به گزارش جام جم آنلاین، بیشترین بروز این بیماری در اوایل دهه دوم زندگی و قبل از ۱۶ سالگی رخ می‌دهد و باعث ایجاد التهاب در یک یا چند مفصل کودک، سفتی، تورم، درد و عدم قدرت حرکت میشود. معمولا از میان هر کودک، یک نفر به آرتریت جوانان مبتلا میشود.
همچنین چون برخی کودکان از درد شکایت نمی‌کنند و تورم مفصل خیلی واضح دیده نمی‌شود، این بیماری دیر تشخیص داده میشود.
لنگیدن یا عدم تمایل به پیاده‌روی یا استفاده از دست‌ها می‌تواند از علائم اولیه این بیماری باشد. این بیماری، انواع متفاوت و در نتیجه درمان‌های متفاوتی دارد.
انواع آرتریت جوانان
اولیگوآرتریت، رایج‌ترین نوع آرتریت در جوانان است که بیشتر زانوها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و البته خفیف است، اما ممکن است موجب تورم در چشم شود.
الیگوآرتیکولار، شکل دیگری از آرتریت کودکان است و چهار یا تعداد کمتری از مفاصل را مبتلا می‌کند و موجب تورم و درد در آنها بویژه در قسمت زانوها یا قوزک پاها میشود.
پلی‌آرتیکولار، نوع دیگر آرتریت جوانان است که بیش از پنج مفصل را درگیر می‌کند و موجب درد و سفتی، خستگی و تورم در چشم‌ها میشود.
در این بیماری، فرد مبتلا ممکن است در نوشتن و کار با ابزار دچار مشکل شود. برخی کودکان مبتلا ممکن است دچار نوسان در درد باشند و برخی روزها نسبت به روزهای دیگر بهتر باشند و مفاصل برخی کودکان بیمار ممکن است صبح‌ها دچار سفتی باشد و سپس به مرور در طول روز خوب شود.
علت بیماری آرتریت جوانان
علت ابتلا به این بیماری هنوز کاملا مشخص نیست. به نظر نمی‌آید ارثی باشد و خیلی کم پیش می‌آید بیش از یک نفر از اعضای خانواده به این بیماری مبتلا باشند.
درمان
ـ مسکن‌ها و داروهای ضدروماتوئید می‌توانند تا حدی از درد این بیماران کم کنند.
ـ داروهای ضدالتهاب برای درمان این بیماری مفید است.
ـ ممکن است قطره‌های چشمی نیز لازم باشد.
ـ فیزیوتراپی و کاردرمانی به کاهش درد، افزایش عملکرد مفصل کمک کرده و از کوتاه شدن بافت‌های مفاصل پیشگیری می‌کند.
کمک به دانش‌آموز مبتلا به آرتریت جوانان
دانش‌آموز مبتلا به آرتریت معمولا زیر نظر مشاور روماتولوژی است و به کودک توصیه‌های مناسب و کمک‌های حرفه‌ای ارائه می‌کند. فیزیوتراپی نیز می‌تواند حرکت مفاصل را آسان‌تر کند. کاردرمانی به کودک، مهارت‌های زندگی روزمره را می‌آموزد.
چشم‌پزشک نیز ممکن است مراقب تورم عنبیه چشم کودک باشد. همچنین وجود یک متخصص درمان و حفاظت پاها می‌تواند از بد شکل شدن کف پا پیشگیری کند. مسئولان مدرسه، پیش از پذیرفتن دانش‌آموز مبتلا به آرتریت جوانان باید از تمام مشکلات چنین بیماری‌ای آگاهی کامل داشته باشند و برای برطرف کردن نیازهای آموزشی او، برنامه‌های منظمی ترتیب دهند.
ـ مسئولان مدرسه باید روش‌های مستقل بودن را به دانش‌آموزان بیاموزند و به آنها یاد بدهند چگونه صحیح تصمیم بگیرند.
ـ آنها باید بدانند شرایط متغیر این دانش‌آموزان باعث میشود بعضی روزها از نظر جسمی خوب و بعضی روزها بد باشند.
ـ از آنجا که دانش‌آموز مبتلا، دائم یا به طور مکرر متحمل درد میشود، او گاهی اوقات انرژی یا انگیزه را از دست می‌دهد؛ بنابراین در این زمان به کمک‌های حرفه‌ای نیاز پیدا می‌کند.
ـ دانش‌آموز مبتلا گاهی اوقات توان حرکت ندارد و باید از ویلچر استفاده کند. بنابراین بهتر است مدرسه این امکانات را برای مواقع ضروری در نظر بگیرد. البته می‌توان با کمک والدین، چنین تسهیلاتی را برای کودک بیمار فراهم کرد.
ـ گاهی اوقات کودک مبتلا در نوشتن دچار اشکال میشود. بنابراین در مواقع ضروری، مثلا هنگام آزمون‌ها باید برای او یک منشی در نظر گرفت.
ـ صندلی و نیمکت چنین کودکی باید مطابق با نیاز او باشد تا مشکلات جسمی او بدتر نشود.
ـ همچنین برای دانش‌آموز بیمار باید برنامه‌های آموزش در خانه نیز ترتیب داد تا در موارد لزوم، وقتی کودک بناچار از مدرسه غایب است، از درس‌هایش عقب نماند.
ـ چنین کودکی به دلیل مشکلات جسمی ممکن است مدام در خانه، تنها و از تعاملات اجتماعی دور بماند، باید از طریق پیامک، ایمیل و نامه از طرف همکلاسی‌های خود و همچنین مسئولان مدرسه حمایت شود. همچنین والدین و مدرسه باید با هم در ارتباط باشند.
ـ در مدرسه باید داروهای مورد نیاز کودک در دسترس باشد.
مترجم: نادیا زکالوند
- 19
- 6
