ناگفته های یک قاتل

مواد مخدر نه تنها زندگی ام را از هم پاشید و همسرم که پنج سال در دوران عقد مانده بود از من طلاق گرفت بلکه موجب شد برای نجات خواهرم از چنگ شوهر معتادش دست به جنایت بزنم و امروز در گوشه زندان به انتظار مرگ بنشینم...

این ها بخشی از اظهارات جوان ۳۲ ساله ای است که به اتهام قتل شوهر خواهرش در روستای «پختوک» از توابع مشهد و با صدور دستورات ویژه ای از سوی قاضی علی اکبر احمدی نژاد (قاضی ویژه قتل عمد مشهد) دستگیر شد.

این جوان که پس از ارتکاب جنایت، جسد شوهر خواهر ۴۰ ساله اش را در بیابان های اطراف روستا دفن کرده بود پس از آن که به سوالات سرهنگ نجفی (افسر پرونده) درباره چگونگی وقوع جنایت پاسخ داد در تشریح سرگذشت سیاه خود نیز گفت: در قلعه پختوک به دنیا آمدم و تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواندم.

پدرم با کشاورزی روی زمین های دیمزار هزینه های خانواده هشت نفره ما را تامین می کرد. من هم که پسر بزرگ تر خانواده هستم بعد از ترک تحصیل به دامداری و کشاورزی در کنار پدرم مشغول شدم تا این که وقتی بزرگ تر شدم به سنگ کاری و کاشی کاری روی آوردم. در این میان با دوستانم به صورت تفریحی و در بیابان های روستا تریاک می کشیدیم به طوری که از همان زمان رفیق بازی هایم شروع شد. ۲۷ ساله بودم که روزی یکی از دوستانم دختر عمویش را برای ازدواج با من پیشنهاد کرد و من برای دیدن آن دختر به جلگه رخ تربت حیدریه رفتم. خلاصه خیلی زود گفت وگوها به نتیجه رسید و مراسم عقدکنان ما برگزار شد.

این در حالی بود که من به خاطر همین رفیق بازی و «نشئه خوری» (استعمال مواد مخدر سنتی به صورت خوراکی) بیشتر اوقاتم را با دوستانم می گذراندم و به کار و زندگی اهمیتی نمی دادم حدود سه ماه از دوران نامزدی ام گذشته بود که شبی دیروقت به خانه بازگشتم نامزدم با استشمام بوی تریاک متوجه شد که مواد مخدر استعمال کرده ام. من که فراموش کرده بودم دست و صورتم را بشویم موضوع را انکار کردم اما او مرا قسم داد که راستش را بگویم من هم گفتم گاهی به صورت تفریحی مواد مصرف می کنم از آن روز به بعد بیکاری و شب نشینی های من به موضوع اصلی مشاجره های ما تبدیل شد و همسرم حاضر نمی شد برای زندگی مشترک به مشهد بیاید.

این ماجرا پنج سال طول کشید تا این که شش ماه قبل نامزدم مهریه و دیگر حق و حقوق قانونی خودش را بخشید و از من طلاق گرفت اما از سوی دیگر زندگی خواهرم با شوهر معتادش اوضاع آشفته ای را در زندگی ما به وجود آورده بود چرا که دامادمان مواد مخدر صنعتی از نوع شیشه و کریستال مصرف می کرد و دچار توهم می شد. او در سال های قبل شیره و تریاک مصرف می کرد و ما سه ماه بعد از ازدواج آن ها متوجه اعتیادش شدیم ولی پدرم به خاطر حفظ آبروی خانوادگی فقط او را نصیحت کرد که استعمال مواد مخدر عاقبتی ندارد با وجود این زندگی آن ها می گذشت و دختر و پسرش بزرگ می شدند. بارها او را در مراکز ترک اعتیاد بستری کردم اما هر بار فقط چند روز پاک می ماند و دوباره سراغ دوستان خلافکارش می رفت.

با وجود این به هر طریقی بود خواهرم این شرایط آشفته و رفتارهای همسرش را به خاطر فرزندانش تحمل می کرد تا این که چند سال قبل متوجه شدیم دامادمان به مصرف مواد مخدر صنعتی آلوده شده است. او دچار توهم می شد و به سوی همسر و فرزندانش حمله می کرد و با توهین و فحاشی آن ها را کتک می زد. پدرم به او التماس می کرد که مواد مخدر سنتی استفاده کند و ما حاضریم هزینه شیره و تریاک او را بپردازیم ولی او فقط به دنبال خواسته های خودش بود به طوری که دیگر هر دو هفته یک بار به خانه اش می آمد و سر و صدا راه می انداخت تا پولی برای مصرف مواد به دست بیاورد.

شوهر خواهرم بیکار شده بود و همه وقت خود را با دوستان ولگرد و شیشه ای می گذراند. حتی صاحب مغازه ای که در آن جا کار می کرد حکم جلبش را گرفته بود و عده ای به اتهام سرقت از او شکایت می کردند و خواهرم با پول یارانه اش از آن ها رضایت می گرفت زندگی خواهرم به روز سیاه افتاده بود به طوری که کاری هم از دستش ساخته نبود به همین دلیل حدود یک ماه قبل از ماجرای قتل به من زنگ زد و گریه کنان گفت: دیگر نمی تواند این زندگی را تحمل کند من هم که زندگی ام را مواد مخدر به تباهی کشانده بود کنترلم را از دست دادم و با طرح یک نقشه شوهر خواهرم را به قتل رساندم و جسدش را دفن کردم حالا هم پشیمانم و ...