به گزارش ایسنا به نقل از ساینس‌آلرت، یک سفر اکتشافی به اعماق دریا در یکی از دورافتاده‌ترین جزایر زمین، تصاویری خیره‌کننده را از زیست‌بوم‌شناسی‌های پر جنب و جوش اطراف مجراهای گرمابی به نمایش گذاشت که دانشمندان از وجود آنها بی‌خبر بودند.
این سفر ۳۵ روزه با کشتی تحقیقاتی «فالکور»(Falkor) از «موسسه اقیانوسی اشمیت»(Schmidt)، بخشی از تلاش برای برنامه «سرشماری اقیانوسی»(Ocean Census) برای مستندسازی حیات دریایی قبل از این بود که در اثر تهدیداتی مانند تغییرات اقلیمی و استخراج معادن در اعماق دریا از بین برود.
این سفر، یک گروه بین‌المللی از دانشمندان را به «جزایر ساندویچ جنوبی»(South Sandwich Islands) در اقیانوس اطلس برد. در آنجا عمیق‌ترین گودال جنوب اقیانوس قرار دارد. با وجود رویارویی با زلزله‌های زیردریایی، بادهای طوفانی، امواج سهمگین و کوه‌های یخ، خدمه با گنجینه‌ای از کشفیات باورنکردنی جدید مواجه شدند. بسیاری از یافته‌های آنها سزاوار توجه ویژه‌ای هستند.
یک باغ مرجانی قرمز روشن در کوه زیردریایی «هامپ‌بک»(Humpback) در نزدیکی کم‌عمق‌ترین مجراهای گرمابی منطقه در عمق حدود ۷۰۰ متری در حال رشد است. بلندترین مجرا چهار متر ارتفاع داشت و مجموعه‌ای از موجودات زنده از جمله «بارناکل‌ها»(barnacles) که نوعی صدف چسبنده هستند و حلزون‌های دریایی را در خود جای داده بود.
مجراهای گرمابی در سمت شمال شرقی «کالدرا کوئست»(Quest Caldera)، تنها مجراهای جزیره ساندویچ جنوبی هستند که تاکنون با «زیردریایی هدایت‌پذیر از راه دور»(ROV) یا «زهپاد» کاوش شده‌اند. «جنی گیلز»(Jenny Gales) آب‌نگار «دانشگاه پلیموث»(Plymouth) در بریتانیا گفت: کشف این مجراهای گرمابی، لحظه‌ای جادویی بود زیرا قبلاً هرگز در اینجا دیده نشده بودند.
تصویر یک «لیسه دریایی»(nudibranch) در عمق ۲۶۸ متری آب‌های تقریباً یخ‌زده شرق «جزیره مونتاگو»(Montagu Island) ثبت شده است.
این تصویری از ماهی «دم‌شلاقی»(grenadier) است.
این تصویر یک خیار دریایی کوچک و چاق است که در عمق ۶۵۰ متری سطح دریا در «ساندرز شرقی»(Saunders East) ثبت شد.
این اولین تصویر از «Akarotaxis aff. gouldae» است که گونه‌ای از اژدهاماهیان است و از زمان کشفش به مدت دو سال از دوربین‌های دانشمندان پنهان مانده بود.
این تصویر، تخم‌های حلزون‌ماهی روی یک مرجان سیاه است که هرگز قبلا دیده نشده است. حتی زیست‌شناسان دریایی هم تا به امروز نمی‌دانستند که چنین چیزی وجود دارد.
«میشل تیلور»(Michelle Taylor) زیست‌شناس دریایی و سرپرست بخش علمی پروژه «سرشماری اقیانوسی» گفت: این سفر اکتشافی یک نگاه اجمالی را به یکی از دورافتاده‌ترین و از نظر زیست‌شناسی، غنی‌ترین بخش‌های اقیانوس به ما داد.
وی افزود: این دقیقاً همان دلیلی است که «سرشماری اقیانوسی» وجود دارد؛ یعنی برای سرعت بخشیدن به درک ما از حیات اقیانوسی قبل از این که خیلی دیر شود. ۳۵ روز در دریا یک سفر هیجان‌انگیز از کشفیات علمی بود که پیامدهای آن برای سال‌های زیادی احساس خواهد شد زیرا کشفیات به اقدامات مدیریتی راه پیدا می‌کنند.
- 14
- 6
