به گزارش همشهری آنلاین، ستاره شناسان در حال حاضر در جستجوی نشانه هایی از حیات در مناطق قابل سکونت ستارگان مجاور هستند که با تیتر نوار دور ستاره ای از آن یاد می شود و در آن به صورت بالقوه آب مایع میتواند وجود داشته باشد.
مقاله ای اخیرا استدلال می کند که ما باید رویکردی دقیق تر داشته باشیم؛ رویکردی نه بر اساس پتانسیل زندگی، بلکه بر اساس پتانسیل محاسباتی. یکی از راه های تعریف حیات به شکل مجموعه ای از محاسبات است که بر اساس اطلاعات عمل می کنند. اطلاعات در DNA ذخیره می شود و محاسبات توسط پروتئین های مختلف انجام می شود. توانایی ذخیره اطلاعات و عملکرد در محیط به حیات اجازه می دهد تا تحت انتخاب طبیعی قرار گیرد و نظم پیچیده تری پیدا کند.
جستجوهای سنتی برای حیات به چگونگی درک ما از یک نمونه زمینی می نگرند. یعنی موجوداتی که روی سطح یک سیاره مناسب و در فاصله مناسب از ستاره مادر زندگی و از آب مایع بعنوان حلال برای واکنش های شیمیایی استفاده می کنند. ولی تصور اشکال بسیار پیچیده تر و متنوع تر از زندگی در کیهان، آسان است.
حیات برای شکل گرفتن میتواند از حلال های دیگر استفاده کند. حیات می تواند در زیر سطح در قمرهای بیرونی یخی مدفون شود و امکان دارد حتی نیازی به یک ستاره هم نداشته باشد. سیستم های بیولوژیکی میتوانند سیستم های تکنولوژیکی ایجاد کنند که با تعریف فعلی ما برای حیات مطابقت نداشته باشند، ولی امکان دارد به روش خود زنده باشند.
بدین ترتیب، چند محقق می خواهند مفهوم منطقه قابل سکونت را با استفاده از یک مفهوم اساسی تر از محاسبات بازسازی کنند. آنها استدلال می کنند که بهترین شانس برای یافتن نشانه های حیات در جایی است که راحت ترین دسترسی به محاسبات وجود دارد. محققان استدلال می کنند که این مناطق به اصطلاح محاسباتی به سه ویژگی نیاز دارند.
اول، باید ظرفیت محاسبات وجود داشته باشد، به این معنی که مجموعه ای غنی از اطلاعات شیمی آن در دسترس است. دوم، باید نوع خامی از انرژی وجود داشته باشد، مانند نور خورشید یا منافذ هیدروترمال، و در نهایت ، محاسبات به یک بستر نیاز دارد، یعنی چیزی که محاسبات میتواند در آن انجام شود.
نمای سنتی مناطق قابل سکونت میتواند بعنوان زیرمجموعه ای از مفهوم بسیار بزرگتر از مناطق محاسباتی دیده شود. در جایی که زندگی وجود دارد ، همانطور که ما در حال حاضر آن را در اینجا در زمین تجربه می کنیم، محاسبات شکل می گیرد. این چارچوب به ما این امکان را می دهد که استراتژی های جستجو برای مفهوم حیاتی فراتر از آن را توسعه دهیم.
به عنوان مثال، در صورتیکه سیستم های منفرد را از طریق دریچه ای از توانایی محاسباتی مطالعه کنیم، امکان دارد متوجه شویم که کدام سیستم ها ممکن است برای ساختارهای جمع آوری انرژی مصنوعی مانند کره های دایسون( یک ابرسازه فرضی که کاملا یک ستاره را فرا بگیرد و قسمت بزرگی از توان خروجی آن را به دام اندازد) سازگار باشند. می توانیم بررسی کنیم که چگونه ابرهای گازی در اطراف ساختارهای زیرستاره ای میتوانند تمام شرایط لازم برای محاسبه و بنابراین شرایط لازم برای تعریف گسترده ای از حیات را برآورده کنند.
جستجوی حیات در کیهان به روش علمی تازه شروع شده و همان طور که نویسندگان مقاله تأکید می کنند، مهم است که ذهنی باز داشته باشیم.
- 15
- 5
