به گزارش فرادید، «دروازه دروغین» در فرهنگ مصر باستان یک عنصرنمادین و بسیار مهم در معماری آرامگاه‌ها بود. مصریان باستان باور داشتند که روح فرد درگذشته می‌تواند از این در وارد دنیای زندگان شود و پیشکش‌هایی را که برای او گذاشته‌اند دریافت کند. گرچه این درها واقعی نبودند و به جایی باز نمی‌شدند، اما به‌عنوان دروازه‌ای میان جهان مادی و دنیای پس از مرگ شناخته می‌شدند. بازماندگان متوفی، پیشکش‌های خود را جلوی این درها قرار می‌دادند.
در دوره‌ای از تاریخ مصر که «اوسرفرع» در آن زندگی می‌کرد، بیشتر این دروازه‌ها از سنگ آهک ساخته می‌شدند که در سراسر کشور به‌راحتی در دسترس بود. در مقابل، گرانیت صورتی و قرمز فقط در منطقه آسوان در ۴۰۰ مایلی جنوب سقاره یافت می‌شد و استخراج آن بسیار دشوار و حمل‌ونقل آن سنگین و پرهزینه بود. بنابراین تنها طبقات اشراف توانایی استفاده از آن را داشتند. استفاده از چنین سنگ عظیمی برای دروازه دروغین آرامگاه اوسرِفرع، نشان‌دهنده جایگاه مهم و بلندمرتبه اوست.
دروازه دروغین اوسرِفرع با نوشته‌های هیروگلیف پوشیده شده که نام و عنوان‌های فراوان او را نشان می‌دهد، از جمله: «شاهزاده موروثی»، «فرماندار بوتو و نکب»، «کاتب سلطنتی»، «وزیر»، «قاضی» و «کاهن آوازخوان». سنگ دایره‌ای شکلی که روی زمین در مقابل در قرار دارد و محل گذاشتن پیشکش‌ها بوده نیز از گرانیت صورتی ساخته شده و بر روی آن نیز هیروگلیف‌هایی حک شده‌اند. در نزدیکی این در یک میز پیشکش از جنس گرانیت قرمز به قطر ۹۲.۵ سانتی‌متر وجود دارد که روی آن فهرست نذورات آیینی حک شده است.
یکی دیگر از یافته‌های بی‌سابقه، گروهی از مجسمه‌هاست که شاه «جوسر»، همسرش و ده دختر او را نشان می‌دهد. این مجسمه‌ها در اصل به این آرامگاه تعلق نداشتند و به دلایلی نامشخص، از اتاقی نزدیک هرم پلکانی جوسر به این مکان منتقل شده‌اند. همچنین یک مجسمه مردانه از جنس گرانیت سیاه به ارتفاع ۱.۱۷ متر نیز از جای دیگری به این آرامگاه آورده شده است. باستان‌شناسان بر این باورند که گروه مجسمه‌های جوسر و این مجسمه گرانیتی سیاه، در دوره دودمان بیست‌وششم به این آرامگاه منتقل شده‌اند.
تاکنون تنها بخشی از آرامگاه کشف شده و حفاری‌ها همچنان ادامه دارد. تیم پژوهشگران امیدوار است که به‌زودی به اتاق تدفین نیز دست یابد.
- 18
- 6
