نقش‌های خطیر استانداران

اما استانداران چه جایگاهی دارند؟ استانداران عالی‌ترین مقام دولتی در سطح استان هستند و حلقه واسطی بین سطح ملی و منطقه‌ای! سیاست‌های دولت را در منطقه دنبال کرده و توسعه استان را در سطح دستگاه‌های ملی نمایندگی می‌کنند، دولت را از بازخورد سیاست‌ها مطلع می‌کنند، در تشخیص اولویت‌ها و ظرفیت‌های استان و انتقال آن به سطح ملی یاری می‌رسانند،

برنامه توسعه استان را در تعاملات پیوسته با دستگاه‌های ملی به پیش می‌برند، مطالبات رئیس‌جمهوری را پیگیری و از پیوندهای سیاسی و اجتماعی پاسداری کرده و افزایش سرمایه اجتماعی را برنامه‌ریزی می‌کنند؛ ناظر هوشیاری بر عملکرد دستگاه‌های استانی بوده و کاستی آنها را گوشزد کرده و رفع آن را پیگیری می‌کنند. دستگاه‌های ملی را از زاویه‌ای کلان و متمایز از ساختارهای درون‌دستگاهی از کمیت و کیفیت عملکرد نمایندگان استانی خود آگاه می‌کنند؛ دستگاه‌های استانی را هماهنگ کرده، هم‌افزایی آنان را موجب می‌شوند؛ تصویر جذاب و امیدبخشی از استان را در منظر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی و گردشگران قرار می‌دهند.

استعدادهای ناب استانی را در داخل و خارج کشور شناسایی کرده و با بهره‌گیری از عشق به وطن و سرزمین مادری مشارکت موثر آنان را برای حضور در برنامه‌های استان تمهید می‌کنند و از همه مهمتر همچون پدر یا مادر گوش شنوایی برای مردم و مطالباتشان و زبان گویایی برای تبیین سیاست‌های دولت هستند، منادی وحدت‌اند و نماینده اعتدال. بر اشتراکات تأکید می‌کنند و از واگرایی‌ها و اختلافات می‌کاهند؛ بیشترین همگرایی را برای تحقق اهداف پیشرفت استان به‌وجود می‌آورند، نماد اقتدار دولتند و رسولان مهر و پاسداران حقوق مردم؛ امین دولت و خادم ملتند.

این مسئولیت بسیار خطیر است و بار سنگینی از وظایف پرشمار و مهم را بر دوش می‌کشد.

مستظهر به حمایت دولت و پشتیبانی ملت هستند؛ سرمایه آنان برای ورود به این حیطه خطیر و عظیم بیش و پیش از آن‌که بودجه، امکانات و تجهیزات و اختیارات باشد، خردمندی و تدبیر است. استانداران در جایگاهی قرار دارند که قادرند در پرتو این هوشمندی همه ظرفیت‌ها را فعال کنند؛ با طبقات مختلف اجتماعي بنشينند و با دیگران گفت‌وگو کنند، مسائل را به بحث بگذارند و راه‌حل‌ها را بررسي كنند؛ پیوندها را تحکیم بخشند، اولویت‌ها را تعیین کنند، ایده‌ها را نشر دهند، فرصت‌ها را به وجود آورند و خلاقیت‌ها را مجال دهند.

نکته کلیدی اینجاست که بدانیم در برابر همه اختيارات و منابعي كه از مجاري رسمي دريافت مي‌كنند، امكان مراوده با مردمان؛ فعالان و مديران كه براي چنين جايگاهي به سهولت در دسترس است از هر نوع اختيار ديگري متمايز است و همه آنچه تحت‌ عنوان اختیارات قانونی شناخته می‌شود و به استانداران امکان اعمال تصمیماتشان را می‌دهد، تنها در پرتو بهره‌مندی هوشمندانه و درک خردمندانه این جایگاه و میزان خردمندی ارزش می‌یابد و به اهرم‌هایی موثر برای شتاب‌دهی فعالیت‌ها تبدیل می‌شود.

موفقیت استانداران، موفقیت ما و موفقیت کشور است؛ از خداوند توفیق آنان را خواهانیم.

محسن حاجی‌میرزایی