شاید اتفاقی است، شاید هم نه این كه بودجه سال ۹۸ شهرداری تهران ۱۳۹۸ میلیارد تومان نسبت به بودجه امسال بیشتر شده تا این افزایش بودجه دقیقا به اندازه سال ۹۸ باشد كه در راه است. بودجه سال ۹۷ شهرداری پایتخت۱۷ هزار و۴۳۰ میلیارد تومان بود و سال قبلش۱۷هزار و۹۰۰ میلیارد تومان كه آخرهفته قبل جهشی بیش از هزارمیلیارد تومان را تجربه كرد و به عدد ۱۸ هزار و ۸۲۸ میلیارد تومان رسید. شورای شهرتعیین كرده ۳۰ درصد این بودجه باید صرف حمل‌و‌نقل عمومی شود، اما وقتی گفته‌های دو عضو این شورا را كنار هم قرار می‌دهیم نتیجه این است كه سهم توسعه حمل و نقل عمومی باید كمتر از این حرف‌ها باشد.
محمود میرلوحی به ما گفت از این افزایش ۱۳۹۸میلیارد تومانی بودجه، نصفش صرف افزایش حقوق و دستمزد كاركنان شهرداری می‌شود و نصف دیگرش صرف جبران گران شدن مصالح وتجهیزات مورد نیاز شهرداری. زهرا نژاد‌بهرام، عضوهیات رئیسه شورا به ایسنا گفت نیمی از كل بودجه شهرداری صرف حقوق‌ها و دستمزدها می‌شود و حدود ۴۵ درصد آن صرف كارهای عمرانی و نگهداشت شهر. میرلوحی اما گفت شهرداری عائله‌اش خیلی زیاد است و نژاد‌بهرام آمار داد این عائله ۶۸ هزار نفرند و چون مدیریت شهرداری، چاه نفت در اختیار ندارد لاجرم منابعش متكی برعوارض است و میرلوحی نیز اضافه كرد نمی‌شود عائله بزرگ شهرداری را فعلا كم كرد، چون اگر بخواهند به نیروها دست بزنند و تعدیل كنند فشارها و البته شرایط نامناسب اقتصادی مانع می‌شود.
با این وصف مشخص نیست سهم۳۰ درصدی حمل ونقل عمومی بی‌آن كه مو لای درزش برود، پرداخت شود چرا كه عائله بزرگ شهرداری حدود ده هزارمیلیارد تومان ازبودجه را می‌بلعد و معلوم نیست با افزایش روز به روز بهای كالاها و خدمات و بالا رفتن هزینه اقدامات عمرانی، سهم حمل و نقل عمومی دست بخورد یا نه. میرلوحی درگفت‌وگو با ما از این افزایش قیمت‌ها گفت به این شرح كه اگر قبلا یك واگن مترو را ۵/۳ میلیارد تومان می‌خریده‌اند حالا باید سه برابر این مبلغ بپردازند و اگر پیشتر هر اتوبوس۷۰۰ میلیون تومان قیمت داشت، حالا هركدامش را باید۱/۵ تا دو میلیارد تومان بخرند.
به این ترتیب افزایش قیمت‌ها مسجل است و منتفی بودن تعدیل نیرو در شهرداری مسجل‌تر، عدد بودجه و میزان افزایش آن نیز روشن است كه همه‌اش قرار است صرف همین دو حوزه شود، بنابراین سال ۹۸ برای مردم تهران از لحاظ خدمات شهری، شبیه سال ۹۷ خواهد بود با این فرق كه فقط بیش از۱۳۰۰ میلیارد تومان برهزینه‌های تهران اضافه خواهد شد كه از قضا باید از جیب مردم تامین شود.
منابع درآمدی شهرداری
زهرا نژاد‌بهرام وقتی گفت ما در مدیریت شهری چاه نفت نداریم و منابع شهرداری مبتنی بر عوارض است، روشن شد برای تامین بودجه شهرداری عمده نگاه‌ها به مردم است. البته منابع درآمدی شهرداری متنوع است ولی در این بین، سهم ساكنان پایتخت نیز قابل توجه است. بخشی از درآمد شهرداری ناشی ازعوارض شهرسازی است كه مبتنی است بر هزینه صدور پروانه‌ها و جرایم كمیسیون ماده ۱۰۰ كه پای ثابت آن مردم هستند. علاوه بر این فروش ملك، انجام پروژه‌های مشاركتی، مطالبات اسناد، استقراض از بانك‌ها و درآمدهای حاصل از سازمان‌ها و شركت‌های زیرمجموعه شهرداری نیز از منابع درآمدی محسوب می‌شود. به غیر از اینها درآمدهایی كه صفت پایدار به آن داده اند از دو محل مالیات ارزش افزوده و عوارض قانونی تامین می‌شود كه باز هم ركن اصلی آن مردم هستند.
