به گزارش ایسنا به نقل از آی‌ای، پنج سیارک در این هفته از کنار زمین عبور می‌کنند. این پنج سیارک به اندازه‌ای به زمین نزدیک خواهند شد که به عنوان «سیارک‌های بالقوه خطرناک» (PHA) طبقه‌بندی شده‌اند. با این حال، ناسا پیش‌بینی می‌کند که حداقل تا صد سال دیگر، هیچ یک از آنها خطری واقعی برای سیاره ما ایجاد نخواهند کرد.
این بقایای کیهانی که به عنوان «سیارک‌های بالقوه خطرناک» شناخته می‌شوند، در فاصله ۷.۲ میلیون کیلومتری سیاره ما قرار دارند.
تا اوایل سال ۲۰۱۳ بیش از ۱۴۰۰ سیارک بالقوه خطرناک در منظومه ما شناسایی شد که قطر آنها از ۱۴۰ متر متغیر است.
شب گذشته سیارک «KT1 2025» با فاصله حدود دو میلیون کیلومتری از زمین عبور کرد و چهار سیارک دیگر نیز که تقریباً به اندازه یک خانه هستند، در روزهای آتی به سراغمان می‌آیند.
به گفته ناسا، پنجشنبه گذشته بود که سیارک «KH 2025» با قطر ۱۱ متر و با سرعت ۴۰ هزار کیلومتر در ساعت از فاصله یک میلیون کیلومتری زمین عبور کرد. اگرچه این فاصله چشمگیر است، اما در ابعاد کیهانی خیلی نزدیک است.
شب گذشته سیارک «KT1 2025» با قطر ۱۳ متر تقریباً با دو برابر فاصله سیارک «KH 2025» از کنار زمین عبور کرد.
امروز نیز سیارک «JP 2025» با قطر ۲۵ متر قرار است از فاصله ۵ میلیون کیلومتری سیاره زمین عبور کند.
فردا نیز سه سیارک «KW 2025»، « JR 2025 » و «KU1 2025» از کنار سیاره ما گذر خواهند کرد.
سیارک‌ها همیشه از کنار زمین عبور می‌کنند. با این حال، تا زمانی که در فاصله معینی قرار نگیرند، رادار ناسا آنها را به عنوان «بالقوه تهدید کننده» نشان نمی‌دهد.
تلسکوپ‌های پیمایشی ناسا سالانه بیش از ۳۰۰۰ «سیارک نزدیک به زمین»(NEA) را پیدا می‌کنند.
گفتنی است که ناسا عبور نزدیکترین «سیارک نزدیک به زمین» را برای سال ۲۰۳۲ پیش‌بینی کرده است. این سیارک موسوم به «YR4 2024» با قطر ۶۱ متر به اندازه یک ساختمان ۱۵ طبقه، بالاترین احتمال برخورد با زمین را دارد. البته این احتمال بسیار اندک است و تنها ۰.۰۰۴ درصد احتمال دارد که با زمین برخورد کند.
به گفته ناسا، هیچ خطر برخورد سیارکی قابل توجهی برای قرن آینده زمین را تهدید نمی‌کند. ضمن اینکه احتمال کمی وجود دارد که «YR 2024» بر سطح ماه سقوط کند.
دیده‌بانی سیارکی
به گفته محققان، سیارکی به نام چیکشلوب (Chicxulub) با قطر ۱۰ کیلومتر با سرعت ۶۴ هزار کیلومتر در ساعت به زمین برخورد کرد و دایناسورها را با انرژی معادل ۳ میلیارد بمب اتمی دوران جنگ جهانی دوم منقرض کرد.
بر اساس پیش‌بینی‌های ناسا، سیارکی به بزرگی بیش از ۱۰۰ متر، هر ۱۰ هزار سال یک‌بار به زمین برخورد می‌کند.
سیارک سرس (Ceres) در حال حاضر بزرگترین سیارک منظومه ما با شعاع ۴۷۶ کیلومتر است. سیارک‌ها بخش قابل توجهی از منظومه شمسی ما را تشکیل می‌دهند و در اشکال و اندازه‌های مختلف هستند.
طبق اعلام وب‌سایت ناسا، سیارک‌ها اجرامی سنگی هستند که به دور خورشید می‌چرخند. زمانی که منظومه شمسی ما ۴.۶ میلیارد سال پیش شروع به کار کرد، بیشتر مواد به مرکز یک ابر بزرگ از گاز و غبار فرو ریختند و خورشید را تشکیل دادند.
اجرام سیارکی همیشه وجود داشته‌اند و همیشه بخش متحرک و جدایی‌ناپذیر زندگی کیهانی ما خواهند بود. با این حال، آنها ممکن است گاهی اوقات خیلی به ما نزدیک شوند.
با این حال، ناسا پیش‌بینی می‌کند که هیچ سیارکی در فاصله‌ای واقعاً تهدیدآمیز تا قرن آینده از کنار ما عبور نمی‌کند، اما شهاب‌های کوچک همیشه در جو زمین می‌سوزند.
- 14
- 4
