به گزارش ایرنا، یک وب سایت خبری در بوتان از سرگذشت زنانی روایت کرده است که در معرض فریب باندهای قاچاق انسان قرار گرفتند و بجای این که برای یافتن کار به ترکیه برده شوند، در اقلیم کردستان عراق به طرف ثالث فروخته شدند و اکنون بازگشتشان به خانه منوط به پرداخت ۵۰۰۰ دلار به کارفرمایانی است که طبق قرارداد باید دو سال برای آنها رایگان کار کنند.
بوتان یک کشور پادشاهی در جنوب آسیا است که با جمعیت حدود ۷۰۰هزار نفر در شرق کوه های هیمالیا در همسایگی هند و چین واقع است.
این گزارش سرگذشت چندین زن و دختر بوتانی است که به باندهای قاچاق انسان پول دادند تا آنها را برای کار به ترکیه ببرند اما این باندها با فریب کاری آنها را به اقلیم کردستان عراق آوردند.
یکی از این زنان اسمش بیلمو است به همراه چهار تن دیگر در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷ بجای ترکیه در یکی از فرودگاه های بین المللی کردستان عراق از هواپیما پیاده شدند.
بیلمو می گوید: 'بوهایی برده بودم اما بدرستی نمی دانستیم چه اتفاقی دارد می افتد'
اندکی بعد پس از نشستن هواپیما، مدارک، تلفن همراه، پول و زیورالات آنها ضبط شد و آنها را در اتاقی بدون تهویه قرار دادند، روزی که به گفته او از سرنوشت شوم خود به گریه افتادند.
این زن بوتانی می گوید بعد از مدتی آنها را به عنوان کارگر خانگی به کار گرفتند.
نماینده شرکت اعزام کننده ما نیز در پاسخ به اعتراض ما گفت که کردستان عراق نزدیک به ترکیه است و مشکلی نیست.
بر اساس اظهارات این زنان، درحال حاضر ۱۲ زن بوتانی به عنوان خدمتکار خانگی در کردستان عراق کار می کنند، سه نفر دیگرشان به کمک پلیس محلی اکتبر گذشته به کشورشان باز گشتند.
این زنان، شرکتی به نام 'مالی کرد' فعال در زمینه کاریابی در اقلیم کردستان عراق که دفاتری نیز در بوتان دارد را متهم می کنند که ۱۵ زن بوتانی را تحت پوشش کاریابی در ترکیه و حقوق ماهانه ۳۰۰ دلار آمریکا به کردستان عراق آورده است و آنها را فریب داده است.
گزارش می گوید به نظر می رسد این شرکت این زنان را به طرف ثالثی بعنوان خدمتکار به مدت دو سال فروخته است.
بیملو می گوید از شرکت خواستیم تا ما را به کشور بازگرداند اما شرکت نپذیرفت، سه نفر از ما را چندین روز در اتاق های تاریک نگهداری کردند تا این که پلیس به محل حمله کرد و نجات یافتیم و توانستیم به کشور بازگردیم.
این گزارش به نقل از یکی دیگر از این زنان که ۲۲ سال سن دارد آورده است: او در این مدت مجبور بود کفش ارباباش را هر روز دوبار تمیز کند و لباس های تمام اعضای خانواده را بشورد.
شرکت بسته شد و از آن زمان این زنان امکان پیگیری های قانونی خود در کردستان عراق از دست دادند و بدلیل نبود حمایت قانونی، طرف ثالث نیز در قبال اقدام به بازگرداندن هر کدام از آنها پنج هزار دلار طلب می کرد.
این زنان توان بازگشت به دیار خود را ندارند زیرا برای دو سال قرارداد دارند و یک سال بیشتر از زمان کارشان نگذشته است بنابر این بخاطر عدم پایبندی به زمان قرارداد باید هر کدام پنج هزار دلار به کارفرما پرداخت کنند.
یکی از زنان گفت کارفرمایش به او هشدار داده است که اگر بدون پرداخت این مبلغ بخواهد کارش را ترک کند او را به زندان خواهد انداخت.
اکنون و در چارچوب فرهنگ برده داری مدرن هر کدام از این زنان را باید به مبلغ پنج هزار
'خرید' و 'آزاد' کرد تا بتوانند به خانه برگردند. آزادی فروخته شده آنان دوباره باید خریداری شود.
- 13
- 3
