خدمات مشترک یک شغل عجیب به انسان‌ها و سگ‌ها

این افراد در قبال قدم زدن با متقاضیان ۱۵ دلار برای هر سی دقیقه و در صورتی که فرد جویای خدمت شخص دیگری را نیز با خود بیاورد ۱۵ دلار اضافی دریافت می‌کنند. چاک در ابتدا پول خود را براساس مسافت تعیین می‌کرد، اما پس از مدتی به دلیل دشواری در برنامه ریزی و مشخص نبودن نقطه مبدأ و مقصد تصمیم گرفت تا ...

 شغل گردش با سگ (داگ واکر) یکی از شایع‌ترین شغل‌ها در ایالات متحده‌ی آمریکاست. اما درباره گردش با انسان چه می‌دانید؟ صرف نظر از سود مادی در ورای این شغل عجیب که به تازگی شایع شده است، مبارزه با احساس تنهایی در شهر‌های بزرگ به ویژه برای مهاجران امری سخت به شمار می‌رود و شاید همین یکی از مهمترین عللی باشد که باعث شکل گیری شغل‌های عجیب و منحصر به فرد در گوشه و کنار جهان شده است.

چاک مکارتی، سی ساله، مؤسس خدمات «همراه پیاده روی برای افراد» (پیپل واکر) The people Walker با این شغل شهرت بسیاری کسب کرده و حتی از شهرت سابقش در زمینه سینما و تلویزیون هم بیشتر است.

او در ابتدا یک داگ واکر بود که در ازای گرفتن پول سگ‌ها را به گردش می‌برد، روزی به شوخی به دوستش گفت: شاید روزی در ازای گرفتن پول، با انسان‌ها به پیاده روی بروم. اما پس از مدتی که درباره جمله اش فکر کرد، ایده‌ای جدی در مغزش شکل گرفت. او با این جمله نیاز اجتماعی بسیاری از ساکنان شهر بزرگی مثل کالیفرنیا که با آن دست به گریبانند را کشف کرد و موفقیتی غیرقابل توصیف به سراغ او آمد.

این مرد با ریش بلند و لبخند همیشگی، با مردم در راه رفتن و گردش همکاری می‌کند. او در آغاز کار، برای هر مایل (۱.۶ کیلومتر) در خیابان‌ها و پارک هایِ نزدیک به خانه اش ۷ دلار دریافت می‌کرد و به عنوان یک پیشگام در قدم زدن با آدم‌ها تبدیل شد. او به جای داگ واکر بودن با انسان‌ها راه می‌رود. او می‌گوید این کار به جای دویدن به قدرت راه رفتن، صحبت کردن و هنر شنیدن نیاز دارد.

چهل نفر به تیم او پیوسته اند و افراد را در قدم زدن همراهی می‌کنند. این افراد با دقت انتخاب می‌شوند و سوء پیشینه آن‌ها بررسی می‌شود و از آن‌ها مصاحبه شخصی به عمل می‌آید. آن‌ها خدمات خود را نه فقط در هالیوود بلکه در مناطقی مثل بورلی هیلز، وست‌وود، برنتوود، کولور سیتی، سانتا مونیکا و سیلورلیک و... ارائه می‌دهند.

این افراد در قبال قدم زدن با متقاضیان ۱۵ دلار برای هر سی دقیقه و در صورتی که فرد جویای خدمت شخص دیگری را نیز با خود بیاورد ۱۵ دلار اضافی دریافت می‌کنند. چاک در ابتدا پول خود را براساس مسافت تعیین می‌کرد، اما پس از مدتی به دلیل دشواری در برنامه ریزی و مشخص نبودن نقطه مبدأ و مقصد تصمیم گرفت تا براساس مدت زمان، دستمزد دریافت کند.

درخواست‌ها برای این خدمات عجیب فوق العاده زیاد بود چرا که بسیاری از اهالی کالیفرنیا از انزوای اجتماعی رنج می‌بردند و وجود طبقه‌ای از کارگران مستقل که به سیستم مشخصی تعلق نداشتند و به دفاتر کاری نمی‌رفتند و زمان بندی کاری شان با زمان بندی ملاقات با دوستانشان هماهنگ نبود، بر افزایش این درخواست‌ها بی تأثیر نبود. تقاضا آنقدر بالا رفت که گروه مجبور به راه اندازی یک سایت اینترنتی شد.

