یک بار دیگر تسلا در تلاش است تا بازار خودرو های خانوادگی را به نفع خود و به ضرر دیگر خودروسازان تغییر دهد و این بار این کار با عرضه یک کراس اوور پریمیوم تمام الکتریکی کامپکت صورت می گیرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، یک بار دیگر تسلا در تلاش است تا بازار خودرو های خانوادگی را به نفع خود و به ضرر دیگر خودروسازان تغییر دهد و این بار این کار با عرضهٔ یک کراس اوور پریمیوم تمام الکتریکی کامپکت صورت می گیرد قبل از هر خودروساز دیگری. مدل Y چهارمین و آخرین عضو از خانوادهٔ نسل فعلی محصولات تسلا محسوب می شود.
این خودرو بر اساس همان پلت فرم سدان مدل ۳ ساخته شده و زمانی که به بازار اروپا برسد با خودرو هایی مثل فولکس واگن ID.۴، اشکودا انیاک و آئودی Q۴ e- Tron رقابت خواهد کرد. آمریکایی ها هم اکنون مدل Y خود را تحویل گرفته اند، اما اروپایی ها باید تا اواسط سال ۲۰۲۱ صبر کنند، زیرا قرار است مدل Y برای بازار این قاره از تابستان در پایگاه تولید اروپایی جدید تسلا در برلین تولید شود.
مثل مدل ۳، مدل Y هم در انواع مختلفی مثل مدل های بالا ردۀ دوربرد و پرفورمنس به بازار عرضه می شود که گفته شده نسخهٔ دوربرد با هر بار شارژ توانایی پیمودن ۵۰۵ کیلومتر را طبق استاندارد های اروپایی WLTP دارد، اما ارائهٔ نسخهٔ برد استاندارد با پکیج باطری کوچک تر هم وعده داده شده که می تواند قیمت پایهٔ مدل Y را به حدود ۴۵ هزار پوند کاهش دهد. اما خودرویی که در اینجا مورد آزمایش قرار داده ایم مدل پرفورمنس است که احتمالاً بیش از ۶۰ هزار پوند قیمت خواهد داشت.
تسلا فعلاً قدرت و گشتاور مدل Y را اعلام نکرده، اما قوای محرکهٔ دو موتوره و چهارچرخ محرک نسخهٔ پرفورمنس این کراس اوور با مدل ۳ یکسان است که این یعنی باید حدود ۴۵۰ اسب بخار قدرت و ۶۴۰ نیوتن متر گشتاور داشته باشد.
این گشتاور زیاد در هنگام شتاب گیری کاملاً احساس می شود، زیرا با تخته کردن پدال گاز، مدل Y از هر کراس اوور کامپکت دیگری سریع تر به جلو می رود. مدل Y پرفورمنس ظرف ۳.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می رسد و بنابراین رقبا به سادگی نمی توانند آن را مغلوب کنند. البته ممکن است برخی از رقبای بنزینی و دیزلی بتوانند حداکثر سرعت ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت مدل Y را پشت سر بگذارند، اما رقبای الکتریکی آینده مثل فولکس واگن ID.۴ و آئودی Q۴ e- Tron به قدرت زیادی نیاز دارند تا بتوانند بر پرفورمنس تسلا غلبه کنند.
البته لذت بردن از پرفورمنس مدل Y یک چیز است و حفظ آن چالشی کاملاً متفاوت، زیرا با هر بار فشار طولانیِ تا انتهای پدال گاز، حدود ۲۵ تا ۳۰ کیلومتر از بُرد اعلامی ۴۸۰ کیلومتری آن کاسته می شود. اما موضوع مهم تری که خریداران مدل Y باید با آن کنار بیایند کیفیت سواری است. البته سواری خودرو خشن و عذاب آور نیست، ولی نسخهٔ پرفورمنس مدل Y تعلیق سفتی دارد و واضح است که تسلا ممکن است برای توجیه کردن رانندگانی که بیش از هر چیز راحتی را در اولویت قرار می دهند کار دشواری در پیش داشته باشد.
رانندگی با مدل Y، اما قطعاً راننده را سرگرم و مشغول می کند. علیرغم وزن زیاد خودرو، از طریق شاسی پیام های واضح و مشخصی از جاده انتقال داده می شود و فرمان هم دقت و احساس خوبی دارد. البته در مقایسه با مدل ۳، این کراس اوور مرکز ثقل بالاتری دارد، اما قطعاً مدل Y با اندکی بادی رول و چسبندگی فراوان، متعادل تر و چابک تر از مدل X است. انتقال قدرت چهارچرخ محرک نیز در این خودرو فقط برای پرفورمنس در جاده ها نیست و تسلا سعی کرده با دستیار کمکی آفرود کمی توانایی خارج جاده ای هم به مدل Y تزریق کند. این سیستم پاسخ پدال گاز را کاهش می دهد تا توازن تحویل قدرت در سطوح ناهموار حفظ شود، اما بااین حال مدل Y با یک آفرودر حرفه ای بسیار فاصله دارد.
