ستاره شناسان برای اولین بار در سال ۲۰۱۴با استفاده از تلسکوپ نوری بلانکو در رصدخانه کرو تلولو، آمریکا در شیلی موفق به کشف(اگر چه این کشف تا پیش از اکتبر ۲۰۱۶ اعلام نشد) این سیاره کوتوله شدند.
مشاهدات اولیه بلانکو به ستاره شناسان امکان شناسایی وضعیت مداری دی دی را داد. مدار این سیاره کوتوله به دور خورشید به شکلی شدیدا بیضوی است، به طوری که دی دی برای تکمیل دوره مداری خود به دور خورشید به ۱۱۰۰ روز زمینی نیاز دارد.
در این تصوریر گرافیکی مدار برخی از اجسام منظومه شمسی و مکان فعلی سیاره کوتوله احتمالی ۲۰۱۴ UZ224 را مشاهده می کنیم
این سیاره کوتوله هم اکنون ۹۲ واحد نجومی (AU) با خورشید فاصله دارد، اما با توجه به شکل مداری شدیدا بیضوی دی دی، این فاصله بین ۳۸ واحد نجومی تا ۱۸۰ واحد نجومی متغیر است. یک واحد نجومی برابر با فاصله بین خورشید و زمین و حدود ۱۵۰ میلیون کیلومتر است.
ستاره شناسان می گویند، به این ترتیب، دی دی دومین جسم فرانپتونی دور افتاده دارای مدار در منظومه شمسی است. سیاره کوتوله اریس، کوتوله ای دور افتاده تر محسوب می شود. اریس هم اکنون بیش از ۹۶.۵ واحد نجومی با خورشید فاصله دارد، اما فاصله اریس با خورشید هیچگاه به بیش از ۹۸ واحد نجومی نمی رسد. برای مقایسه باید بگوییم، سیاره کوتوله پلوتون در فاصله متوسط ۴۰ واحد نجومی و با حداکثر فاصله مداری ۴۹ واحد نجومی به دور خورشید گردش می کند.
داده های تلسکوپ بلانکو امکان تعیین اندازه دقیق سیاره کوتوله را فراهم نکرده اند، به این ترتیب، در حالی که محققان تصور می کنند، دی دی یک سیاره کوتوله است؛ اما آنها با وجود مشاهدات نوری، نمی توانند به طور قطع تعیین کنند، دی دی یک جسم نسبتا کوچک و روشن است یا یک جسم بزرگ و تاریک.
مقایسه اندازه اجرام منظومه شمسی، در این تصویر گرافیکی، بزرگی سرزمین اصلی آمریکا، ماه، سیاره کوتوله پلوتون و دی دی با هم مقایسه شده اند
محققان با استفاده از داده های حرارتی دی دی که توسط آرایه بزرگ میلی‌متری زیر میلی‌متری آتاکاما، آلما به دست آمده، اندازه سیاره کوتوله را تخمین زدند.
دیوید گردز، ستاره شناسی از دانشگاه میشیگان و محقق ارشد این تیم تحقیقاتی، می گوید:”بنابر محاسبات ما، دی دی جسمی فوق سرد با دمایی در حدود ۳۰ درجه کلوین-فقط کمی بالاتر از صفر مطلق- است.”
محققان همچنین با استفاده از تلسکوپ های آلما، همچنین روشنایی دی دی را اندازه گیری کرده اند و دریافتند، این جسم ۱۳ درصد از نور خورشید را بازتاب می دهد.
کشف و مطالعه دی دی (که هنوز به صورت رسمی سیاره کوتوله نامید نمی شود) نشان می دهد، ستاره شناسان قادر به اکتشاف فضای بیرونی منظومه شمسی هستند و در واقع با بهره بردن از تکنیک های مشابهی قادر به کشف سیاره نهم منظومه شمسی هم خواهند بود.
داده های تلسکوپ آلما نشان می دهد، دی دی ۱۳ درصد از نور خورشید را بازتاب می دهد
بر اساس فرضیه ستاره شناسان، سیاره فرضی نهم احتمالا از مدار گرانش منظومه خورشیدی دیگری خارج شده و سپس تحت تاثیر گازهای بین کهکشانی ناشی از گرانش خورشید ما قرار گرفته است. از زمانی که برخی ستاره شناسان شواهدی مبنی بر وجود سیاره نهم را مطرح کرده اند، بسیاری به دنبال شواهد قطعی از وجود این سیاره بوده اند. اما اگر این سیاره وجود داشته باشد، احتمالا باید خیلی دور باشد، البته با وجود شواهد غیر مستقیم فعلی امکان اثبات چنین موضوعی وجود ندارد.
یافته های این محققان در نشریه “Astrophysical Journal Letters” منتشر شده است.
- 12
- 3
