به گزارش فرادید، باستان‌شناسان حین بررسی صدها قطعه استخوان نئاندرتال از غاری در بلژیک، راز هولناکی را کشف کردند: ۴۵ هزار سال پیش، شش نئاندرتال مورد آدم‌خواری واقع شدند و آدم‌خواران ترجیح دادند ابتدا زنان و کودکان را بخورند.
باستان‌شناسان نخستین بار سیستم غارهای گویِِت در منطقه والُنیا در جنوب بلژیک را اواخر قرن نوزدهم بررسی کردند. کاوشگران ۱۰۱ قطعه استخوان نئاندرتال کشف کردند که بسیاری از آن‌ها دارای نشانه‌های قصابی مشابه استخوان حیوانات بودند و این نشان می‌داد که کسی آن‌ها را کشته و خورده است.
در مطالعه‌ای جدید (۱۹ نوامبر در نشریه Scientific Reports منتشر شد)، پژوهشگران مشخصات زیستی این مجموعه استخوان‌ها را بررسی کردند و مشخص کردند همه نئاندرتال‌های قصابی‌شده زنان کوچک‌جثه و کودکان بوده‌اند.
کوئِنتین کازنِفروی، انسان‌شناس زیستی دانشگاه بوردو در فرانسه و نویسنده اصلی مطالعه گفته: «ما نمی‌توانیم دقیق تعیین کنیم چرا این افراد هدف قرار گرفتند، اما ترکیب این مجموعه (چهار زن بالغ و دو فرد نابالغ) بعید است اتفاقی باشد.»
پژوهشگران برای رسیدن به این نتیجه، ابتدا استخوان‌های قصابی‌شده را تا حد امکان دوباره سر هم کردند و دریافتند این مجموعه بزرگ از قطعات، متعلق به دست‌کم شش نئاندرتال است. بر پایه تحلیل ژنتیکی، روشن شد ۴ نئاندرتال زنِ بالغ یا نوجوان و ۲ کودک مذکر بودند و زنان با هم نسبت خونی نداشتند. همچنین استخوان‌های نئاندرتال‌های زن نشان داد که آن‌ها کوتاه‌تر و سبک‌تر از متوسط زنان نئاندرتال بوده‌اند.
تمام این شواهد با مطالعه ایزوتوپی قبلی ترکیب شد که نشان داده بود همه نئاندرتال‌های آدم‌خواری‌شده در گویِِت در منطقه‌ای کاملاً متفاوت از محل مرگ خود به دنیا آمده بودند اما رژیم غذایی مشابهی داشتند.
(«ایزوتوپ‌ها»، گونه‌های مختلف عناصر موجود در محیط و آب هستند که در استخوان و دندان‌ها باقی می‌مانند و به پژوهشگران امکان می‌دهند محل زندگی افراد یا حیوانات باستانی را شناسایی کنند، زیرا هر منطقه ویژگی ایزوتوپی خاص خودش را دارد.)
شواهد جمع‌آوری‌شده از استخوان‌های نئاندرتال‌های گویِت، گواه «آدم‌خواری برون‌گروهی» است؛ یعنی آدم‌خواری یک گروه توسط گروهی دیگر.
پژوهشگران نوشتند: «این شواهد نشان می‌دهد اعضای ضعیف یک یا چند گروه از یک منطقه همسایه به طور آگاهانه هدف قرار گرفته‌اند و اینکه آدم‌خواران ممکن است قصد داشته‌اند ظرفیت تولیدمثلی گروه رقیب را کاهش دهند.
«این افراد ممکن است از جمعیت‌های مختلف آمده باشند، یعنی آدم‌خواری در گویِت می‌تواند نمایانگر چند رویداد جداگانه با گروه‌های مختلف در طول زمان باشند یا ممکن است از همان گروه باشند و در یک رویداد کشته شده باشند.»
با این حال، هنوز روشن نشده که آدم‌خواران نئاندرتال بودند یا انسان‌های هوشمند اولیه که شاید در همان زمان در منطقه حضور داشتند.
با این حال، پژوهشگران معتقدند آدم‌خواری میان انسان‌های هوشمند اولیه همواره در ارتباط با آیین‌های تدفین دیده می‌شود، در حالی که شواهد آدم‌خواری برای بقاء در مکان‌های نئاندرتال در فرانسه و کرواسی دیده شده است. این به آن معناست که استخوان‌های گویِت تا به امروز، قانع‌کننده‌ترین شواهد برای رقابت میان‌گروهی میان جمعیت‌های نئاندرتال دوره پلیستوسن نهایی هستند.
استخوان‌های یافت‌شده در غار گویِت متعلق به یکی از آخرین نئاندرتال‌های اروپا بود، زمانی که انسان‌های هوشمند شروع به نفوذ در قلمروی آن‌ها کرده بودند. به گفته پژوهشگران، برخورد گروهی نئاندرتال‌های جداافتاده با گروهی دیگر می‌توانست منجر به تنش‌های کشنده بین گروه‌ها شود، به ویژه اگر یکدیگر را دشمن می‌دانستند.
در دوره‌ای که با تنوع فرهنگی نئاندرتال‌ها، زوال زیستی و ورود انسان‌های هوشمند به شمال اروپا مشخص می‌شود، زنان و کودکانِ نئاندرتالِ آدم‌خواری‌شده احتمالاً نتیجه بدرفتاری با بیگانه‌ها بوده‌اند.
نحوه رسیدن نئاندرتال‌های قصابی‌شده به غار گویِت هنوز در حال بررسی است.
به گفته کازنفوری: «جابجا کردن انسان‌های زنده بسیار آسان‌تر از جابجایی اجساد یا قطعات بدن است، اما نئاندرتال‌های گویت بیشتر با استخوان‌های پا نشان داده شده‌اند. این احتمال وجود دارد که افراد زنده به غار آورده شده، نزدیک غار کشته شده و گروه آدم‌خوار تنها قطعات خاصی از بدن را داخل غار قرار داده باشند.»
- 14
- 1
