به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه فرامنطقه‌ای القدس العربی، در حالی که عبدالله اوجالان، همچنان رهبر تاریخی و ایدئولوژیک این گروه باقی مانده است، اما پس از بازداشت وی توسط مسؤولان ترکیه‌ای در سال ۱۹۹۹ تعدادی از سرکرده‌های این گروه از جمله "جمیل بایک و مراد کارایلان" و دیگر کادر رهبری ۱۲ نفره آن برجسته شدند.
طی دهه‌های گذشته سرکرده‌های این گروه در رشته کوه‌های قندیل در شمال عراق مستقر بوده‌اند. این رشته کوه‌ها به منزله ثقل سیاسی و نظامی این گروه است و آنها برای خود اتاق‌هایی را در داخل غارها به عنوان پایگاه‌هایی ایجاد کرده‌اند، اما در بین سوریه و ایران به صورت گسترده‌ای در حال رفت و آمد هستند و پایگاه‌های آنها شناخته شده نیست، به ویژه آنکه آنها همواره در حال آمد و شد هستند تا مانع از تلاش‌های مداوم ترکیه برای بازداشت‌شان شوند.
پیشتر وزارت کشور ترکیه در سال ۲۰۱۵ اعلام کرده بود که هر کسی که اطلاعاتی جهت بازداشت جمال بایک و مراد کارایلان و دیگر سرکرده‌ها بدهد پاداش‌های نقدی که به حدود یک و نیم میلیون لیره ترکیه می‌رسد، دریافت خواهد کرد.
طی دو سال اخیر جنگ میان حزب کارگران کردستان با ارتش ترکیه شدت گرفته و قدرت این تشکیلات در داخل ترکیه به شدت کاهش یافته است. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه اخیراً تهدید کرد که پایگاه‌های حزب کارگران کردستان را کاملاً در شمال سوریه و عراق در هم می‌کوبد تا به خطر این تشکیلات پایان دهد و توانایی آن را برای حملات به خاک ترکیه فلج کند.
عبدالله اوجالان، موسس و رهبر نخست حزب کارگران کردستان به شمار می‌آید و وی با وجود اینکه در یکی از زندانها در یک جزیره ترکیه‌ای در حبس انفرادی به سر می‌برد، اما همچنان نخستین رهبر پ.ک.ک به شمار می‌آید و پیام‌ها و تصمیمات حیاتی وی به دست رهبری این تشکیلات در خارج می‌رسد. وی رهبری مذاکرات بلندمدتی را با دولت ترکیه از داخل زندان برعهده داشت که این امر علی رغم وجود اختلافات میان اوجالان با سایر سرکرده‌های این تشکیلات بود.
مراد کارایلان که به نام جمال معروف است، در حال حاضر دومین سرکرده حزب کارگران کردستان ترکیه و عملاً اولین رهبر پس از عبدالله اوجالان به حساب می‌آید و همچنین پست ریاست هیئت سیاسی حزب کارگران کردستان را بر عهده دارد و یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های نظامی پ.ک.ک محسوب می‌شود.
منابع می‌گویند، اختلافاتی میان کارایلان و اوجالان به دلیل مکانیزم رهبری مذاکرات وجود داشت. منابع پ.ک.ک خاطرنشان کرده‌اند که از جمله اختلافات میان حزب کارگران کردستان این است که جمیل بایک و بیشتر سرکرده‌های حزب کارگران کردستان بر این باورند که پس از اوجالان، وی شایستگی بیشتری برای سرکردگی این تشکیلات دارد. اما اوجالان دستور داده مراد کارایلان در راس کمیته اجرایی تشکیلات قرار بگیرد.
جمیل بایک نیز از برجسته‌ترین سرکرده‌های کنونی حزب کارگران کردستان به حساب می‌آید و اخیراً فایل‌هایی از وی منتشر شد که در آن تهدیدهای جدیدی را علیه ترکیه مطرح کرده بود. وی همچون سایر سرکرده‌های پ.ک.ک در کوه‌های شمال عراق مستقر است و همواره مخفیگاه‌های خود را از ترس اینکه توسط ترکیه ترور نشود، تغییر می‌دهد.
همچنین گفته می‌شود، بایک گرایش چپ‌گرا داشته و کارایلان بر بعد قومی کرد تاکید دارد.
- 13
- 2
