آغاز تلاش‌ها برای تصاحب صندلی ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰

حدود ۱۱ ماه به انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکا وقت باقی مانده است و از همین حالا، افراد زیادی برای تصرف صندلی دونالد ترامپ از دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه وارد میدان شده اند؛ از تولسی گابارد گرفته تا برنی سندرز هم به اين جايگاه چشم دارند.

انتخابات سال ۲۰۲۰ بی شک یکی از مهم‌ترین کارزارهای ایالات متحده در چند دهه اخیر محسوب می شود و همه جهان بی صبرانه منتظر آن است تا از دیوانه بازی های ترامپ راحت شود. شخصیت ترامپ نشان می دهد که آمریکا به دنبال این بوده که به کشورهای دیگر بفهماند که پوپولیسم حتی ممکن است در کنار مجسمه آزادی ظهور پیدا کند و جهان را مورد تاثیر و تهدید قرار دهد.

همین حالا، سی و پنج روز ا ز تعطیلی دولت آمریکا می گذرد و یک لایحه ضدمهاجرتی، دلیل اصلی آن است. ناسیونالیسم آغشته به پوپولیسم، دو مولفه اصلی شخصیت ترامپ را تشکیل داده اند و با تکیه بر این قواعد، همه چیز را نه فقط در ایالات متحده بلکه در دنیا به هم ریخته است.

تعطیلی دولت فدرال به مدت ۳۵ روز موضوع ساده ای نیست ؛ شوخی نیست که هزاران نفر در طی یک ماه، حقوقی دریافت نکنند و زندگی‌شان به ورطه نابودی کشيده شود. حتی پرواز سومین شخصیت قدرتمند آمریکا یعنی رییس مجلس نمایندگان بر سر همین لج و لجبازی ها لغو شد. ۵۰ درصد از کارمندان و کارکنانی که حقوق خود را دریافت نکرده اند به دليل برخی شکاف های قانونی، هرگز حقوق معوق خود را در آینده دریافت نخواهند کرد. این بازی خطرناک و فرسایشی، خیلی ها را برای کنار زدن ترامپ از صحنه سیاسی، هم‌قسم کرده است. آنچه پیش بینی می شود و می‌توانیم به جرات سخن از آن به میان آوریم، این است که به احتمال ۹۰ درصد، ترامپ در انتخابات سال ۲۰۲۰، حضور نخواهد داشت ،مگر اینکه معجزه ای رخ دهد!

انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا برای سوم نوامبر ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی شده تا پنجاه و نهمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا برای انتخاب رییس‌جمهور به همراه معاون او برگزار شود.

مهم‌ترین کاندیداهای دموکرات‌ها

جو بایدن (معاون سابق رییس‌جمهور ایالات متحده آمریکا) از دلاویر ، مایکل بلومبرگ(شهردار سابق) از نیویورک ، کوری بوکر (عضو مجلس سنا) از نیوجرسی ، شرود براون (عضو مجلس سنا) از اوهایو، ساوث بند (Pete Buttigieg) از ایندیانا، باب کیسی جونیور (عضو مجلس سنا) از پنسیلوانیا، اسکار د لا اویا از کالیفرنیا، تولسی گابارد (عضو مجلس سنا) از هاوایی ، ایمی کلوبشار (عضو مجلس سنا) از مینه‌سوتا ، اریک گارستی (شهردار) از کالیفرنیا، آنجلینا جولی (سفیر حسن نیت سازمان ملل) از کالیفرنیا و البته برنی سندرز از ورمونت (عضو مجلس سنا).

چرا آنجلینا جولی؟

اگر در انتخابات سال ۲۰۱۶، کاندیدايی جز ترامپ به پیروزی می رسید، باور اینکه یک مجری تلویزیون بدون حتی یک روز سابقه کار دولتی حتی در حد ریاست یک اداره برق در دولت ایالتی بتواند به کاخ سفید برسد، کمی سخت بود اما موفقیت دونالد ترامپ نشان داد که در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نه تنها بازیگران سینما که حتی مجری های تلویزیون هم قابلیت پیروزی دارند!از چند هفته پیش که داستان کاندیداتوری آنجلینا جولی به راه افتاد، خیلی ها آن را به شوخی گرفتند اما باید به باید بیاوریم که چهلمین رییس‌جمهور ایالات متحده آمریکا (۱۹۸۹–۱۹۸۱) از حزب جمهوری‌خواه( رونالد ریگان)،یک هنرپیشه رادیو، سینما و تلویزیون بود!از آنجایی که تاریخ تکرار می شود، این احتمال وجود دارد که در آینده دوباره یک بازیگر، رییس‌جمهور آمریکا شود.

