مرگ دو کودک با شلیک پلیس

مرکز اطلاع‌رسانی فرماندهی انتظامی استان مرکزی در تشریح این خبر اعلام کرد: «ساعت ۲۳ چهارشنبه ۱۵ خرداد گزارش سرقت سیم برق در یکی از روستاهای شهرستان فراهان به پلیس رسید. مأموران برای بررسی ماجرا راهی محل شدند که سارقان به محض مشاهده پلیس با خودرو اقدام به فرار کردند. مأموران انتظامی بسرعت به تعقیب سارقان پرداختند اما سارقان بی‌توجه به دستور ایست پلیس اقدام به تیراندازی کردند.

مأموران نیز شروع به شلیک تیرهوایی کرده و قصد متوقف کردن خودروی سارقان را داشتند اما وقتی موفق به دستگیری متهمان نشدند به سمت خودرو آنها شلیک کردند. در این عملیات با توجه به تاریکی هوا گلوله‌ها به ۲ کودک این زوج سارق که داخل خودرو بودند اصابت کرد که منجر به مرگ هر دو کودک شد. پس از این حادثه هولناک خودرو متوقف و پنج سرنشین دیگر این خودرو دستگیر شدند و یک قبضه کلت کمری، یک دستگاه شوکر به همراه وسایل سرقت و چندین کلاف سیم‌های برق مسروقه از آنان کشف شد. در این خصوص پرونده‌ای تشکیل شده و با هماهنگی مرجع قضایی در حال سیر مراحل قانونی است.

سویه تلخ مرگ دو کودک در تعقیب و گریز پدر سارق در استان مرکزی
زهره ترکمانی

چهارشنبه شب در پی گزارش مردمی به نیروی انتظامی از سرقت سیم برق در یکی از روستاهای کمیجان و متواری شدن سارقین با تیراندازی به مامورین و واکنش متقابل در تعقیب و گریز دو کودک در درگیری جان باختند.

به گزارش نیروی انتظامی از سارق که در پوشش خانواده اقدام به سرقت نموده بود چند حلقه سیم، تجهیزات سرقت، شوکر و یک قبضه کلت کشف شده.

 این حادثه در قالب گزارش معاونت اجتماعی نیروی انتظامی و گزارش دیگر به نقل از فرماندار کمیجان اطلاع رسانی شده است.

دردناکی حادثه مرگ تلخ دو کودک بیگناه است که پوشش حفاظی پدر شده و در حین درگیری جان باخته اند؛ قربانیان کوچکی که در پای فقر مظلومانه ذبح شدند.

 حضور خانوادگی سارق همراه با زن و بچه در سرقت را اگر برنامه همیشگی و از پیش تعیین شده تصور کنیم، چیزی از تلخی تصور کم نمی کند.

تصورش سخت است که کودکان سپر بلای پدر باشند تا او سرقت را پیروزمندانه به پایان برساند. کسی چه می داند شاید او قول خرید اسباب بازی را برای شرکت آنها در این بازی مرگبار داده بود.

اگرچه نمی توان با هیچ منطقی عمل سنگ دلانه سارق را برای پوشش حفاظی قرار دادن خانواده برای انجام سرقت توجیه کرد، اما واقعیتی انکارناپذیر است که فقر مثل خوره می تواند ظواهر انسانی را طعمه خود کند.

می گویند در جامعه ای که فقر ریشه دوانده حتی سراغ ایمان را نمی توان گرفت. فقر بیرحمانه عطوفت قلب را هم می جود و با خود می بلعد و در این میان کودکان مظلوم ترین قربانیانند.

در جامعه درگیر فقر کودکان خرید و فروش می شوند. به باندهای تکدیگری و توزیع مواد مخدر کرایه داده می شوند. به اجبار پای سفره عقد نشانده می شوند. مورد سواستفاده قرار می گیرند و گاه اینچنین سپر گلوله می شوند.
در کشوری که از منابع غنی ثروت برخوردار است، در سایه بی تدبیری ها، تقسیم ناعادلانه ثروت، این قشر ضعیف و آسیب پذیر است که در  فقر  ریشه دوانده غرق می شود و به نابودی و زوال انسانی و مرگ تن می دهد و این دست سرقت ها به وقوع می پیوندد.  عمل پدر کودکان قربانی  که با دم تیر قرار دادن فرزندانش اقدام به سرقت می نمود را تایید نمیکنم، اما نمی توان به سادگی از کنار جامعه درگیر فقر گذشت که برای تامین روزی، بی توجه به خطرات، به قربانی کردن خانواده هم تن می دهد و عقوبت یک سیم دزد مرگ کودکان بیگناه می شود.
عملیات تعقیب و گریز دیشب با فاجعه تلخ مرگ دو طفل که قربانی نیاز خانواده شدند، حادثه ای است که باید همه جوانب آن مورد بررسی کارشناسانه قرار گیرد. از فقری که به این حادثه دامن زد تا علل و عواملی که به جان دادن دو کودک انجامید.

مسئولان باید مسئولانه نگران این دست حوادث باشند. در این حادثه سارق دستگیر و وسایل مسروقه و ابزار جرم کشف شد، اما به چه قیمت!؟

فقر لجام گسیخته در جامعه را با مراقبت از ثروتی که به  مردم تعلق دارد و باید صرف رفاه عموم جامعه شود پیش از آنکه به غنیمت برده شود، مهار کنید.

تا کی باید فقط با تاسف ظاهری از کنار این مصائب بگذرید؟