ترمز ها به اندازهٔ کافی قدرتمند هستند تا مدل Y را به طور مداوم متوقف کنند، اما سیستم احیاکنندهٔ انرژی ترمز ها به طور پیش فرض روی حداکثر تنظیم شد که ممکن است برخی رانندگان این را دوست نداشته باشند که البته می توانند برای انتخاب تنظیمات موردنظر خود به صفحه نمایش ۱۵ اینچی خودرو مراجعه کنند. مدل Y، اما فقط در پلت فرم با مدل ۳ اشتراک ندارد بلکه تقریباً دوسوم قطعات آن از برادر سدان گرفته شده و بنابراین داخل دو خودرو بسیار شبیه به هم است. در اینجا هیچ ویژگی جدیدی وجود ندارد و یک سقف پانورامای بزرگ تر و درب صندوق برقی تنها تفاوت با مدل ۳ است. در کابین مدل Y از تریم ها یا رنگ های جدید هم هیچ خبری نیست.
کابین مدل Y بسیار ساده، اما جادار است و یک صفحه نمایش بسیار بزرگ ۱۵ اینچی تنها چیزی است که در آن جلب توجه می کند. غیر از دکمه هایی که روی غربیلک فرمان، در ها و سقف قرار دارند، تقریباً هیچ دکمهٔ فیزیکی در کابین مدل Y به چشم نمی خورد و تقریباً همه چیز از طریق صفحه نمایش لمسی کنترل می شود که خوشبختانه استفاده از آن مثل همیشه دقیق و راحت است، ولی بااین حال چیزی نیست که برای همهٔ خریداران جذاب باشد.
اما مدل Y فقط در طراحی و تکنولوژی آینهٔ تمام نمای مدل ۳ نیست بلکه کیفیت کابین آن هم مثل برادر سدان است. درنتیجه، بعضی از پلاستیک ها، چوب ها و چرم های موجود در کابین مدل Y مثل چیزی که از یک کراس اوور پریمیوم انتظار می رود احساس نمی شود. تسلا باید به کیفیتی برسد تا بتواند رقیبی برای آنچه که ب ام و و آئودی با این قیمت تولید می کنند باشد. البته همه چیز در مدل Y می تواند بهبود پیدا کند، زیرا این یکی از اولین نمونه هایی است که از خط تولید خارج شده است.
ابعاد مدل Y از مدل ۳ بزرگ تر است و به خاطر در های عریض تر و بلندتر ورود و خروج به آن بسیار راحت تر صورت می گیرد. همچنین پنجره های بزرگ تر نیز به معنای دید بهتر و کابین روشن تر و دل بازتر است. مدل Y با ۴, ۷۵۰ میلی متر طول کمی از مدل ۳ کشیده تر است و فضای داخلی آن برای سرنشینان عقب بهبود یافته است. همچنین فضای سر نیز بیشتر شده، اما هنوز هم با بهترین های این کلاس از این لحاظ فاصله دارد. علاوه بر این ، فضای صندوق بار بهبود یافته و درب صندوق هاچ بکی هم موجب سهولت بیشتر در بارگیری نسبت به مدل ۳ شده است. البته این صندوق به گونه ای طراحی شده که امکان نصب صندلی های ردیف سوم هم در آن وجود داشته باشد، زیرا در آینده قرار است نسخهٔ هفت نفرهٔ مدل Y هم ارائه شود.
تسلا مدل Y پکیجی از طراحی شیک، کابین جادار و قوای محرکهٔ چشمگیر را ارائه می کند، اما جا برای بهبود کل این پکیج وجود دارد. از این نظر ، مدل Y یک تسلای معمولی است، اما بااین حال این ماشین تطبیق پذیرترین مدل در سبد محصولات تسلا محسوب می شود و این پتانسیل را دارد که به محبوب ترین محصول این شرکت تبدیل شود، اما نگرانی اصلی تسلا باید افزایش رقابت باشد، زیرا این سگمنتی است که بسیاری از رقبا در حال آماده شدن برای ورود به آن هستند و زمانی که مدل Y سال آینده در اروپا عرضه می شود یکه تاز نخواهد بود و چندین رقیب در برابر آن قرار صف آرایی خواهند کرد.
- 14
- 4
