به گزارش خبرآنلاین، منجمان و علاقهمندان به آسمان شب خود را برای یکی از تماشاییترین پدیدههای رصدی سال ۲۰۲۶ میلادی آماده میکنند. بارش شهابی کوادرانتی (Quadrantid) که به داشتن شهابهای آذرگوی و درخشان معروف است، فعالیت خود را از ۷ دی ماه آغاز کرده و در بامداد ۱۴ دی به نقطه اوج میرسد.
میراث دنبالهدار خاموش؛ ۱۲۰ شهاب در ساعت
برخلاف بسیاری از بارشهای شهابی که منشأ آنها دنبالهدارهای فعال هستند، کوادرانتیها حاصل عبور زمین از میان توده ذرات بهجا مانده از سیارک ۲۰۰۳ EH1 هستند؛ جسمی که دانشمندان ناسا معتقدند یک «دنبالهدار مرده» است. «بیل کوک»، مدیر دفتر محیطهای شهابی ناسا، میگوید: «این ذرات بقایای هسته سنگی دنبالهداری هستند که تمام یخ و مواد فرار خود را از دست داده است.»
چالش رصدی: ماراتن چندساعته در حضور ماه کامل
یکی از ویژگیهای خاص بارش کوادرانتی، کوتاه بودن زمان اوج آن است. برخلاف بارشهایی مثل برساوشی که چندین شب طول میکشند، اوج کوادرانتی تنها چند ساعت دوام دارد. امسال رصدگران با چالش «آلودگی نوری طبیعی» نیز روبرو هستند؛ چرا که حضور ماه در وضعیت نزدیک به بدر، تشخیص شهابهای ریز و متمایل به آبی این بارش را دشوار میکند. با این حال، شهابهای بزرگتر (آذرگویها) همچنان با شکوه تمام قابل رؤیت خواهند بود.
راهنمای رصد؛ شهابها را کجا جستجو کنیم؟
برای یافتن کانون بارش، کافی است صورت فلکی (Bootes) را پیدا کنید. سادهترین راه، پیدا کردن «دب اکبر» در آسمان است؛ اگر منحنی را ادامه دهید، به ستاره درخشان و نارنجیرنگ (Arcturus) میرسید که در نزدیکی کانون بارش قرار دارد.
- 14
- 2
