ضرورت شناخت موانع گردشگری در روستا

توریسم روستایی یکی از صنایعی است که به دلیل تنوع در مشاغل، زمينه اشتغال و كارآفريني بسيار زيادي براي روستاییان به همراه دارد و آن‌ها به‌راحتي مي‌توانند در كنار فعاليت‌هاي روزمره خود به فعالیت در این زمینه بپردازند. به عبارت دیگر، در این صنعت پتانسیل‌های فراوانی برای توانمندسازی آنان در جوامع روستایی و در پی آن، احیاء شخصیت و هویت آن‌ها وجود دارد.

درنتیجه موجب، افزایش درآمد روستاییان، کاهش فقر، جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهر ها و توسعه پایدار در جوامع محلی و روستایی می شود.

به گفته کارشناسان؛ با توجه به ویژگی بارز گردشگری روستایی به مثابه یکی از مردمی‌ترین اشکال گردشگری، می‌توان انتظار داشت که این صنعت از یک سو به رشد اقتصادی و تنوع فعالیت‌های روستایی و از سوی دیگر با جذب مازاد نیروی انسانی، به ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای ساکنان روستاها کمک کند و فرصتی برای توسعه همه‌جانبه قلمداد شود.

در حال حاضر کشور ما تعداد قابل توجهی از اینگونه سکونتگاه‌های روستایی دارد که این سکونتگاه‌ها به لحاظ موقعیت مکانی و داشتن عناصر مهم جذب گردشگر مانند مناظر طبیعی، آثار باستانی، تنوع اقلیمی و آداب و سنن اجتماعی، زمینه‌های مناسبی برای توسعه فعالیت‌های گردشگری دارند.

گردشگری به عنوان یک اهرم پیشرو می‌تواند کمک شایانی به اقتصاد و اشتغال داشته باشد و مفهوم جدیدی که این روزها با نام گردشگری روستایی باب شده، می‌تواند نه تنها اقتصاد روستا و روستاییان را با ایجاد درآمد برای آنها ارتقا داده بلکه حتی کمک شایانی به اقتصاد گردشگری نیز داشته باشد. درآمدی که از گردشگری مناطق روستایی به دست می‌آید می‌تواند این اقتصادهای کوچک را با اشتغال‌زایی تقویت کند، زیرا بیشتر مشاغل ایجاد شده و موجود، در مناطق شهری متمرکز هستند.

ضرورت شناخت موانع گردشگری در روستا

به اعتقاد کارشناسان، مهم‌ترین دلایل عدم توسعه گردشگری و بی‌توجهی و اهمیت قائل نشدن برای آن به‌طور کلی، کیفیت پایین خدمات رسانی، کمبود امکانات و ضعف در زیرساخت‌های روستایی، ضعف ساختارهای حمل ونقل، کمبود تبلیغات، عدم اطلاع‌رسانی و آموزش، معضلات مربوط به عرضه جاذبه‌های منطقه روستایی، تمایل و انگیزه کم بازدیدکنندگان برای توقف چندروزه در روستاها، عدم مشارکت مردم و نارسایی‌هایی که از سوی سازمان‌های دولتی وجود دارد و… است.

توجیه روستاییان برای ورود گردشگران

یک کارشناس حوزه گردشگری در رابطه با ضرورت توسعه گردشگری روستایی و ارکان این توسعه معتقد است: علت این موضوع که هنوز توجه ویژه‌ای به بحث گردشگری روستایی نشده است به این بر می‌گردد که ما هنوز در جوامع محلی کار و فعالیت خاصی انجام نداده‌ایم.

روستانشینان دارای فرهنگ، سبک زندگی و آداب و رسوم خاص خود هستند بنابراین اگر بخواهیم براساس اهداف گردشگری در این فرهنگ تغییراتی ایجاد کنیم باید ابتدا در جوامع محلی و برای مردم روستا توجیهی داشته باشیم. آنها مقصد گردشگران هستند و باید فرهنگ پذیرش گردشگر را دارا باشند. در این صورت است که می‌توانیم در توسعه گردشگری در این مناطق از مشارکت و همکاری روستاییان در عرضه انواع غذای روستا، لباس و ظرفیت‌های گردشگری روستا بهره ببریم.

رقیه حاتمی پور، توضیح می‌دهد: از سوی دیگر لازم است بدانیم برای ورود سرمایه‌گذار به مناطق روستایی نیاز به آماده‌سازی و زیرساخت‌های فرهنگی است. همچنین لازم است اهداف سرمایه‌گذاری در روستا‌ها به ایجاد درآمد در روستا‌ها و ایجاد شغل بینجامد.