در آمریکا رأی دهنده ها بطور مستقیم رییس جمهور را انتخاب نمی کنند. در عوض سیستم الکترال کالج سرنوشت انتخابات آمریکا را مشخص می کند و برنده آن بر برنده اکثریت آرای مردم غلبه می کند. در طول تاریخ آمریکا، پنج رییس جمهور از طریق رأی الکترال برنده انتخابات شده اند.
آرای الکترال چیست؟
وقتی کلمه دموکراسی را می شنویم معمولاً انتخاباتی در ذهنمان تداعی می شود که در آن نامزدی که بيش ترین رأی را کسب کرده باشد پیروز انتخابات است ولی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به نحوی است که ممکن است شخصی که بيش ترین رای مردمی را کسب کرده، بازنده انتخابات شود.
اما این امر چگونه اتفاق می افتد؟
در آمریکا رأی دهنده ها به طور مستقیم رییس جمهور را انتخاب نمی کنند. در عوض سیستم کالج الکترال سرنوشت انتخابات آمريکا را مشخص می کند و برنده آن بر برنده اکثریت آرای مردم غلبه می کند.
سیستم کالج الکترال از کجا آمده و چطور کار می کند؟
وقتی قانون اساسی آمریکا در سال ۱۷۸۷ نوشته می شد، بنیانگذاران آمريکا برای پیدا کردن روش انتخاب رییس جمهور دچار شک و تردید بودند. آن ها دو نگرانی داشتند:
رییس جمهور قدرت بی اندازه کسب کند.
ممکن است که اکثریت، الزاما نامزد مناسب را انتخاب نکند.
در نهایت تصمیم بر این شد که هر ایالت از طریق هیأت انتخاب کنندگان، در مورد انتخاب رییس جمهور تصمیم بگیرد.
۵۳۸ انتخاب کننده، کالج الکترال را تشکیل می دهند. هر ایالت آمریکا بر اساس جمعیتش تعداد مشخصی عضو در کالج الکترال دارد و هر کدام از آن ها میتوانند به یک نامزد رأی بدهند.
برای مثال کالیفرنیا ۵۵ رأی و وایومینگ ۳ رای در کالج الکترال دارند، این در حالیست که جمعیت کالیفرنیا ۶۸ برابر جمعیت وایومینگ است.
معمولاً انتخاب کنندگان هر ایالت پس از شمارش آراء باید به نامزدی رای بدهند که بيش ترین رای مردمی را در آن ایالت کسب کرده است. پس نامزدی که رأی مردمی مثلا پنسیلوانیا را کسب کند، برنده هر ۲۰ رای الکترال این ایالت می شود.
ولی چرا ۵۳۸ رای اکترال؟
این تعداد کل نمایندگان مجلس نمایندگان آمریکا به اضافه سناتورهای مجلس سنا است ولی سه رأی باقی مانده هم متعلق به پایتخت یعنی واشنگتن است که داخل هیچ ایالتی نیست. در نهایت نامزد برنده این انتخابات باید حداقل ۲۷۰ رای الکترال به دست بیاورد.
ایالات متحده دو حزب اصلی دارد: حزب متمایل به چپ دموکرات با رنگ آبی و محافظه کاران جمهوری خواه با رنگ قرمز. بسياري از ایالت ها به خاطر تعداد زیاد طرفداران یک حزب کاملاً آبی و کاملا قرمز محسوب می شوند.
رأی ایالت های کالیفرنیا، نیویورک و کنتیکت معمولاً برای دموکرات هاست ولی ویرجنیای غربی، آلاباما و آیداهو اغلب به جمهوریخواهان رای داده اند.
نامزدهای دو طرف از رای غالب ایالت های هوادار خود خبر دارند و معمولا در آن ها تجمع انتخاباتی برگزار نمی کنند. در عوض روی ایالت هایی تمرکز می کنند که به ایالت های چرخشی یا ایالت های در نوسان مشهورند. رأی این ایالت ها امکان دارد هر بار به نفع یک حزب تغییر کند.
فلوریدا، پنسیلوانیا، ویسکانسن، میشیگان، اوهایو و آریزونا جزء این ایالت ها هستند و پیروزی در آن ها مهمترین راه کسب ۲۷۰ رأی الکترال است.
۵ روز تا رقابت بایدن و ترامپ؛ برنده براساس آخرین نظرسنجی ها چه کسی خواهد بود؟
البته سیستم الکترال معمولاً به خاطر احتمال در نظر نگرفتن همه آرا مورد انتقادات بسياري قرار گرفته است. در برخی موارد همین سیستم باعث شده است که نامزد ریاست جمهوری با کسب رأی الکترال و با وجود رای مردمی کمتر برنده انتخابات شود. برای مثال در انتخابات سال ۲۰۱۶، دونالد ترامپ ۳۰۴ رای الکترال کسب کرد در حالیکه رای مردمی هیلاری کلینتون ۳ میلیون بیشتر از او بود.
بسياري خواهان تغییر این سیستم انتخاباتی هستند. اما برای انجام این کار لازم است که کنگره یک متمم دیگر به قانون اساسی آمریکا اضافه کند و بعید بنظر می آید که سناتورها و نماینده های کنگره از دو حزب بر سر این موضوع توافق کنند.
- 12
- 7
