ماجرای اتوبوس‌های دست دوم

به گزارش «دنیای اقتصاد» ناوگان اتوبوسرانی شهر تهران اکنون با حدود ۶هزار دستگاه اتوبوس در حال سرویس‌دهی به شهروندان است و این در حالی است که نیمی از این اتوبوس‌ها فرسوده هستند و با تعمیرات اساسی موقتا سرپا شده‌اند. از طرفی نیاز فوری ناوگان اتوبوسرانی برای سرویس‌دهی مطلوب در حال حاضر ۹هزار دستگاه اتوبوس است و این یعنی برای از رده خارج کردن ناوگان فرسوده و کاهش سرفاصله حرکت اتوبوس در ایستگاه‌ها به ۶هزار دستگاه اتوبوس جدید نیاز است.

از آنجا که حدود یک دهه است که دولت‌ها نقش خود را در تامین مالی برای خرید اتوبوس‌های جدید در کلان‌شهرها ایفا نمی‌کنند، این کمبود ناوگان به شکل یک نیاز انباشت که رفع آن نیازمند منابع مالی هنگفت است، خودنمایی کرده و با توجه به مشکلات مالی مدیریت شهری، برخی از مدیران را به فکر خرید اتوبوس دست دوم انداخته است. با این حال رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقلشورای شهر تهران با این ایده مخالف است و بارها مخالفت خود را ابراز کرده است.

اما روز گذشته، محمدعلی کرونی، دبیر کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران از پیشنهاد خرید اتوبوس‌های دست دوم به شرکت‌های خصوصی از سوی معاونت حمل‌ونقل و ترافیک خبر داد. وی با انتقاد از اینکه معاونت حمل‌و‌نقل به مصوبات شورا و کمیسیون اهمیتی نمی‌دهد، گفت: به تازگی معاونت طی تماسی با شرکت‌های خصوصی اتوبوسرانی درخواستی مبنی بر ارائه پیشنهاد برای خرید و واردات اتوبوس دست دوم را مطرح کرده است.

دبیر کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران با اشاره به اینکه تبعات این‌گونه تصمیمات در کارنامه مجموعه شهرداری و شورای پنجم نوشته خواهد شد، گفت: واردات اتوبوس دست دوم یک مسیر باطل و اسراف منابع مالی شهر و شهروندان است. مگر غیر از این است که در برنامه سوم، شهرداری مکلف شده تا نسبت به خرید و برقی کردن ناوگان اتوبوسرانی اقدام کند؟

وی معتقد است با عدم تحقق منابع درآمدی پایدار حوزه حمل‌ونقل همچون پارک حاشیه‌ای و طرح ترافیک طبیعی است اکنون باید شاهد کارهایی از قبیل خرید اتوبوس دست دوم باشیم. با وجود انتشار این خبر، روز گذشته محسن پورسیدآقایی در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره این تصمیم گفت: فعلا بنایی برای خرید اتوبوس‌های دست‌دوم نداریم. وی افزود: هر زمان اتوبوس‌های دست‌دوم پیدا شد و به نتیجه رسیدیم در مورد آن صحبت خواهیم کرد. به نظر می‌رسد شهرداری تهران در تلاش است تا ابتدا ظرفیت و امکان خرید اتوبوس‌های دست دوم را بررسی کند و سپس با ارزیابی کم و کیف و صرفه آن، تصمیم نهایی در این رابطه را اتخاذ کند.