تحقیقات جدید دانشمندان حاکی است که امروزه حتی با وجودی که تعداد حشرات رو به کاهش است اما این موجودات سطح بی سابقه ای از آسیب را به گیاهان وارد می کنند.
به گزارش ایرنا از «سای تک دیلی»، در اولین مطالعه از این نوع با تحقیقات دانشمندان دانشگاه «وایومینگ»، آسیب حشرات گیاهخوار بر گیاهان امروزی با آسیب های مشابه ثبت شده بر برگ های فسیل شده مربوط به دوره« کرتاسه پسین»( Late Cretaceous) نزدیک به ۶۷ میلیون سال پیش ، مقایسه شد. این یافته ها به تازگی در نشریه معتبر «اقدامات آکادمی ملی علوم» منتشر شده است.
«لورن آزویدو – اشمیت» محقق ارشد از دانشگاه وایومینگ گفت: کار ما در واقع شکاف موجود بین کار افرادی که از فسیل ها برای مطالعه کنش و واکنش های گیاهان و حشرات در گذشته های دور استفاده می کنند و افرادی که چنین کنش و واکنش هایی را در فضای امروزی و با برگ های تازه مطالعه می کنند، پُر می کند.
او تأکید کرد: تفاوت در آسیب حشرات بین دوران امروزی و سابقه آسیب های فسیل شده گذشته، قابل توجه است. آزویدو اشمیت این تحقیق را همراه با گروه گیاه شناسی دانشگاه وایومینگ و پروفسور« الن کورانو» از گروه زمین شناسی و ژئوفیزیک و «امیلی ماینیک» استادیار دانشگاه کالیفرنیا-دیویس انجام داده است.
در این مطالعه تحقیقی، برگ های فسیل شده با آسیب ناشی از تغذیه حشرات از دوره کرتاسه پسین تا دوران پلیستوسن (Pleistocene) کمی بیش از ۲ میلیون سال پیش ، مورد بررسی قرار گرفت و سپس آنها را با برگ های جمع آوری شده از سه جنگل امروزی مقایسه کردند. تحقیقات دقیق انواع مختلف آسیب های ناشی از حشرات را مورد بررسی قرار داد و افزایش قابل توجهی در تمام آسیب های اخیر در مقایسه با سابقه فسیلی را نشان داد.
این دانشمندان در گزارش تحقیقات خود نوشتند: نتایج ما نشان می دهد که گیاهان در دوران امروزی سطح بی سابقه ای از آسیب حشرات را تجربه می کنند هر چند که حشرات به میزان گسترده ای کاهش یافته اند. آنها خاطرنشان کرده اند که این تفاوت را می توان با فعالیت های انسانی توضیح داد.
اگرچه تحقیقات بیشتری برای تعیین علل دقیق افزایش آسیب حشرات به گیاهان ضروری است ولی دانشمندان می گویند گرمایش زمین، شهرنشینی و معرفی گونه های مهاجم احتمالا تأثير مهمی در این زمینه داشته است.
محققان نوشتند: فرض ما بر این است که انسانها بر میزان تناوب و تنوع های آسیب حشرات در جنگل های امروزی تاثیر گذاشته اند و بيش ترین تاثیر انسانی بعد از انقلاب صنعتی رخ داده است. مطابق با این فرضیه، نمونه های هرباریوم (مجموعه گیاهان خشک) از اوایل سال های دهه ۲۰۰۰ نسبت به نمونه های مربوط به اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی ۲۳ درصد احتمال بیشتری داشته که دچار آسیب حشرات شده باشند و این الگو با گرمایش آب و هوایی جهان مرتبط شده است.
آن ها در عین حال می گویند تغییرات آب و هوایی به طور کامل افزایش آسیب حشرات را توضیح نمی دهد. محققان نتیجه گیری کردند: قدرت تأثیر انسان بر کنش و واکنش بین گیاه و حشرات تنها توسط تغییرات آب و هوایی کنترل نمی شود، بلکه نحوه تعامل انسان با زمین و خاک نیز بر این موارد تاثیرگذار است.
- 19
- 1
