کشف ابزارهای سنگی ۶ هزارساله زیر ساختمان مجلس انگلیس

به گزارش فرادید، باستان‌شناسان در قصر وست‌مینستر در لندن که پایگاه پارلمان بریتانیا است، مجموعه‌ای از اشیا را کشف کردند که از پارچ آبجو قرن نوزدهم تا تکه‌های سنگ چخماقی ماقبل‌تاریخی ۶۰۰۰ ساله را شامل می‌شوند. 

محققان موزه باستان‌شناسی لندن این اشیاء را در جریان کاوش‌هایی کشف کردند که از سوی سازمان بازسازی و نوسازی پارلمان ترتیب داده شده بود. این کاوش‌ها بخشی از یک پروژه باستان‌شناسیِ در حال انجام هستند که هدف آن روشن کردن تاریخ وست‌مینستر و کمک به کارهای بازسازی است. 

سیمون ثِرلی، تاریخ‌شناس می‌گوید: «قصر وست‌مینستر هزار سال بخش مرکزی داستان ملی ما بوده؛ مکانی برای رویدادهای مهم که تاریخ بریتانیا را شکل داده‌اند. وقتی برای بازسازی و نوسازی پارلمان برنامه‌ریزی می‌کنیم، باید با احتیاط بر تاریخ زیر پای خود گام برداریم، تا هم از آن محافظت کنیم و هم از آن بیاموزیم.» 

۶۰ تکه سنگ‌چخماقی ماقبل‌تاریخی کشف‌شده به حدود ۴۳۰۰ سال پیش از میلاد بازمی‌گردند. این سنگ‌ها که به شکل نامنظم شکسته شده‌اند، نشان‌دهنده ساخت ابزار در دوره‌های پایانی میان‌سنگی یا آغاز نوسنگی هستند. مردم آن دوران از چخماق برای ساخت ابزار استفاده می‌کردند، زیرا سنگ‌های شکسته لبه‌های تیز ایجاد می‌کردند. تکه‌های چخماق، ازجمله یک ابزار، در رسوبات شنی اطراف وست‌مینستر یافت شدند. این رسوبات زمانی بخشی از جزیره ثورنی بودند، جایی که ساکنان ماقبل‌تاریخی منطقه به ماهیگیری، شکار و جمع‌آوری غذا می‌پرداختند. 

دیان آبرامز، مسئول این بازسازی می‌گوید: «اگرچه تحقیقات نشان می‌داد که ممکن است ردپایی از فعالیت انسانی اولیه در این مکان پیدا کنیم، اما از کشف شواهد مستقیمِ ساخت ابزارهای چخماقی از حدود ۶۰۰۰ سال پیش شگفت‌زده شدم. یافتن آثار ماقبل‌تاریخی در مرکز لندن به‌شدت نادر است». 

در کاوش‌های اخیر، محققان آثار قابل‌توجهی از سالن لِسِر هم کشف کردند، یک ساختمان دوطبقه‌ی قرون وسطایی که به نام سالن سفید هم شناخته می‌شد. این سالن که سال ۱۱۶۷ ساخته شده بود، ابتدا محل پذیرایی سلطنتی بود و بعدتر، دادگاه چانسری، دادگاه درخواست‌ها و گاه مجلس عوام و مجلس اعیان را در خود جای می‌داد. 

آبرامز می‌گوید بقایای سالن لِسِر یکی از جالب‌ترین و غیرمنتظره‌ترین یافته‌های کاوش است. مشخص نبود چه مقدار از آن زیر حیاط و پارکینگ امروزی باقی مانده باشد. 

سال ۱۸۳۴، وقتی سالن لِسِر محل مجلس اعیان بود، آتش‌سوزی در اتاق کوره زیرزمین آغاز شد. شعله‌ها به آتش‌سوزی مهارناپذیری تبدیل شد که بعدها به «آتش‌سوزی بزرگ ۱۸۳۴» معروف شد. کاوش‌های اخیر نشان داد که دیوارهای سنگی قرون وسطایی سالن پس از آتش‌سوزی سالم مانده و ساختمان تا زمان تخریبش در سال ۱۸۵۱ دوباره سقف‌گذاری و استفاده شد. دیوارهای سالن لِسِر مهم‌ترین کشف از کاوش‌های فعلی هستند و اطلاعات حیاتی درباره چیدمان و بقاء ساختارهای تاریخی زیر قصر مدرن ارائه می‌دهند. 

بقایای سالن لِسِر و دیگر سازه‌های پیش از ۱۸۳۴ در وست‌مینستر با دقت مستندسازی شدند و حتی برخی به شکل مدل‌های سه‌بعدی بازسازی شدند، سپس برای نسل‌های آینده دوباره مدفون شدند. 

محققان علاوه بر تکه‌های چخماق و سازه‌ها، یک قربانگاه رومی پیدا کردند که قدمتی حدود ۲۰۰۰ سال دارد و احتمالاً در سازه دیگری که بعدها ساخته شد، دوباره استفاده شده است. همچنین کفش‌ها، بندها و یک چکمه چرمی ۸۰۰ساله پیدا شد. محققان همچنین یک نشان سربی به شکل قلب شکوفه‌دار کشف کردند که نماد عاشقانه‌ای از قرن ۱۴ یا ۱۵ است. 

تیم باستان‌شناسی چندین شیء مربوط به قرن نوزدهم پیدا کرد، از جمله تکه‌هایی از پیپ‌های سفالی که احتمالاً توسط سنگ‌تراشان پس از آتش‌سوزی ۱۸۳۴ استفاده می‌شدند. آن‌ها همچنین یک پارچ آبجوی پنج پینتی یافتند که روی آن نوشته شده بود: Ship and Turtle Tavern و Geo Painter که احتمالاً به مالک این میخانه، جورج پینتر اشاره دارد. 

آبرامز می‌گوید: «این کشفیات یک خط زمانی شگفت‌انگیز از فعالیت‌های انسانی در این مکان نمادین را نشان می‌دهند. این یافته‌ها به ما کمک خواهند کرد طراحی و برنامه‌ریزی برای بازسازی آینده پارلمان را هدایت کنیم.»