به گفته محققان انگلستانی و سوئیسی، سیاره نهم احتمالا از منظومه ستاره‌ای دیگری نیست. محققان می‌گویند که اگر سیاره نهم وجود داشته باشد، سیاره مذکور باید ۱۰ برابر زمین جرم داشته و ۲۰۰ برابر هم (به نسبت زمین) از خورشید دورتر باشد.
پیشنهاد سیاره نهم به سال ۲۰۱۶ برمی‌گردد، جایی که دو دانشمند به نام‌های کنستانتین باتیگین و مایک براون (همان اخترشناس معروف و کاشف سیاره کوتوله اریس)، هر دو از دانشمندان بخش زمین‌شناسی و علوم سیاره‌ای در موسسه تکنولوژی کالیفرنیا، پشت این کار بودند، اما مقاله آنها در آن زمان اساسا کم‌ارزش قلمداد شد.
محققان می‌گویند که اگر سیاره نهم وجود داشته باشد، سیاره مذکور باید ۱۰ برابر زمین جرم داشته و ۲۰۰ برابر هم (به نسبت زمین) از خورشید دورتر باشد. در این فاصله، بین ۱۰ تا ۲۰ هزار سال زمینی طول می‌کشد تا سیاره نهم یک بار کامل به دور خورشید بزند. البته این سیاره هنوز به‌طور عینی مشاهده نشده ولی، روش‌های تشخیص سیاره به‌جز مشاهده هم وجود دارد که ازجمله این روش‌ها می‌توان به تاثیر گرانش بر اجرام نزدیک اشاره کرد.
دانشمندانی همچون الکساندر موستل از دانشگاه لند در سوئد، ویژگی‌های غیرمعمولی را در کمربند کپلر مشاهده کرده‌اند. درواقع آنها شاهد ابری از اشیای منجمد فراتر از مدار نپتون بوده‌اند. برای یک سیاره عظیم دشوار است که در بخش درونی یک سیستم ستاره‌ای جدید تشکیل شود، جایی که بیشتر اجرام تبدیل به سیارات می‌شوند. درنتیجه، برخی محققان گمانه‌زنی می‌کنند که سیاره نهم، ممکن است که از منظومه‌ای دیگر درون منظومه شمسی گرفتارشده یا یک سیاره سرگردان باشد.
محققان به این موضوع پی برده‌اند که مدل‌هایشان کاملا با مشاهدات تطبیق دارد. در شکل می‌توانید، مدارهای شش جرم آسمانی و همچنین سیاره نهم را مشاهده کنید. اما با این وجود، هنوز هم این مدل‌های کامپیوتری و طرح‌های پیچیده، دلیل قانع کننده‌ای به حساب نمی‌آیند. در حقیقت اگر سیاره نهم وجود داشته باشد، این سیاره باید تاثیر گرانشی بر روی هزار شی دیگر در کمربند کوپیر داشته باشدبه گفته جاشوا پیپر، استاد فیزیک و فیزیک نجومی از دانشگاه لی های، پنسیلوانیا:یک سیاره سرگردان، شی‌ء کیهانی است که به دور حلقه یک ستاره شکل می‌گیرد، چیزی مشابه سیارات واقع در منظومه شمسی ما. بااین‌حال، اگر این سیاره در دوران اولیه شکل‌گیری خود، پیش از قرار گرفتن در سیستم خورشیدی خود، گذر نزدیکی از سیاره‌ای عظیم و حجیم داشته باشد، می‌تواند از منظومه خورشیدی خود خارج شود و در فضای بین ستاره‌ای کهکشان راه شیری در میان ستارگان سرگردان قرار گیرد.
در شبیه‌سازی‌های انجام شده سیاره نهم در ۶۰ درصد موارد از تاثیر نیروهای گرانشی وارده خارج شد (تبدیل به سیاره‌ای سرگردان شد)؛ اما در ۴۰ درصد موارد به دام نیروی گرانشی خورشید افتاد.
پیپر می‌گوید: اگر سیاره نهم منظومه شمسی واقعا وجود داشته و تایید و مشاهده شود، به‌احتمال زیاد به ما نشان می‌دهد روند شکل‌گیری سیارات، خشن‌تر و پر هرج‌ومرج تر از چیزی بوده که پیش‌ازاین تصور می‌کردیم.شاید این (اثبات وجود سیاره نهم منظومه شمسی) به ما نشان دهد، هنوز هم فضای بسیاری برای اکتشافات جدید وجود دارد.
- 10
- 5
