این مطالعه جدید که هفته جاری در نشست اتحادیه علوم زمین اروپا (EGU) ارائه شده است، نشان می دهد، قرار دادن اجساد انسان در گورستان، بدین معناست که غلظت مواد در این نواحی بسیار زیاد می شود. توزیع نامتناسب بدن تجزیه شده اثرات طولانی مدتی روی خاک می گذارد و سپس زمانی که گورستان تغییر کاربری دهد، زمین مورد نظر برای کشاورزی و یا حتی کاشت درخت غیرقابل استفاده خواهد بود.
اما این مواد شیمیایی با تجمع می توانند برای صدها یا حتی هزاران سال در یک جا باقی بمانند و تنها با رشد جمعیت افزایش یابند. لادیسلاو سمیجا، محقق علوم زیستی از دانشگاه پراگ، می گوید: “اگر گورستانی وجود نداشته باشد، بقایای اجساد انسان، همچون حیوانات می تواند به صورت تصادفی توزیع شوند.”
پس از اینکه فردی می میرد، روند طولانی و پیچیده تجزیه شروع می شود که در ان مواد مغذی به خاک منتقل می شوند. در روند تجزیه، سلولها از اکسیژن محروم می شوند و در اثر واکنش های شیمیایی و تجمع مواد سمی، اسیدیته بدن افزایش می یابد. آنزیم ها شروع به هضم غشای سلولی می کنند و سپس با شکستن دیواره های سلولی به بیرون می ریزند. در کنار تغییرات فیزیکی که بر اثر تجزیه روی می دهد، میکروب هایی که درون بدن زندگی می کنند، شروع به هضم اندام ها و بافت های بدن می کنند.
علاوه بر این، افرادی که دندان هایش حاوی جیوه و مواد ایمپلنت دائمی با توجه به پوسیدگی دندان، آسیب دیدگی های استخوان و سایر نیازهای پزشکی هستند، زباله بیشتری را به خاک اضافه می کنند. دانشمندان هشدار می دهند، این مسئله با افزایش جمعیت انسان و آلودگی بیشتر و بیشتر محیط زیست، در آینده به نگرانی جدی تبدیل خواهد شد.
محققان می گویند، در ایده آل ترین روش، بقایای انسان باید همچون حیوانات به صورت تصادفی در طبیعت توزیع شود. اما بدیهی است که پذیرش چنین چیزی برای خیلی ها بسیار دشوار است، اما قطعا راه حلی منطقی است.
- 14
- 6
