پسرم؛ مسائل سیاسی مثل تخمه است. اولی را که برداری و بشکنی، تا ته میروی. پس ای پسر، از هر چیز اينشكلي بپرهیز...
پسرم؛ آن انگشت که الان باهاش مشغول کندوکاو و گیگیلی هستی، انگشت سرنوشتساز توست... پس وقتی با آن انگشت گیگیلیات رأی میدهی، ناراحت نشو چرا وضعیت کشور اينطوري است...
پسرم؛ درست است که من آقاي تو هستم، اما تو را من نزاییدهام. اینکه بچههای سیاستمدارها و مسئولان آقازاده هستند مسئله خانوادگی خودشان است و ما نباید سؤال کنیم...
پسرم؛ خیال نکنند هنرمندان و نویسندگان فقیر هستند. الان بهراحتی میشود اسپانسر گرفت و تبلیغ غیرمستقیم کرد؛ مثلا داریوش شایگان از سازمان گردشگری شیراز پول میگیرد تا با آوردن اسم کوچکش روی جلد کتاب، تبلیغ غیرمستقیم تختجمشید را کند. همین محمد قوچانی هم از پستهکاران قوچان پول میگیرد تا غیرمستقیم پسته قوچان را بهتر از پسته دامغان نشان بدهد. هرچند الان علی دامغانی، شاعر سابق و رئیس فرهنگستان هنر، با اسمش کاری کرده که پسته دامغان فروش نرود.
پسرم؛ گول لایکهای اینستاگرام را نخور و به دایرکت اعتماد کن! و همیشه پسته بخور.
پوریا عالمی
- 16
- 6