برای انتخاب یک همراه مردم به سایت مراجعه می‌کنند، و مکانی را که تمایل دارند قدم زدن از آنجا شروع شود را انتخاب نموده و روزمه تیم را در این منطقه مطالعه می‌کنند و شخص مناسب را برمی‌گزینند. سپس زمان و مکان مشخصی را با شخص انتخابی رزرو می‌کنند و در نهایت از قدم زدن با شخصی که آن‌ها را همراهی خواهد کرد لذت خواهند برد.

مکارتی و گروهش علاوه بر جذب متقاضی قدم زدن از طریق فضای مجازی و فیس بوک، پوستر‌هایی را در خیابان چسبانده اند که این سؤال‌ها روی آن‌ها نوشته شده است: آیا برای قدم زدن به انگیزه نیاز دارید؟ دوست ندارید تنها قدم بزنید؟ نمی‌خواهید که مردم شما را در حالی که تنها قدم می‌زنید و دوستانی ندارید ببینند؟!

بسیاری از رهگذران با خواندن سؤال‌های چاک جوابشان مثبت بود. او ایمیل‌های زیادی از آدم‌های کنجکاو، ماجراجو و افرادی دریافت کرد که نیاز به کمک داشتند و در جستجوی همراهی ناشناس بودند. قدم زدن‌ها از ساعت ۶ صبح تا ۹ شب ادامه دارد و افراد بالای ۱۸ سال می‌توانند سگ هم با خود بیاورند.

شعار تیم این است: فعالیت ما مربوط به حرکت و روابط انسان است و هدف از آن افرادی هستند که برای خروج از خانه و حرکت به انگیزه نیاز دارند و می‌خواهند با یک انسان چهره به چهره حرف بزنند و به یک نفر احتیاج دارند تا بدانند که تنها نیستند، آدم‌هایی که نمی‌خواهند به تنهایی راه بروند و در عین حال همیشه هم نمی‌توانند با بستگان و دوستان خود بیرون بروند.

قدم زدن با این همراه عجیب از نظر بسیاری از افرادی که این تجربه را داشته اند باعث افزایش احساس خوشبختی در آن‌ها شده و قدم زدن با یک همراه سریع‌تر از وقتی است که تنهایی قدم می‌زنند و احساس اجتماعی بودن بیشتری دارند.

به جای رابطه برقرار کردن از طریق صفحات و سایت‌های فضای مجازی که جای روابط واقعی و حقیقی بشری را گرفته است، متقاضیان با افراد حقیقی ارتباط برقرار می‌کنند، افرادی که از نظر آن‌ها قضاوت نمی‌کنند و با آن‌ها بد حرف نمی‌زنند، و چیزی شبیه به رفتن به کافی شاپ و یا دیدن یک روانشناس یا یک آرایشگر می‌باشد.

مکارتی می‌گوید شنونده خوبی برای حرف‌های مردم است و گاهی گفت‌وگو نیز می‌کند. او در دو سال گذشته با مشتریانی از همه گروه‌های سنی و اصناف در هفته چهار تا پنج بار به قدم زدن رفته و به حرفهایشان گوش کرده است.

او می‌گوید به حریم خصوصی افراد احترام می‌گذارد و حرف‌هایی که با مردم می‌زند سطحی است و پیچیدگی ندارد، از نظر او گپ‌های ساده خاصیت درمانی دارد حتی اگر آدم‌ها همه‌ی درونیّات خود را هم افشا نکنند، همین حرف‌های ساده و سطحی برای خوب شدن حال مردمی که با او قدم می‌زنند مؤثر است.

توصیه‌های مهم همراهان به افرادی که قدم می‌زنند

۱. به آنچه پیرامون توست دقّت کن، و نسبت به آن آگاه باش، در هر لحظه وقتی از جایی به جای دیگر می‌روی اشیا را با دقت نگاه کن، اگر به اطرافت متمرکز شوی و به آن دقّت کنی فشار‌های زندگی را از یاد خواهی برد.

۲. توجه در گفت‌وگو‌ها یک امر دو طرفه بین قدم زننده و همراه اوست و گفت‌وگوی یک طرفه هیچ ثمری ندارد.

۳. تنفس عمیق بکشید و تلاش کنید تا هوا را از طریق بینی استنشاق کرده و از دهان بیرون دهید، ما تنفس به این شکل را فراموش کرده ایم و وقتی می‌نشینیم جسم ما این کار را به صورت خودکار انجام می‌دهد. اگر درست نفس بکشید و تحرک کنید تفاوت بزرگ را احساس خواهید کرد.