به گزارش ایسنا و به نقل از مجله" ساینس"( science)، هر شخص عادی که به نقشه شهر" کانبرا"( Canberra)، پایتخت استرالیا نگاه کند، تنها یک نقشه یا شاید پیش بینی آب و هوای روز بعد را ببیند. ولی نگاه" پاتریس د کاریتات"( Patrice de Caritat)، محقق استرالیایی، کاملاً متفاوت است. د کاریتات، منظره ای دقیق از خاک ها را با رنگ های متفاوت می بیند که مناطقی از زمین را نشان میدهند که از عناصری مانند کربن، نیتروژن و فسفر غنی هستند. این زمین شیمی دان ، بیش از دو دهه از زندگی خود را به ساخت اطلس های زمین شیمی اختصاص داده است تا به پژوهشگران دیگر در ردیابی مواد معدنی نادر یا درک محیط در حال تغییر کمک کند. یک گروه جدید نیز در حال حاضر به این نقشه ها علاقه نشان می دهند؛ سازمان های مجری قانون.
اولین تماس پلیس با د کاریتات، در سال ۲۰۱۱ از سوی " پلیس سواره نظام سلطنتی کانادا"( RCMP) بود. آنها از د کاریتات پرسیدند که آیا میتوان از نقشه های مشابه نقشه های او برای ردیابی خاک در بررسی های جنایی استفاده کرد و به مشخص کردن ارتباط میان مظنونان با صحنه جنایت پرداخت. د کاریتات در این مورد خاطرنشان کرد:من هرگز فکر نمی کردم که از این روش بتوان برای موضوعاتی از این دست استفاده کرد. این تماس، جرقه ای را در سر من روشن کرد.
د کاریتات طی چند سال بعد با همکاری" مرکز ملی پژوهش های قانونی"( NCFS) استرالیا، روش های جدیدی را برای تعیین منشأ نمونه های خاک توسعه داد. وی در سال ۲۰۱۸، یک فرصت مطالعاتی گرفت تا با" پلیس فدرال استرالیا"( AFP) همکاری کند. د کاریتات و همکارانش اکنون نقشه ای تهیه نموده اند که بیش از ۱۰۰ متغیر را به کار می برد تا سرچشمه نمونه خاک کانبرا را به صورت دقیق مشخص کند.
نیروهای پلیس سراسر جهان در حال حاضر برای محدود کردن اماکن احتمالی جرم یا مظنونان، از نمونه های خاک استفاده می کنند. برای نمونه، در صورتیکه تصور بر این باشد که شخصی، چیزی را در صحنه جرم دفن کرده است ، خاک به دست آمده از کفش های شخص یا بیل او با خاک محل حادثه مقایسه می شود.
" کتلین اشمال"( Caitlin Schmaal)، شیمی دان قانونی پلیس فدرال استرالیا گفت:تغییرات به وجود آمده در مواد معدنی و عناصر شیمیایی می توانند به ماموران بگویند که آیا نمونه ها مطابقت دارند یا خیر. اما پژوهشگران همیشه یک نمونه مرجع در اختیار ندارند تا آنرا با خاک جمع آوری شده از یک مظنون مقایسه کنند. در چنین شرایطی، نقشه های جدید بکار می روند. این نقشه ها، یک نقطه مرجع و روشی برای پیشرفت کردن پرونده ها به پژوهشگران ارائه می دهند.
د کاریتات خاطرنشان کرد:روشی که ما در اینجا استفاده می کنیم، جمع آوری شمار زیادی از نمونه ها در یک پژوهش ویژه نیست؛ بلکه در واقع ، روشی برای پیشی گرفتن است.
نقشه های د کاریتات، متغیرهایی مانند رنگ، بافت، pH و سایر ویژگی های شیمیایی را در بر دارند تا تمایز میان نمونه های خاک را مشخص کنند. د کاریتات، داده های مربوط به مجموعه ای از داده های قدیمی و نمونه های جدید را جمع آوری کرد. او و همکارانش با ترکیب این متغیرها توانستند منشا یک نمونه خاک را به ۳۰ درصد از کانبرا محدود کنند.
د کاریتات بیان کرد:یکی از بزرگترین چالش ها در خصوص تعیین منشأ نمونه خاک، مقیاس تنوع است. ما می توانیم نقشه های زمین شیمی را در مقیاس قاره ای تهیه کنیم اما آنها به ما نمی گویند که آیا خاک حاصل شده از یک مکان خاص در حیاط پشتی شما، با نمونه به دست آمده از پنج سانتی متر دورتر، متفاوت است یا خیر.
اشمال گفت:با وجود این، نقشه های جدید برای گروه های مربوط به حوزه قانون، ارزشمند هستند. شواهد به دست آمده از خاک، برای ایجاد ارتباط میان افراد، اشیا و مکان ها مفید است و این ظرفیت را دارد که بیشتر به پژوهش ها کمک کند." الکساندر لیپ"( Alexander Lipp)، زمین شیمی دان " امپریال کالج لندن"( Imperial College London) که از پژوهشگران این پروژه نبوده است، گفت:من فکر می کنم که کاربرد این نقشه برداری زمین شیمی، به صورت موردی انجام خواهد شد، اما بد نیست که بتوانید داده های بیشتری را به آنها اضافه کنید.
د کاریتات و همکارانش قصد دارند جزئیات جدیدی را به سیستم طبقه بندی خود، به خصوص در مورد قرار گرفتن ارگانیسم های زنده و DNA در بخش های خاصی از خاک اضافه کنند. به گفته وی، این کار می تواند لیست پارامترهای او را از صدها مورد به هزاران مورد برساند و به شناسایی دقیق تر نمونه های خاک کمک کند. به گفته د کاریتات، این روش می تواند بسیار قوی باشد.
- 13
- 2
