به گزارش ایسنا، ، یافته های جدید فرضیه های قبلی مبنی بر اینکه اندازه اقیانوس جهانی زمین با گذشت زمان ثابت مانده است را به چالش میکشد و به گفته پژوهشگران، تحقیق حاضر، سرنخی از چگونگی تغییر اندازه این اقیانوس در طول زمان ارائه می دهد.
شایان ذکر است که بیشتر آب های سطحی زمین در اقیانوس ها جاری هستند ولی یک مخزن دوم آب در اعماق فضای داخلی زمین به شکل هیدروژن و اکسیژن متصل به مواد معدنی گوشته نیز وجود دارد.
پژوهشگران مؤسسه AGU Advances که مطالعات و تفسیرهای تاثیرگذار و دارای دسترسی آزاد را در خصوص زمین و علوم فضایی منتشر می کنند، تخمین می زنند، گوشته امروز زمین به صورت بالقوه چه میزان آب میتواند داشته باشد و چه مقدار آب در گذشته ذخیره کرده باشد.
یافته ها نشان می دهد، با توجه به اینکه اوایل، زمین گرمتر از امروز بود، امکان دارد گوشته آن آب کمتری داشته است برای این که مواد معدنی گوشته در دمای بالاتر، آب کمتری را نگه می دارد. با فرض اینکه جبه گوشته در حال حاضر بیش از ۰.۳ تا ۰.۸ برابر جرم، اقیانوس داشته باشد، یک اقیانوس سطح بزرگتر ممکن است در اوایل دوران باستان وجود داشته باشد. در آن زمان ، گوشته حدود ۱۹۰۰- ۳۰۰۰ درجه کلوین( ۲۹۶۰- ۴۹۴۰ درجه فارنهایت) بود در حالیکه امروز ۱۶۰۰ تا۲۶۰۰ درجه کلوین( ۲۴۲۰- ۴۲۲۰ درجه فارنهایت) است.
به گفته پژوهشگران، اگر زمین اولیه دارای اقیانوس بزرگتری نسبت به امروز بوده است، می توانست ترکیب جو اولیه را تغییر داده باشد و میزان تابش نور خورشید به فضا را کاهش دهد. این عوامل می توانستند بر آب وهوا و زیستگاهی که از نخستین زندگی روی زمین پشتیبانی کرده ، تأثير بگذارند.
ربکا فیشر، فیزیکدان مواد معدنی از دانشگاه هاروارد ایالات متحده و یکی از پژوهشگران تحقیق جدید بیان کرد:« گاهی اوقات به آسانی فراموش می کنیم که فضای داخلی عمیق یک سیاره برای آنچه در سطح آن رخ می دهد، مهم است. اگر گوشته فقط مقدار زیادی آب را در خود نگه دارد، باید این آب در جای دیگری باشد، بدین ترتیب آنچه در هزاران کیلومتر زیر سطح می گذرد میتواند پیامدهای بسیار بزرگی داشته باشد.»
سطح دریا در طول ۵۴۱ میلیون سال گذشته کاملاً ثابت مانده است. میزان سطح دریا در اوایل تاریخ زمین برای ارزیابی بیشتر چالش برانگیز است، زیرا شواهد اندکی از دوران باستان باقی مانده است. از نظر زمین شناسی، با گذشت زمان، آب میتواند از طريق سطح اقیانوس به داخل زمین و صفحات زمین ساخت حرکت کند، ولی اندازه میزان آب به خوبی درک نشده است. به علت این کمبود اطلاعات، دانشمندان تصور کرده بودند که اندازه اقیانوس جهانی در طول زمان زمین شناسی ثابت مانده است.
در تحقیق جدید، جونجی دونگ و همکار وی، فیزیکدان مواد معدنی دانشگاه هاروارد، مدلی را برای تخمین مقدار کل آبی که گوشته زمین به صورت بالقوه میتواند طبق درجه حرارت ذخیره کند، ایجاد کردند. او داده های موجود در خصوص میزان آب ذخیره مواد معدنی مختلف گوشته را در نظر گرفت، همچنین بررسی کرد که کدام یک از این ۲۳ ماده معدنی در اعماق و زمان های مختلف گذشته زمین وجود داشتند. سپس پژوهشگران تخمین های ذخیره سازی را با حجم زمین در هنگام سرد شدن زمین، مرتبط کردند.
جون کورناگا، ژئوفیزیکدان دانشگاه ییل ایالات متحده که در این تحقیقات شرکت نکرده بود، خاطرنشان کرد :این نخستین بار است که دانشمندان داده های فیزیک معدنی مربوط به ذخیره آب در گوشته را به اندازه اقیانوس پیوند می دهند واین ارتباط هرگز در گذشته مطرح نشده است.
دونگ و فیشر اظهار کردند:برآورد آنان از ظرفیت ذخیره آب گوشته با عدم اطمینان به موارد زیادی همراه است. به طورمثال ، دانشمندان کاملاً نمی دانند که چه مقدار آب را میتوان در بریدگمنیت، ماده معدنی اصلی گوشته ذخیره کرد.
یافته های جدید چگونگی تغییر اقیانوس جهانی را با گذشت زمان روشن می کند و میتواند دانشمندان را در درک بهتر چرخه آب در کره زمین و سایر سیارات با قابلیت حیات موجودات، کمک کند.
سوزان ون در لی، متخصص لرزه نگاری دانشگاه نورث وسترن که در این مطالعه شرکت نکرده است، خاطرنشان کرد:« قطعاً دانستن تحول بودجه جهانی آب به صورت کمی مفید است. فکر می کنم این یافته ها برای لرزه نگاران مانند من که تصویربرداری از ساختار گوشته فعلی را انجام میدهند و میزان آب آنرا تخمین می زنند، همچنین برای افرادی که در جستجوی سیاره های دیگر دارای آب هستند و افرادی که می خواهند منشاء آب زمین را بیابند، مهم هستند.»
دونگ و فیشر اکنون از همان روش برای محاسبه میزان آب در مریخ استفاده می کنند.
دونگ بیان کرد:« امروز مریخ بسیار سرد و خشک بنظر میرسد ولی بسیاری از شواهد ژئوشیمیایی و ژئومورفولوژیکی نشان می دهد که مریخ در اوایل ممکن است مقداری آب روی سطح و حتی یک اقیانوس کوچک داشته باشد بدین ترتیب علاقه زیادی به درک چرخه آب در مریخ وجود دارد.»
- 18
- 1