البته آنجلینا جولی در قیاس با ریگان و ترامپ دست کم، سابقه کار با سازمان ملل و البته در برخی اخبار تایید نشده، پیشینه همکاری با سازمان سیا را دارد و از این حیث، یک قدم جلوتر از ریگان و ترامپ است.او از طرف حزب دموکرات، نامش بر سر زبان‌ها افتاده است و خودش نیز این موضوع را تکذیب نکرده است. جولی به شدت به عنوان یک مادر و خیّر مورد احترام جامعه آمریکاست و مولفه زن بودن برای انتخاب شدن را نیز دارد.

با این حال، بعید به نظر می رسد که حزب دموکرات در شرایط عادی دست به یک چنین حرکت پوپولیستی بزند و یک بازیگر را به جنگ جمهوری‌خواهان بفرستد.

برنی سندرز، محبوبیت بی نظیر

به نظر می رسد از همین حالا باید مرد کهنه کار و معتدل دموکرات که به جریان چپگرای حزب آبی ، تعلق خاطر دارد را کاندیدای نهایی این حزب بدانیم. او در انتخابات سال ۲۰۱۶، برتری شخصیتی و محبوبیت بیشتری نسبت به هیلاری کلینتون داشت و اگر وساطت باراک اوباما نبود، قطعا از صحنه انتخابات کنار نمی رفت و چه بسا آرای به مراتب بهتری نسبت به هیلاری در سیستم الکترال کالج کسب می کرد.

به هر حال، هیلاری به خانواده منفور کلینتون‌ها منسوب است و ده ها نفر از اعضای الکترال کالج به‌خاطر نفرت از او و شوهرش به دونالد ترامپ رای دادند تا فقط از به قدرت رسیدن دوباره کلنیتون‌ها جلوگیری کنند.

چرا برندی سندرز انتخاب نهایی آبی‌ها خواهد بود

بدون شک، در حال حاضر هیچ کس مثل برنی سندرز نمی تواند آرای خاموش و جوانان آمریکایی را جزب خود کند. او امتحان خود را پس داده و حمایت صد درصدی اوباما را پشت سر خود دارد. ضمن اینکه مثل کاندیداهای تازه وارد، گمنام نیست و از سال ۲۰۱۶ به این طرف، به یک شخصیت سیاسی سرشناس و شناخته شده تبدیل شده است.

به نظر می رسد که اگر جو بایدن به علت بیماری و میشل اوباما به‌خاطر مسائل خانوادگی نتوانند در انتخابات ۲۰۲۰ حضور پیدا کنند، آن وقت برنی سندرز ، انتخاب نهایی خواهد بود. برنی سندرز در سال ۱۹۴۱ در محله بروکلین نیویورک در خانواده‌ای یهودی متولد شد، پدرش از یهودیان مهاجر لهستانی و مادرش اهل نیویورک بود.سندرز به مدرسه عبری نیویورک رفت و حتی در مراسم جشن تکلیف یهودی شرکت کرد، هر چند از همان نوجوانی علاقه‌ای به دین و مذهب نداشت.

در سال ۱۹۶۳ به اسراییل رفت و در مزارع اشتراکی (کیبوتص) که باشیوه‌های سوسیالیستی اداره می‌شد کار و زندگی کرد تا یک زندگی ساده و بی‌پیرایه را تجربه کند.

بعد از آن برای تکمیل تحصیلاتش به دانشگاه شیکاگو بازگشت و در سال ۱۹۶۴ با همسر اولش ازدواج کرد و دوباره به اسراییل و مزارع اشتراکی بازگشت. در ۱۹۹۰ او به نمایندگی حوزه انتخابیه کلی ورمانت در مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا برگزیده شد. واشنگتن پست پیروزی او را به عنوان نخستین راهیابی یک سوسیالیست به مجلس نمایندگان توصیف کرد. سندرز تا زمان انتخاب در سنا در سال ۲۰۰۷ در مجلس نمایندگان فعالیت کرد. کمپین انتخاباتی برنی سندرز از ۲۶ می ۲۰۱۵ آغاز شد، سندرز بر خلاف نامزدهای دیگر به جای حامیان مالی بزرگ از حمایت‌های کوچک طبقات متوسط و کارگر آمریکایی برای تامین هزینه‌های تبلیغات انتخاباتی بهره می‌برد.