شهرداری تهران مدت‌هاست برمالیات ارزش افزوده حساب ویژه‌ای بازكرده و برای این كه سهم خودش از این منبع مهم درآمدی را تمام و كمال بگیرد، با دولت اصطكاك دارد. در سال‌های ابتدایی كه این نوع مالیات وضع شد درآمد حاصل از آن نصف نصف میان شهرداری تهران و دولت تقسیم می‌شد كه كم‌كم سهم شهرداری كم شد و ابتدا به ۳۰ درصد و سال ۹۷ به ۱۲ درصد رسید. البته میرلوحی، عضو شورای شهر تهران می‌گوید با رایزنی‌های انجام شده سال ۹۸ سهم شهرداری به همان۵۰ درصد سال‌های اولیه بازخواهد گشت، ولی دستكاری این سهم باعث شد درآمد شهرداری فقط درسال ۹۶، هزار میلیارد تومان كم شود.
شهرداری علاوه برمالیات، بر انواع عوارضی كه از مردم می‌گیرد نیز تكیه زیادی دارد، از عوارض نوسازی و عمران شهری گرفته تا مشاغل، خودرو، موتورسیكلت و بهای خدمات مدیریت پسماند كه مسلما وقتی بودجه سال۹۸ شهرداری تهران بیش از هزار میلیارد تومان افزایش می‌یابد افزایش این عوارض نیز مدنظر است.
شما بگویید چه كنیم!
مالیات ارزش افزوده و عوارض از نگاه مردم باری است اضافه بر دوش‌شان ولی از نگاه مدیریت شهری، درآمدی است پایدار كه بالا رفتنش نشانه‌ای است از موفقیت شورای شهر و شهرداری. محمود میرلوحی می‌گوید سهم منابع درآمدی پایدار شهرداری تهران در سال ۹۵، ۲۰ درصد بود كه حالا این سهم به ۳۳ درصد رسیده و این حاصل كلی تلاش است. او این تلاش‌ها را گذاشت كنار چند تلاش دیگر مثل راه‌اندازی خزانه‌داری كل در شهرداری برای نظم بخشی مالی به این مجموعه و البته مصوبات مربوط به طرح ترافیك، زوج و فرد، پروانه ساخت‌وساز و عوارض نوسازی و پسماند كه در گفت‌وگو با ما تاكید كرد بودجه سال ۹۸ به این حوزه‌ها اتكای ویژه‌ای دارد.
او همچنین گفت سال آینده دریافت اجاره از كسانی كه املاك شهرداری را در اختیار دارند، ولی تا به حال اجاره نمی‌دادند، همچنین وصول معوقات و كسب درآمد از پاركینگ حاشیه‌ای خیابان‌ها كه تا پیش از این سیستم پاركبانی هیچ پولی بابتش به شهرداری نمی‌داد در دستوركار مدیریت شهری قرار دارد كه راهی است برای تامین آن ۱۳۹۸ میلیارد تومانی كه به عنوان افزایش بودجه دربودجه سال ۹۸ ذكر شده است.
ناگفته پیداست كه فشار تامین بخش قابل‌توجهی ازاین مبلغ قراراست بر مردم وارد شود كه وقتی این موضوع را با این عضو شورای شهر پایتخت در‌میان گذاشتیم، او تلویحا گفت چاره‌ای جز این وجود ندارد. حتی وقتی ما گفتیم فشارها باید از سمت مردم به سمت دولت جابه‌جا شود، او گفت تا جای ممكن به دولت فشار وارد شده و نمونه‌اش دریافت۲۵۰۰ میلیارد تومان از دولت بابت متروست.
با وجود این توضیحات، اما اصرارهای جام‌جم بر پرشدن ظرفیت مردم و ناتوانی مالی‌شان ادامه یافت درحالی كه میرلوحی نیز بر مواضع خود پافشاری می‌كرد. او گفت تهران روزی ۹۰۰۰ تن پسماند تولید می‌كند كه هزینه جمع‌آوری هركیلو از آن و انتقالش به مخزن آرادكوه ۱۱۰ تومان است، پرداخت به مترو از بابت بلیت فروشی نیز هزارمیلیارد تومان است و همین مبلغ هم به اتوبوسرانی داده می‌شود كه بالاخره باید از جایی تامین شود و مسلما مردمی كه در تهران زندگی می‌كنند و از خدمات بهره می‌برند، باید در تامین هزینه‌های شهر مشاركت كنند.
این جمله البته جمله آشنایی است و خیلی‌ها درمجموعه مدیریت شهری باور دارند كه اگر پرداخت هزینه‌ها برای عده‌ای سنگین است، این عده باید از تهران بروند.
البته میرلوحی درگفت‌وگو با ما حرفی زد كه تامل‌برانگیز بود. او گفت عوارض سالانه نوسازی هر خانه در شهر تهران ۹۸ هزارتومان است كه این مبلغ حتی هزینه كارمندانی را كه فیش‌های عوارض صادر می‌كنند، تامین نمی‌كند. این حرف یعنی كه عائله شهرداری تهران واقعا زیاد است و این مجموعه عیال‌وار اگر فقط بر ساماندهی نیروی انسانی و حذف هزینه‌های اضافه‌اش تمركز كند، فشار بر مردم كمتر خواهد شد.
- 19
- 5
