روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: نسبت دادن رواج بی‌حجابی و مبارزه با حجاب و عفاف به عواملی در خارج از مرزها در واقع نوعی گریز از پذیرفتن تقصیرهای خودمان است.
منظور این نیست که دشمنان از آنطرف مرزها برای کنار زدن حجاب و عفاف در ایران برنامه‌ای نداشتند. در برنامه‌ریزی آنها برای رسیدن به این هدف و حتی سرمایه‌گذاری کلان برای تحقق آن ذره‌ای تردید نباید کرد ولی نکته بسیار مهم اینست که آنچه زمینه را برای موفقیت برنامه‌های دشمن فراهم کرد، عملکرد نادرست ما بود. اگر ما کارنامه مقبولی به مردم ارائه می‌کردیم، دشمن هرگز به هیچیک از اهدافش نمی‌رسید.
ما عدالت را زیر پا گذاشتیم، اقتصاد را فلج کردیم، رفاه را از اکثریت مردم گرفتیم، به فاصله طبقاتی دامن زدیم، با افراد فاسد و رانت‌خوار برخورد نکردیم، بابک زنجانی‌ها را از مجازات معاف کردیم، اجازه دادیم بانک آینده بقدری متورم شود که به یکی از عوامل مهم بالا رفتن تورم در کشور تبدیل شود، به مفسدین اقتصادی مجال دادیم به بهانه وارد کردن تجهیزات مربوط به چای بیش از سه میلیارد و هفتصد میلیون دلار پول این کشور را ببلعند و رسوائی بزرگ چای دبش را به وجود بیاورند، هر سال در بودجه کل کشور ردیف‌هائی برای دستگاه‌های بی‌خاصیتی که مدعی خدمات فرهنگی هستند داشته باشیم و ده‌ها هزار میلیارد تومان به آنها اختصاص دهیم ولی سال‌ها که به آخر می‌رسند شاهد کمرنگ‌تر شدن دین در جامعه، فاصله گرفتن از اخلاق و فرهنگ و رونق بی‌حجابی باشیم.
البته بعضی از افراد روحانی هم یا در اثر غفلت و یا به دلیل مقهور شهرت و مطرح شدن، تعبیر وارداتی و استعماری «حجاب اجباری» را در زبان و قلم تکرار و ناخودآگاه به تحقق برنامه دشمن کمک شایانی کردند.
علاوه بر این دو عامل درونی، اصرار غیرمنطقی تعدادی از افراطیون بر اجرائی کردن قانونی که به جای تحکیم حجاب، منجر به تخریب آن می‌شد نیز به طرح خائنانه دشمن کمک کرد و نه فقط حجاب و عفاف بلکه تمام بخش‌های فرهنگ فاطمی از اخلاق و صفا و صداقت گرفته تا رعایت حقوق دیگران و ساده‌زیستی و ایثار را به انزوا کشاند. با مخالفین تدوین قانون برای جلوگیری از بی‌حجابی موافق نیستیم اما با قانونی موافقیم که منطقی و فاقد دافعه باشد و البته مقدم بر قانون، عملکرد قانونی، اسلامی و انسانی مسئولان است که ضامن اصلی پای‌بندی مردم به هر قانونی خواهد بود.
- 12
- 6
