به گزارش ایسنا به نقل از دیوان عدالت اداری، به دنبال شکایت از نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و درخواست ابطال بخشنامه شماره ۱۳/۵/۳۵۵/۴۰۷ مورخ ۹۶/۶/۳۰ و ۱۳/۵/۳۵۵/۹۹۰ مورخ ۹۷/۱۲/۱۸ مبنی بر اینکه معیار مجاز دودی کردن شیشه خودرو و تشخیص راننده و سرنشین‌های خودرو باید از فاصله سه متری قابل رویت باشد و در صورتی که مطابق نظر افسر کارشناس، راننده و سرنشین از فاصله سه متری قابل تشخیص نباشد ضمن صدور قبض جریمه ملزم به رفع اثر شیشه دودی می‌گردد.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری پس از بحث و بررسی و با توجه به نظریه هیات تخصصی اداری و امور عمومی، با این استدلال که برمبنای ماده ۲۱ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب سال ۱۳۸۹ جریمه های تخلفات مربوط به حمل و نقل و عبور و مرور با توجه به مکان، زمان، وقوع و نوع تخلفات با تصویب هیات وزیران به اجرا گذارده می شود همچنین به موجب ماده ۲ قانون اخیرالذکر تشخیص تخلفات مزبور و صدور قبض جریمه با افسران کادر و پیمانی مورد وثوق راهنمایی و رانندگی و آموزش دیده است. بنابراین مقرره مورد اعتراض که با تعیین ملاک فاصله ۳ متری اقدام به وضع قاعده و معیار تشخیص ثابت برای ماموران مجاز راهور آن هم با توجه به شرایط متغیر فصول سال، اوضاع آب و هوا و ساعات شبانه روز کرده، خارج از حدود صلاحیت مرجع وضع کننده بوده و قابل ابطال است. همچنین هیات عمومی دیوان عدالت اداری رفع اثر شیشه دودی بعد از صدور جریمه را از اختیارات ماموران تشخیص نداد و با این استدلال که قانونگذار ضمانت اجرای تخلفات را در این قانون و حدود اختیارات ماموران را در موارد مقرر از جمله حق توقف خودرو و صدور قبض جریمه، جلوگیری از حرکت خودرو و دستور انتقال به توقفگاه، ضبط گواهینامه و جابجایی خودرو به منظور رفع سد معبر مشخص کرده است اما برای الزام به رفع اثر شیشه دودی بعد از صدور قبض جریمه، در قانون تعیین تکلیف نشده است و بخشنامه مذکور قابل ابطال می‌باشد.
بنابراین برای خودروهای با شیشه دودی تعیین فاصله ۳ متری برای تشخیص راننده و سرنشین ملاک و معیار نمی باشد و در صورت احراز تخلف صدور قبض کفایت می‌کند و رفع اثر شیشه دودی الزام ندارد.
- 17
- 5
