به گزارش مهر به نقل از پژوهشگاه، دکتر لیلا داورپناه مجری این طرح تحقیقاتی گفت: نیترات در آب شرب، آلاینده خطرناک محسوب می شود که می تواند در سیستم گوارش به نیتریت و نیتروزآمین ها کاهش یابد و منجر به ایجاد سرطان معده شود. به علاوه، برای زنان باردار و نوزادان نیز خطرناک است.
این پژوهشگر، تخریب کیفیت آب و ایجاد سمیت برای سلامت انسان و حیوانات را از جمله مشکلاتی دانست که از ورود این آلاینده به محیط زیست ایجاد می شود.
وی با اشاره به اهمیت این تحقیق اظهار داشت: از آنجایی که نیترات در آب به صورت محلول وجود دارد روش های معمول تصفیه آب قادر به حذف آن نیستند؛ از این رو نیاز به آن دسته از روش های تصفیه پیشرفته تر می باشد که قادر به کاهش آلاینده های محلول هستند. از روش های فیزیکی و شیمیایی مورد استفاده می توان تعویض یونی، اسمز معکوس، الکترودیالیز معکوس (EDR) و جذب سطحی را نام برد.
داورپناه افزود: با مطالعه بر روش های فوق مشخص شده است که روش های نامبرده دارای محدودیت هایی برای استفاده هستند.علاوه بر آن، در تمامی روش های فوق، نیترات فقط از آب جدا شده و پساب تولیدی حاوی غلظت بالای نیترات است که خود از معایب مهم این روش ها است.
وی گفت: حذف نیترات از آب در پیل سوختی میکروبی (MFC) ، به منظور احیای بیولوژیکی نیترات به نیتروژن مولکولی به عنوان یک تکنولوژی نوین جهت تصفیه آب حاوی نیترات و تولید همزمان الکتریسیته بوده که در تحقیق حاضر مد نظر قرار گرفت؛ به طوری که این فرایند، علاوه بر مزایایی که ذکر شد در اشل صنعتی می تواند قسمتی از نیاز سایر بخشها را به الکتریسیته تامین کند
- 13
- 3
