آذرمنصوری: بیشترین انتقادات به شورای عالی اصلاح طلبان درباره لیست های انتخاباتی است

می گویید بدیلی برای شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان وجود ندارد. استدلالتان چیست؟

منصوری: ما با حدود ۶۸ حزب اصلاح طلب در کشور مواجه هستیم. تازه این بعد از اجرای قانون جدید احزاب و تطبیق احزاب موجود با آن است. قبل از آن که تعداد احزاب اصلاح طلب خیلی بیشتر بود. ما با یک تکثر عجیب و غریب حزبی در کشور روبرو هستیم. با ضرس قاطع می توان گفت در هیچ جای دنیا ما این تعداد حزب نداریم. الان حدود ۱۲۰ حزب اصلاح طلب و اصولگرا خود را با این قانون جدید تطبیق داده اند. اما کافی است شما یک نظرسنجی از مردم عادی کوچه و بازار کنید. بعید می دانم یک شهروند معمولی بتواند اسم پنج حزب را بر زبان بیاورد.

 یعنی برآیند مجموعه احزاب اصلاح طلب در فضای عمومی کشور این است. ما حتی یک حزب برند و شاخص در کشور نداریم. مجموعه ای از شخصیت های اصلاح طلب داریم که هر کدام برای خودشان یک حزبند اما به هیچ وجه این را برنمی تابند که بروند کار حزبی کنند و بخواهند خود را در چارچوب یک حزب، تعریف کنند؛ هر کدام برای خود یک حزب مستقل هستند. این افراد هم باز یک مجموعه متکثری هستند.

الان نهادی به نام شورای هماهنگی جبهه اصلاحات وجود دارد که بیست و اندی سال از عمر آن می گذرد. جلساتش هم یکشنبه ها برگزار می شود. اما این نمی تواند برایند مجموعه اصلاح طلبان باشد. اگر هم بگوییم یکی از شخصیت های اصلاح طلب بیاید و مجموعه ای از افراد را دور خود جمع کند این هم نمی تواند همه اصلاح طلبان را در برگیرد. شورای عالی اصلاحات می بایست برایند وفاق بین احزاب اصلاح طلب و شخصیت های اصلاح طلب باشد. البته من نمی گویم الان این طور است. اگر بخواهم از افراد غیرحزبی در شورای عالی سیاستگذاری نام برم اشخاصی مثل آقایان جعفرتوفیقی و محمدرضاعارف هستند که عضو هیچ حزبی هم نیستند. بخشی از نمایندگان فعلی مجلس هم عضو هیچ حزبی نیستند، ولی در شورای عالی سیاستگذاری عضویت دارند.

این نهاد فعلا تنها نهادی است که توانسته به طور نسبی اصلاح طلبان را یک جا جمع کند. البته به طور نسبی نه صددرصد. چون خود من هم جزو منتقدان ساختار فعلی آن هستم. ما هیچ نهاد دیگری را که بتواند در این حد بین اصلاح طلبان انسجام ایجاد کند، فعلا نداریم و به قول آقای خاتمی تا تشکیل نهاد بالادستی ناگزیر به حفظ همین شورای عالی اصلاحات هستیم. به این دلیل که اگر این نهاد از هم بپاشد انسجام اصلاح طلبان از هم پاشیده می شود.

در مصاحبه های قبلی تان گفته اید انتقاداتی به شورای عالی اصلاح طلبان وجود دارد. این انتقادات چیست؟

منصوری: تصمیمات این شورا شفاف نبوده و به اطلاع مردم نمی رسیده است. بیشترین انتقادات به نحوه بستن لیست های انتخاباتی بوده است. یعنی فرایندی که طی شده تا لیست های انتخاباتی نهایی شده و منتشر شود. مجموعه نقدهایی که وجود دارد به این فرایند است. این فرایند باید در انتخابات بعدی به صورت کاملا شفاف اتفاق بیفتد که دیگر برای کسی از مجموعه اصلاح طلبان جای هیچ شبهه ای باقی نماند. کمیته پایش و ارزیابی در صدد رفع این نقیصه است.

از انتقادات دیگر نوع مواجهه شورای عالی با افکار عمومی است. ما در شورای جدید، کارگروه رسانه و ارتباطات ایجاد کرده ایم. البته الان مقدماتش فراهم شده و این کارگروه باید تقویت شود برای این که بتواند خلا ارتباط بین شورای عالی با رسانه ها را پر کند و ایرادهایی که در دوره های گذشته نسبت به این شورا وجود داشت را برطرف کند.

یا مثلا کارگروه سیاست ها و راهبردها هم به همین ترتیب. این کارگروه در دوره های گذشته محدود به خود کارگروه و چند نفر کارشناسی می شد که به آن کمک می کردند. اما در این دوره کارگروه سیاست ها و راهبردها علاوه بر نظرخواهی از تمامی احزاب برای تدوین سیاست ها، پی گیر نشست های متعدد با احزاب و گروهها و شخصیت های سیاسی است و نظرات آنها را در تصمیماتی که شورای عالی می خواهد بگیرد به نوعی دخالت می دهد. مثلا این کمیته جلسات مستقلی با شخصیت های سیاسی مثل آقای بهزادنبوی و کارشناسان سیاسی چه در حوزه سیاست داخلی و چه در حوزه سیاست خارجی می گذارد تا بتواند به بهترین راهبرد در انتخابات آینده برسد.

سعی حداکثری ما این است که بتوانیم با اصلاح ساختار، ایرادات گذشته را برطرف کنیم هر چند تا رسیدن به ساختارمطلوب خیلی فاصله داریم. واقعیت امر این است که اصلاح طلبان ناگزیر به حرکت جبهه ای خود هستند تا زمانی که بتوانند یک حزب فراگیر و گسترده به وجود آورند. تا آن زمان باید همین شورا را حفظ کرد و سعی بر برطرف کردن ایرادات آن داشت. اما اصلاح طلبان نباید خودزنی کنند. فضا توسط شورای عالی باز گذاشته شده تا مجموعه منتقدین بیایند و دیدگاه ها و نقدهای خود را مطرح و به اصلاح این فرایند کمک کنند.