هیچ تضمینی برای امنیت ۵G وجود ندارد

براساس آخرین اخبار تکنولوژی صنعت ارتباطات راه دور و کارشناسان آن، پژوهشگر‌های تلفن همراه را متهم به گسترش شایعات ترسناک در رابطه با ظهور فناوری بی‌سیم ۵G کرده‌اند. از آنجا که بخش زیادی از پژوهش‌ها با سرمایه‌ی عمومی انجام می‌شوند، مسئولیت اخلاقی دانشمندان، آگاه‌سازی عموم جامعه به نسبت خطر‌های سلامتی تشعشعات بی‌سیم است.

رئیس کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) اخیرا در یک نشست مطبوعاتی از تلاش مجدد این کمیسیون در رابطه با اعمال محدودیت بر میدان تشعشعات فرکانس رادیویی (RFR) خبر داد؛ FCC اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ این محدودیت‌ها را وضع کرده بود. این محدودیت‌ها به تغییر رفتار موش‌ها در محیط‌های تشعشعات ماکروویو وابسته هستند و برای محافظت انسان در مقابل خطرات گرمایشی کوتاه‌مدت ناشی از RFR طراحی شده‌اند.

FCC محدودیت‌های فوق را براساس پژوهش‌های دهه‌ی ۱۹۸۰ وضع کرده است؛ از آن زمان، اغلب پژوهش‌ها از جمله بیش از ۵۰۰ بررسی به این نتیجه رسیدند که حتی شدت کم RFR هم می‌تواند عوارض سلامتی و بیولوژیکی شدیدی را به‌دنبال داشته باشد.

دکل ۵G

بیش از ۲۴۰ دانشمند و پژوهشگر در زمینه‌ی آثار سلامتی و بیولوژیکی میدان‌های الکترومغناطیسی غیریونیزه (EMF) با امضای درخواست دانشمند بین‌المللی EMF خواستار اعمال محدودیت‌های جدی‌تر روی این فناوری شدند. این درخواست شامل مفاد ذیل است:

پژوهش‌های علمی ثابت کرده‌اند، EMF با نقض راهبرد‌های ملی و بین‌المللی بر موجودات زنده تأثیر می‌گذارند. عوارض این فناوری شامل افزایش خطر سرطان، استرس سلولی، افزایش رادیکال‌های آزاد مضر، آسیب‌های ژنتیکی، تغییرات ساختاری و عملیاتی سیستم تولیدمثل، کاهش حافظه و یادگیری، اختلال‌های عصبی و آثار منفی بر سلامت انسان هستند. با توجه به شواهد فزاینده‌ای که فناوری مذکور بر گیاهان و زندگی جانوری دارند، این آسیب‌ها فراتر از نژاد انسان هستند.

امضا‌کنندگان این درخواست اغلب از کارشناسانی هستند که به بررسی عوارض تشعشعات غیریونیزه پرداخته‌اند و بیش از ۲۰۰۰ مقاله درباره‌ی EMF در مجله‌های تخصصی منتشر کرده‌اند. محدودیت‌های FFC بر RFR شامل مواردی مثل تنظیم شدت تشعشعات و فرکانس موج‌های حامل است؛ اما ویژگی‌های سیگنال‌دهی RFR را نادیده می‌گیرند. علاوه بر الگو و مدت زمان تشعشعات، بعضی خصوصیات سیگنال (برای مثال پالس امواج و دوقطبی‌سازی) احتمال بروز مشکلات سلامتی و بیولوژیکی را افزایش می‌دهد؛ بنابراین باید محدودیت‌های جدی‌تری را اعمال کرد. علاوه‌بر این محدودیت‌های ذکرشده باید براساس عوارض بیولوژیکی اعمال شوند، نه تغییر رفتار موش آزمایشگاهی.

مرکز جهانی تحقیقات سرطان (IARC) در سال ۲۰۱۱، RFR را در گروه «سرطان‌زای احتمالی برای انسان» دسته‌بندی کرد. سال گذشته، NTP (پروژه‌ی ملی سم‌شناسی ایالات‌متحده) با اجرای یک بررسی ۳۰ میلیون دلاری به شواهدی رسید که نشان می‌داد دو سال قرار گرفتن در معرض RFR تلفن همراه منجر به افزایش سرطان در موش‌های مذکر و آسیب به DNA موش‌ها در هر دو جنس شده است. مؤسسه‌ی رامازینی ایتالیا هم یافته‌های کلیدی NTP را با استفاده از فرکانس‌های حامل مختلف تکرار کرد و تشعشعات ضعیف‌تر تلفن همراه را روی موش‌ها اعمال کرد.

IARC اخیرا با هدف بازنگری پنج‌ساله و براساس پژوهش‌های انسانی، جانوری و داده‌ای سال ۲۰۱۱، RFR را در اولویت بررسی قرار داده است. از طرفی بسیاری از دانشمندان EMF همین حالا شواهد کافی را برای طبقه‌بندی RFR در گروه سرطان‌زای احتمالی یا شناخته‌شده در اختیار دارند، اما IARC تصمیم دارد احتمال سرطان‌زایی RFR را در آینده‌ای نزدیک بهبود دهد.

