روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: لازم است به حکمرانان کشورمان با صراحت کامل بگوئیم حال مردم ایران این روزها خوب نیست. گرانی لجامگسیخته، امان مردم را بریده و اکثریت ملت که از قشر ضعیف هستند از امکان برنامهریزی برای آینده زندگی خود محرومند.
ازدواج برای جوانان به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده، خانهدار شدن برای اکثریت مردم تقریباً محال به نظر میرسد، تأمین مواد غذائی لازم از قبیل گوشت، برنج، لبنیات و میوه برای بسیاری از خانوادهها مشکل شده، تهیه لوازم خانگی و حتی تعمیر آنها نیز برای بخش بزرگی از مردم ناممکن است و تأمین هزینههای سلامت به یکی از ناممکنها تبدیل شده بطوری که بسیاری از مردم ترجیح میدهند بیماریها و عوارض آنها را تحمل کنند و سراغ دکتر و دارو نروند.
اینکه از مردم انتظار داشته باشید متحد و منسجم باشند و در برابر دشمنان بایستند، توقع کاملاً درستی است اما برآورده شدن این انتظار و توقع مستلزم فراهم ساختن زمینه زندگی مناسب برای مردم است تا بتوانند فارغ از دغدغههای مادی به وظایف معنوی، اخلاقی و ملی و میهنی خود بپردازند.
علاوه بر این، حکمرانان موظفند به سؤالهائی که در سطح ملی به ذهن مردم راه پیدا میکنند نیز پاسخهای صریح، شفاف و قانعکننده بدهند.
این روزها که همه میدانند مفاسدی از قبیل آنچه در بانک آینده رخ داده موجب دامن زدن به تورم شده و عوارض فسادهای به وجود آمده از ناحیه این قبیل مفاسد اقتصادی بر سر مردم آوار شدهاند، سؤال اساسی اینست که چرا صاحبان و مدیران این بانک بازداشت نمیشوند و چرا با زایل کردن این مفسده قدری از تورم کاسته نمیشود؟
بابک زنجانی آنهمه فساد که در اقتصاد کشور کرد و با عنوان مفسد فیالارض محکوم به اعدام شد، چرا عفو گرفت و حالا به یکی از ثروتمندترین افراد جامعه تبدیل شده است؟ چرا انتظار دارید مردم بپذیرند کسی که به میلیاردها دلار رد مال محکوم بوده علیرغم محبوس بودن توانسته جریمهها را پرداخت کند و همزمان بزرگترین سرمایهدار کشور باشد بطوری که بتواند در خطوط ریلی، اتوبوسرانی، تاکسیرانی، هواپیمائی و صادرات و واردات حرف اول را بزند؟
کدام ضابطه اقتصادی اجازه داده است یک زندانی اموالی را که از بیتالمال دزدیده در خارج از کشور نگهداری کند و با گذشت سالهای متمادی بخش کوچکی از سود آنها را به نرخ ۱۵ سال قبل به عنوان رد مال پرداخت کند و چند صد برابر آن را برای خود نگهدارد و به عنوان بزرگترین سرمایهدار در همین کشور مشغول سوداگری شود و به ریش مردم بخندد؟
درباره مفسده بزرگ چای دبش و عاملان اصلی آن هنوز مردم سؤالهای زیادی دارند که بیجواب ماندهاند. برای قاچاق روزانه میلیونها لیتر سوخت و جعل ۵۳۰ هزار کارت سوخت هم سؤالهای بیجواب فراوانند، همینطور درباره بیسروسامانی نهادههای دامی.
درحالی که اینها عوامل مهمی برای افزایش تورم و تحمیل گرانی بر مردم هستند، چرا نمایندگان مجلس به اموری مشغولند که فرعی محسوب میشوند و مشکلی از گرههای معیشتی مردم را حل نمیکنند؟
مردم برای حفاظت از کشورشان همیشه فداکاری کردهاند و در جنگ تحمیلی ۱۲روزه هم دشمن را ناامید نموده و توطئه بزرگ مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی را خنثی کردند. آنچه این روحیه فداکاری را حفظ و تقویت خواهد کرد، انجام وظیفه حکمرانان در زمینههای معیشت مردم و رعایت حقوق اساسی آنهاست. کوتاهی در این زمینه به ضرر کشور، مردم و خود حکمرانان است. این وظیفه با شعار به انجام نمیرسد، حکمرانان باید هرچه زودتر وارد عمل شوند.
- 12
- 2
