متاسفانه این جمله «مجرم به محل جرم بر می‌گرده» اونجور که باید بین مجرمای زحمتکش ما جا نیفتاده. مثلا همین آقای خاوری از وقتی رفته حتی یه تلفن نزده یه حالی بپرسه، ببینه اصلا جای اون سه هزارتا خوب شده یا نه هنوز درد میکنه؟!
به نظر من ایشون از اولش هم اشتباه کرد رفت. چرا؟ چون فضای اختلاس انقدري باز هست که اگه همین الانم برگرده، تو زمان تنفس دادگاهش شايد بتونه یه کار قوی دیگه جمع کنه و یه بار دیگه لطفش رو شامل حال مردم بکنه.
یه مجرم بی‌معرفت دیگه هم داریم که خیلی وقته حکم جلبش صادر شده ولی فعلا ساز جدایی کوک کرده و حاضر نیست لباس خوشرنگ زندان رو تنش کنه. وقتی هم که مامورا واسه دستگیریش اقدام کردن با مقاومت شدید و سرسختانه سرایدار ساختمان مواجه شدن که اجازه نداده برن بالا.
اون به مامورا گفته اگه واسه دستگیری اومدید بهتره برگردید چون سعید اصلا تو شرایط روحی خوبی نیست، اون فعلا تو مرحله انکار قرار داره. هر وقت مرحله چمدون بستن، اقامت گرفتن رو پشت سر گذاشت، خودم خبرتون می‌کنم. مامورا هم که دیدن داره از روی منطق و دلسوزی حرف میزنه شماره‌شون رو به پیرمرد دادن و با لبخند محل رو ترک کردن.
خلاصه که ما پیشنهادمون به مجرمای عزیز اینه که همین‌جا بمونن و یه زندگی شاد و بی‌دغدغه رو واسه خودشون فراهم کنن. ما که بد مجرمامون رو نمیخوایم.
محمدرضا بلندی
- 15
- 3
