به گزارش فرادید، زانکی‌ها فقط ظاهر جالبی ندارند؛ آن‌ها نمونه‌های زنده‌ای از ترکیب دو گونه کاملاً متفاوت‌اند که نشان می‌دهد چگونه طبیعت می‌تواند گونه‌ای کاملاً جدید خلق کند. این دورگه‌ها نه تنها جذاب‌اند، بلکه پنجره‌ای به دنیای شگفت‌انگیز ژنتیک و ویژگی‌های خاص آن ارائه می‌دهند.
زانکی حاصل جفت‌گیری گورخر نر با الاغ ماده است، چرا که برعکس آن یعنی گورخر ماده با الاغ نر بسیار نادر است. گورخرهای نر تمایل بیشتری به جفت‌گیری با گونه‌های دیگر دارند و به همین دلیل زانکی‌ها بیشتر از زیدونک‌ها (فرزند الاغ نر و گورخر ماده) دیده می‌شوند.
اولین زانکی‌ها در باغ‌وحش‌ها یا پارک‌های حیات‌وحش که در آن‌ها گورخرها و الاغ‌ها در کنار هم نگهداری می‌شدند به وجود آمدند. برای مثال، باغ‌وحش کالچستر در سال ۱۹۷۱ توانست یکی از اولین دورگه‌های گورخر-الاغ را پرورش دهد و اصطلاح «زیدونک» را برای آن به کار برد. امروزه «زانکی» به دورگه‌های گورخر نر و الاغ ماده گفته می‌شود و «زیدونک» به ترکیب معکوس.
زانکی‌ها معمولاً رنگ بدنشان شبیه الاغ است (قهوه‌ای، خاکستری یا کرمی) ولی راه‌راه‌های گورخر را نیز به ارث می‌برند. این راه‌راه‌ها بیشتر روی پاها دیده می‌شوند اما ممکن است روی تنه، گردن یا صورت نیز باشند و هر حیوان طرحی منحصر به فرد دارد. آن‌ها اندازه‌ای مشابه الاغ دارند، با بدنی مقاوم و عضلانی که ترکیبی از ویژگی‌های هر دو گونه است. خلق‌وخوی آن‌ها نیز ترکیبی از آرامش الاغ و سرزندگی گورخر است.
این حیوانات معمولاً نازا هستند چون تعداد کروموزوم‌های گورخر (۴۴) و الاغ (۶۲) متفاوت است و باعث می‌شود زانکی‌ها نتوانند تولیدمثل کنند. طول عمر آن‌ها معمولاً ۲۰ تا ۳۰ سال است.
زانکی‌ها در طبیعت با مشکلات زیادی روبرو هستند زیرا والدینشان به زیست‌بوم‌های متفاوتی سازگار شده‌اند؛ گورخرها در دشت‌ها و ساواناها زندگی می‌کنند و الاغ‌ها در مناطق خشک و ناهموار. به علاوه، نازایی و ظاهر متفاوت آن‌ها ممکن است آن‌ها را در برابر شکارچیان آسیب‌پذیر کند. اما در محیط‌های کنترل‌شده مانند باغ‌وحش‌ها، زانکی‌ها می‌توانند زندگی سالم و طولانی داشته باشند.
- 17
- 2