سندرز خود را یک سوسیالیست دموکرات می‌داند وسوسیال دموکراسی مدل اسکاندیناوی را ستوده‌است.

وی به صراحت از لزوم تغییرات اساسی در مورد برابری دستمزدها، تامین آموزش و بهداشت رایگان، افزایش مالیات ثروتمندان و مبارزه با تبعیض‌های نژادی و جنسیتی در ایالات متحده سخن می‌گوید.

سندرز ، مصدق و ایران

برنی سندرز در مناظره با هیلاری کلینتون، در زمينه نقد دخالت‌های سابق دولت ایالات متحده در امور کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، از سقوط دولت قانونی مصدق،این‌گونه سخن به میان آورد:«... ولی این مورد جدیدی نیست. این دخالت به پنجاه یا شصت سال پیش برمی‌گردد؛ جایی که ایالات متحده در ساقط کردن دولت‌ها دست داشت. یکی از این موارد، ساقط کردن دولت مصدق در ۱۹۵۳ میلادی بود. هیچ فرد [آمریکایی] مصدق را نمی‌شناسد؛ او نخست‌وزیر منتخب ملت ایران بود. او به خاطر منافع ایالات متحده و بریتانیا، از قدرت به زیر کشیده شد و نتیجه آن، دیکتاتور شدن شاه ایران بود و سپس شما انقلاب ایرانی‌ها را دارید و در نهایت به جایی رسیدیم که الان هستیم.

رای مردمی

به‌طور معمول همواره نامزدی که در ایالتی توسط مردم، حايز رای مردمی (Popular Vote) بیشتری شده باشد، از سوی هیات انتخاباتی آن ایالت برگزیده می‌شود، هرچند که استثنائاتی نیز در طول دو قرن وجود داشته‌است. درانتخابات عمومی ماه نوامبر، پس از مشخص شدن میزان آراي مردمی هر نامزد در هر ایالت، می‌توان با شمارش تعداد هیات‌های انتخاباتی، نامزد پیروز در انتخابات ریاست جمهوری را شناسایی کرد.

اعلام رسمی نتایج انتخابات تا جلسه مشترک مجلس نمایندگان و سنا در ماه دسامبر طول می‌کشد که در آنجا معاون رییس‌جمهور به عنوان ريیس سنا، نتایج آراي هیات‌های انتخاباتی را می‌خواند و به اين ترتیب ريیس‌جمهور بعدی ایالات متحده آمریکا به‌طور رسمی اعلام می‌شود.

روسای جمهوری اقلیت

دو مرحله‌ای بودن انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا مشکلاتی زیادی به همراه داشته ‌است. مهم‌ترین عامل در پیروزی یا شکست یک نامزد، تعداد آرای مردمی آنان نیست، بلکه میزان کسب آرای هیات‌های انتخاباتی سرنوشت انتخابات را رقم می‌زند.

هر نامزد برای پیروزی درانتخابات ریاست جمهوری از مجموع ۵۳۸ رای به حداقل ۲۷۰ رای انتخاباتی(الکترال کالج ها) نیاز دارد تا بتواند به کاخ سفید راه یابد.

به همین دلیل ممکن است فردی با آرای هیات‌های انتخاباتی بیشتر و آرای مردمی کمتر به پیروزی دست یابد، در حالی که رقیب وی، رای مردمی بیشتری به دست آورده باشد.

تاکنون چندین بار روسای جمهور منتخب بدون آنکه ۵۰ درصد آراي مردمی را به دست آورده باشند، تنها با اتکا به کسب حداقل ۲۷۰ رای انتخاباتی وارد کاخ سفید شده‌اند. این دسته از روسای جمهورآمریکا را اصطلاحا «روسای‌جمهور اقلیت » می‌نامند. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ جرج بوش و دونالد ترامپ با چنین وضعیتی پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شدند.

مهدی دل روشن