از هوا هم میرسد این خاک را سوز بلا
سرزمینم گشته در رخداد ماتم خودکفا
نام ایران را بخوانیدش کلکسیون غم
گوییا آخر ندارد گردش این ماجرا...
آسمانها هم امانت دار مادرها نبود
ای وطن؛ پایان ندارد داغ فرزندان چرا
آب هم جان برادرهای ما را پس نداد
خاک کم کم میکُشد اهل جنوب نقشه را
نیست مسئولی برای دردهامان الغیاث
اُف به صدها وعدهی کودک فریب نخ نما
ای دریغ از جامهی مشکی به وقت نوبهار
سفرهای از هفت سین سانحه شد سهم ما...
سحر بهجو
- 13
- 5










































