نتوان برای روزهای بحرانی برنامه‌ریزی کرد. به هر حال توصیه من به مسئولان این است که برای حفظ کرامت انسانی نهایت تلاش خود را داشته باشند و نبايد شأن و رتبه انسان ها را زیر پا له کنیم.
- 10
- 6
