آیا تا به حال احساس کرده اید که گربه شما ممکن است کمی بیشتر از آنچه توصر میکنید بداند؟ تحقیقات جدید نشان می دهد که دوستان کوچک ما می توانند منابع شواهد شگفت انگیزی برای اثبات ارتکاب جرم باشند.
به گزارش سیناپرس، بطور خاص، خز یک گربه میتواند DNA کافی را که توسط فردی که در مجاورت آنها بوده است حفظ کند تا بعنوان مدرکی از ملاقات زودگذر بین دو نفر عمل کند. این موضوع می تواند به این معنی باشد که حتی اگر گربه ها را نمی توان بازجویی کرد، ممکن است همچنان بتوانند به شناسایی عاملان جنایت کمک کنند.
مطالعه جدید اولین مطالعه ای است که بررسی می کند؛ چگونه حیوانات خانگی میتوانند در انتقال DNA نقش داشته باشند. این مطالعه نشان دهنده یک گام مثبت به سمت مجموعه آتی از شواهد پزشکی قانونی جامع تر است.
هیدی مونکمن (Heidi Monkman) دانشمند پزشکی قانونی از دانشگاه فلیندرز استرالیا، می گوید:مجموعه دی ان ای انسان در تحقیقات صحنه جرم اهمیت زيادي دارد، ولی کمبود داده در مورد حیوانات همراه مانند گربه و سگ در رابطه آنها با انتقال DNA انسان وجود دارد. این حیوانات می توانند در ارزیابی حضور و فعالیت های ساکنان خانه یا بازدیدکنندگان از صحنه جرم بسیار کارا باشند.
در سال های اخیر، فناوری تجزیه و تحلیل دی ان ای به قدری پیچیده شده است که حتی کوچک ترین ردپای مواد ژنتیکی می تواند برای بررسی صحنه جرم مهم باشد. حتی فقط تماس کوتاه با یک شی می تواند ردی از مواد ژنتیکی را منتقل کند. DNA به اصطلاح لمسی به تنهایی برای شناسایی مثبت مظنون کافی نیست، اما میتواند برای حمایت از سایر مدارک یا رد کردن افراد مورد استفاده قرار گیرد.
دی ان ای لمسی به دست آمده از یک سطح حتی نیازی به لمس آن سطح نیز ندارد و میتوان آنرا با روش های متعددی، مثلاً در سلول های پوست یا موهایی که از بدن شخص در حال عبور خارج میشوند ، منتقل کرد. اینجا همان جایی است که حیوانات خانگی ممکن است نقش مهمی داشته باشند.
بنابراین مانکمن و همکارش در دانشگاه فلیندرز، با دانشمندان پزشکی قانونی ویکتوریا در استرالیا همکاری کردند تا ببینند آیا میتوانند ردپای DNA قابل خواندن انسان را از گربه های خانگی استخراج کنند یا خیر.
مطالعه پژوهشگران روی ۲۰ گربه از ۱۵ خانواده انجام شد. در خانه های شرکت کنندگان، محققان خز سمت راست هر گربه را دو بار نمونه گیری کردند و نمونه های دی ان ای (DNA) را از اکثر شرکت کنندگان در مطالعه انسانی جمع آوری کردند. سپس سواب های گربه و نمونه های دی ان ای انسانها پردازش شدند.
به گفته محققان، سطوح قابل تشخیص دی ان ای در ۸۰ درصد نمونه های سواب گربه پیدا شد. برای همه گربه ها، تفاوت معنی داری بین مقدار DNA موجود و زمان آخرین تماس انسان یا طول موی گربه وجود نداشت. در ادامه تیم پژوهشی قادر به تولید پروفایل های دی ان ای از ۷۰ درصد از گربه های حاضر در این مطالعه بود که می توانست آن قدر خوب تفسیر شود که با انسان مرتبط شود.
محققان می گویند که این شیوه انتقال دی ان ای به گربه و ماندگاری آن بر روی آن ها ناشناخته است. تحقیقات بیشتری در مورد انتقال DNA انسان به گربه و ماندگاری آن روی گربه ها و آنچه که ممکن است بر سطوح مختلف دی ان ای یافت شده در گربه ها مانند عادات رفتاری و وضعیت صاحبان آن ها تأثیر بگذارد، موردنیاز است.
این تحقیق در مجله Forensic Science International:Genetics Supplement Series منتشر شده است.
- 10
- 3
