طبق يافته‌هاي دانشمندان انجام يك جلسه تحريك الكتريكي مغز، تصميم فرد براي ارتكاب جرم را تغيير و آگاهي اخلاقي او را افزايش مي‌دهد. محققان دانشگاه پنسيلوانيا و دانشگاه صنعتي نانيانگ در سنگاپور پس از مشاهده ارتباط اختلال قشر پيش‌پيشاني با افعال خشونت‌آميز، بالقوگي تحريك مغز براي مقابله با جنايت را كشف كردند. آنها از ٨٦ بزرگسال سالم درخواست كردند دو سناريوي فرضي را بخوانند و سپس آنها را در يك جلسه ٢٠ دقيقه‌اي تحريك الكتريكی مغز شركت دادند؛ يكي از سناريوها از تعرض جسمي و ديگري از تعرض جنسي حكايت كرده بود.
بلافاصله پس از جلسه تحريك الكتريكي مغز، از شركت‌كنندگان خواسته شد ميزان علاقه‌شان را به رفتاري مطابق رفتار شخصيت منفي داستان‌ها بگويند. افرادي كه مغزشان تحريك شده بود، ميزان علاقه‌شان را بين ٤٧ تا ٧٠ درصد كمتر از كساني كه در جلسه تحريك مغز شركت نكرده بودند، اعلام كردند. پروفسور اوليويا چوي، روانكاوي كه در دانشگاه صنعتي نانيانگ فعاليت مي‌كند، مي‌گويد عصب‌پژوه‌ها مدت‌ها پيش ارتباط ميان اختلال در قشر پيش‌پيشاني و نمود رفتارهاي ضداجتماعي را ثابت كردند اما تحقيقات آنها مشخص نكرد آيا كاهش فعاليت مغزي آغازگر اقدامات خشونت‌آميز است يا خير: «با انجام اين آزمايش قصد داشتيم بدانيم آيا اين ناحيه از مغز نقشي موقتي دارد يا نه.»
چوي و همكارانش، آدريان رين و روي هميلتون از دانشگاه پنسيلوانيا با استفاده از فرآيندي به نام «تحريك جريان مستقيم درون جمجمه‌اي»، جريان ضعيف ٢ ميلي‌آمپري را در قشر پيش‌پيشاني داوطلبان عبور دادند تا ميزان فعاليت اين بخش را افزايش بدهند. محققان در گزارشي در مجله «Neuroscience» توضيح داده‌اند چطور تحريك مغزي ميزان نيت فرد براي ارتكاب جرم را كاهش مي‌دهد و باعث مي‌شود آنها مخالف اين اعمال غيراخلاقي فكر كنند. اما حداقل در آزمايشگاه، تحريك مغزي ميزان اعمال خشونت‌آميز را كاهش نداد.
در بخشي از اين مطالعه به داوطلبان دو گروه عروسك‌هايي دادند تا با سوزن خشم خود را روي آنها خالي كنند كه در نهايت بدن اين عروسك‌ها پر از سوزن شد. دانشمندان تاكيد مي‌كنند تاييد اينكه تحريك مغزي به كاهش جرايم خشونت‌آميز كمك مي‌كند يا نه مستلزم آزمايش و مطالعات بيشتري است. رين معتقد است اگر موثر بودن اين روند مشخص شود مي‌توان اين روش و همچنين روش‌هاي مرسوم را براي جنايتكاران محكوم به كار گرفت.
او مي‌گويد: «اغلب مردم وقتي به جرم و جنايت فكر مي‌كنند نقش محله‌هاي جرم‌خيز، فقر، تبعيض نژادي و اقليتي در اين مقوله را حساب مي‌كنند. اما ما معتقديم بيولوژي هم سهمي دارد كه در گذشته سهم آن مورد بي‌اعتنايي قرار گرفت. مطالعاتي كه با فرآيند تحريك الكتريكي مغز صورت گرفت، نشان مي‌دهد رويكردي تازه و متفاوت براي آزمايش كردن و كاهش دادن سطح جرم و خشونت در جامعه وجود دارد.» كارولين دي برناردي لوفت، روانكاوي كه در دانشگاه كويين ماري لندن به مطالعه تحريك جريان مستقيم درون جمجمه‌اي مشغول است، مي‌گويد اين مطالعه روي جنايتكاران انجام نشده بنابراين اثبات كاهش ميزان جرم در زندگي را نمي‌توان اثبات كرد. رين احتمال مي‌دهد تحريك مغزي نتيجه‌اي معكوس داشته باشد: «تحريك كردن مثل اين است كه مغز را هل بدهي و اگر جريان فكري (خوب يا بد) را كه در مغز شما مي‌گذرد افزايش دهد، ممكن است همه‌چيز بدتر شود.»
او در ادامه مي‌گويد يكي از راه‌هاي جلوگيري اين روند اين است كه تحريك الكتريكي در زماني از مغز افراد عبور داده شود كه آنها در حال انجام فعاليت‌هايي باشند كه به منظور بالا بردن آگاهي اخلاقي است. در حال حاضر دانشمندان اميدوارند فرآيند تحريك مغزي را روي افراد بيشتري آزمايش كنند. دانشمندان با افزايش سطح فعاليت‌ها در ناحيه‌اي به نام قشر قدامي پيش‌پيشاني، اميدوارند به كنترل بيشتر احساسات كه به ارتكاب جرايم بدون عمد منجر مي‌شود، كمك كنند.
- 11
- 1