بااین‌حال اخیرا FDA (سازمان غذا و داروی ایالات‌متحده) بدون ارزیابی ریسک یا مرور سیستماتیک پژوهش‌های مرتبط با عوارض سلامتی RFR، طی نامه‌ای به FFC از قوانین محدودکننده‌ی سال ۱۹۹۶ حمایت کرده است:

براساس تصمیم سازمان، در حال حاضر تغییر استاندارد‌های سازمان ضرورتی ندارد. نباید یافته‌های تجربی NTP را بر مصرف تلفن همراه اعمال کرد. شواهد علمی تا این تاریخ برای اثبات عوارض تشعشعات برای سلامتی انسان کافی نیستند.

نسل پنجم تلفن همراه

۵G جدیدترین فناوری سلولی است که در آن علاوه بر امواج ماکرویو از امواج میلی‌متری هم استفاده خواهد شد. در فناوری‌های ۲G تا ۴G فقط از امواج ماکروویو استفاده می‌شد. با توجه به محدودیت‌ها، فناوری ۵G به ازای هر ۱۰۰ تا ۲۰۰ متر به آنتن‌های سلولی نیاز دارد و به این ترتیب تعداد زیادی از افراد در معرض تشعشعات موج میلی‌متری قرار می‌گیرند. ۵G همچنین از فناوری‌های جدید (برای مثال آنتن‌های فعالی که قادر به تولید تشعشعات هستند؛ آرایه‌های فازدار؛ ورودی‌ها و خروجی‌های انبوه موسوم به MIMO) استفاده می‌کند که چالش‌های منحصر‌به‌فردی را برای اندازه‌گیری تشعشعات به‌دنبال دارند.

امواج میلی‌متری در چندمیلی‌متر سطح پوست انسان و لایه‌های سطحی قرنیه نفوذ می‌کنند. قرار گرفتن در معرض این تشعشعات در کوتاه‌مدت، آثار فیزیولوژیکی شدیدی بر سیستم عصبی محیطی، سیستم ایمنی و سیستم قلبی عروقی می‌گذارد. براساس پژوهش‌های انجام‌شده، قرار گرفتن در معرض این امواج در طولانی مدت خطرات سلامتی برای پوست (برای مثال ملانوما یا تومور پوستی)، چشم‌ها (ملانومای چشمی) و غدد جنسی (برای مثال خطر عقیم شدن) خواهد داشت.

تشعشعات تلفن همراه در طولانی‌مدت می‌توانند منجر به سرطان شوند

از آنجا که ۵G یک فناوری جدید است، هنوز هیچ پژوهشی درباره‌ی عوارض سلامتی آن وجود ندارد؛ بنابراین به قول یک سناتور آمریکایی، بشر دارد بی‌گدار به آب می‌زند. از طرفی با وجود شواهد قابل‌توجهی که درباره‌ی آثار مضر ۲G و ۳G وجود دارد، عوارض شناخته شده‌ی ۴G به‌عنوان یک فناوری ۱۰ ساله هنوز اندک هستند. دلیل این مسئله هم سهل‌انگاری دولت برای سرمایه‌گذاری روی این حوزه‌ی پژوهشی است. براساس گزارش‌های متعدد، انواع مشخصی از تومور‌های گردنی و سر افزایش یافته‌اند که حداقل می‌توان بخشی از این آمار را به افزایش تشعشعات تلفن همراه نسبت داد. این آمار منطبق با نتایج به‌دست‌آمده از بررسی‌های خطر تومور در کاربران پرمصرف تلفن همراه است.

۵G جایگزین ۴G نخواهد شد؛ بلکه در آینده‌ای نزدیک و در بازه‌ای طولانی مدت همراه‌با ۴G به کار خواهد رفت. سرطان تنها خطر این فناوری نیست، زیرا براساس شواهد، RFR منجر به اختلال‌های عصبی می‌شود و به دلیل استرس اکسایشی برای تولیدمثل هم مضر است.

دولت باید صد‌ها میلیون‌دلار صرف توسعه‌ی ۵G کند؛ برای این کار باید تقریبا ۸۰۰ هزار آنتن سلولی جدید در ایالات متحده و نزدیک به محل زندگی، کار و بازی مردم نصب کرد. اما بهتر است همه از توصیه‌های ۲۵۰ دانشمند و پزشک امضا‌کننده‌ی درخواست محدودیت ۵G حمایت کنند. دانشمندان امضاکننده‌ی این درخواست، خواستار اعمال مهلت قانونی برای توسعه‌ی ۵G شده‌اند و از دولت‌ها تقاضا کرده‌اند، با تخصیص بودجه‌ی پژوهشی بیشتر، زمینه را برای تطبیق محدودیت‌های بیولوژیک و محافظت از امنیت و سلامت انسان‌ها فراهم کنند.